عليرضا رضايي عارف یک كارآفرين

[Amiraliamirali]

در صورت امكان شغل ششم خود را نيز مختصراً معرفي كنيد.

شغل ششم من يك پروژه فرهنگي به نام «قاصدك شادي» است. در اين پروژه كتاب به شكل نوآورانه‌اي به روستا‌ها برده مي‌شود. كتاب‌ها مرتبط با امور روستا و يا كودكانه يا ديني هستند كه به شكل خاصي به اهالي روستاها ارايه مي‌شوند.

هدفم از اين كار توسعه مباحث فرهنگي در روستاها و اشتغالزايي از اين رهگذر است. اين كار مراحل اوليه خود را مي‌گذراند و به زودي مرحله توسعه‌اي آن آغاز مي‌شود.


بهترين و بدترين خاطره‌اي كه در دوره كارآفريني خود داشته‌ايد، چه بوده است؟

بهترين خاطره‌ام تماسی بود كه يك نفر با موبايل خود از روبه‌روي خانه خدا با من داشت و به خاطر تلاش‌هايي كه در پيدا كردن مداركش انجام داده بودم از من تشكر مي‌كرد. پيدا كردن مدارك وي باعث شد در زمان موعود به زيارت خانه خدا برود. بدترين خاطره‌ام نيز قول‌هاي عمل نشده برخي از مسوولان است كه به نوعي كارآفرينان را دنبال نخود سياه مي‌فرستند. يكي ديگر از خاطرات بد من مربوط به يك دستاورد بزرگ در سال 87 در رابطه با صرفه‌جويي در مصرف آب بود كه به محض اينكه خبرش در روزنامه چاپ شد از يك كشور خارجي از من دعوت شد اين پروژه را در آن كشور اجرا كنم، چند روز پس از آن نيز از ايران آمدند و اين درخواست را از من داشتند، من به كشور خارجي جواب رد دادم اما در داخل نيز هنوز كه هنوزه به يك پروژه پايلوت هم ختم نشده است.


و در آخر توصيه شما به كارآفرينان.

توصيه مي‌كنم اولين كاري كه مي‌كنند بازار را بشناسند و براساس نياز بازار اقدام كنند. توصيه جدي ديگر من به كارآفرينان و كساني كه قصد دارند وارد اين عرصه شوند اين است كه همواره يك دفترچه جيبي براي ثبت ايده‌ها و افكار نوآورانه‌اي كه به ذهنشان خطور مي‌كند همراه داشته باشند. با ثبت يك ايده در اين دفترچه در حقيقت شما يك قطعه از يك پازل را به دست آورده‌ايد كه شما را براي به دست آوردن قطعه ديگر راهنمايي مي‌كند،‌ اين ايده در حقيقت شما را براي دستيابي به يك ايده اجرايي سوق مي‌دهد. اين را هم بگويم، قرار نيست كه پازل شما در يك دوره زماني مشخص تكميل شود گاهي اين زمان 3 ماه و گاهي 3 سال و يا بيشتر به طور مي‌كشد.