طپش قلم

[pulaki]

بالاخره بعد از مدتهاي مديد اجاره نشيني و خانه به دوشي بالاخره آقاي كاظمي دلشان به رحم آمد و تصميم گرفتند اتاق كوچكي را به ما اختصاص بدهند كه كليدش دست خودمان باشد و كساني كه دستي به قلم دارند گاه گاهي اينجا جمع بشويم و حسابي اشك بريزيم شعر بخوانيم و داستانك بنويسيم شايد خدا خواست و ماهم ازين راه ميليار در شديم كسي چه ميداند شايد جايزه ادبي نوبل را هم برديم از آن جهت گفتم كه اشك بريزيم به اين خاطر است كه چون من معتقدم كسي كه با اشك بيگانه است هيچوقت شاعر و نويسنده خوبي نميشود بياييد اينجارا حسابي باراني كنيم و سيل اشك راه بياندازيم تا سيلاب اشك مارا با خود ببرد به آنجايي كه دوستش داريم سوار بر بال ققنوس پيش بسوي اقيانوس!