نگرش یعنی همه چیز بخش سوم : کردار

[abdolhossein]

محدوده آسایش

معمولا زمانی دچار ترس و اضطراب می شوید که پایتان را از محدوده آسایش خود فراتر بگذارید . اجازه دهید کمی بیشتر به این امر مهم بپردازیم و ببینیم چه ربطی به موفقیت و پرورش توانایی هایتان دارد.
هر یک از ما دارای یک محدوده آسایش هستیم. محدوده ای رفتاری که برایمان آشناست و در آن احساس امنیت و راحتی می کنیم. محدوده آسایش خود را در فضای درون یک دایره فرض کنید.
موقعیت ها و فعالیت هایی که درون دایره قرار می گیرند برایمان آشنا هستند و هراسناک محسوب نمی شوند . این موارد شامل کارهای روزمره و عادی زندگی تان می شود ؛ کارهایی که بی آنکه از ترس عرق کنید، می توانید انجامشان دهید مانند صحبت با دوستان و همکارانتان یا کارهای دفتری روزانه در محل کارتان.
اما گاه به گاه با موقعیت هایی مواجه می شوید که خارج از محدوده آسایش شما قرار دارند . این موقعیت ها هر چه از دایره دورتر باشند ، بیشتر از مبادرت به آن ها هراس دارید.
وقتی با مواردی خارج از محدوده آسایش خود مواجه شوید، پریشان و مضطرب می شوید. کف دستاهیتان عرق می کند و قلبتان به شدت می تپد. در همان حال از خودتان می پرسید:
"می توانم از پسش برآیم؟"
"دیگران مسخره ام نخواهند کرد؟"
"دوستان و آشنایان چه خواهند گفت؟"
به نمودار بالا نگاه کنید و از خودتان بپرسید که خروج از دایره نمود چه چیزی برای شماست؟ به بیان دیگر، چه ترسی شما را از رسیدن به پله بعدی موفقیت و پیروزی در زندگی باز می دارد؟
ترس از تماس با مشتریان جدید؟
ترس از تغییر شغل؟
ترس از یاد گرفتن مهارت های جدید؟
ترس از برگشتن به مدرسه؟
ترس از این که آن چه را در ذهن دارید با کسی در میان بگذارید؟
ترس از سخنرانی در جمع؟
هر چه نمود آن برای شماست فقط صادقانه آن را بپذیرید. به نظر من ، همان ترسی که در دل شماست، در دل هزاران نفر دیگر نیز (اگر نگوییم میلیون ها نفر) وجود دارد! پس بگذارید نگاه دقیق تری به آن چه بیشتر مردم از آن ها می ترسند داشته باشیم.