نگرش یعنی همه چیز بخش سوم : کردار

[abdolhossein]

راهبرد من در دوران دبیرستان

من در دوران دبیرستان به شدت خجالتی و کمرو بودم و نظر مساعدی نسبت به خودم نداشتم. با این حال، هیچ وقت پیش نیامد که بخواهم با کسی نامزد شوم و او دست رد به سینه ام بزند! حالا اگر قیافه ام را ببینید ، احتمالا با خود می گویید : قیافه اش بد نیست، اما قطعا به خوش تیپی تام کروز هم نیست!
پس چرا نشده بود کسی به من "نه" بگوید؟ راهبرد من بسیار ساده بود. هیچ وقت به کسی پیشنهاد نامزدی ندادم تا جواب رد بشنوم! بله، دوست نداشتم از کسی جواب رد بشنوم و نتیجه اش چه شد؟ احساس بدی نسبت به خودم داشتم . می دانستم آدم بزدل و بی عرضه ای هستم . احساس ضعف و ناتوانی می کردم.
چون حاضر نبودم با ترسم مواجه شوم ، همیشه تک و تنها بودم ، در حالی که هر یک از دوستانم کسی را برای خود زیر نظر داشت . از این بابت خیلی ناراحت بودم و همه اینها به این دلیل بود که نمی خواستم از کسی "نه " بشنوم. در واقع خودم به خودم "نه " می گفتم . می بینید راهبرد فرار از ترس چه بلایی بر سرم آورده بود ؟ شاید اگر از کسی خواستگاری می کردم به من "نه" می گفت، اما این که مرا نمی کشت! می توانستم به سراغ یک نفر دیگر بروم ... و یک نفر دیگر.... تا این که عاقبت "بله " را بگیرم!
تا زمانی که وارد کالج شدم، این ترس با من همراه بود، اما در آن جا کم کم قدم های کوچکی برای غلبه بر این ترس برداشتم. و رفته رفته اعتماد به نفسم بیشتر شد. تا این که فرصت آشنایی با دولورس دست داد و از آن زمان سی سال است که با هم ازدواج کرده ایم!