اگر جوان بودم

[کامیار کاظمی]

مثل همیشه جناب قربانیان بسیار بجا و عالی فرمودید
این ای کاش ها و حسرت ها ...
همه ما از بزرگترهای فامیل و خانواده شنیده ایم که میگویند: "فلان جا که اکنون زمین فلان قدر است, بیابان بود, میخواستم بخرم اما فلانی نگذاشت یا نشد ... ای کاش ... "
این کلمه "ای کاش" جالب است, اگر به آن لحظه فکر کنیم که ممکن است این کلمه از دهانمان خارج شود, قطعا بیشتر فکر کرده و تلاش میکنیم
تنها بقول استاد باید باور کرد
وقتی مریض میشویم که باور کنیم مریض هستیم و وقتی حالمان خوب میشود که آن دکتر که دستانش شفاست! ما را ویزیت کرده است ... همه این ها باور است این ما هستیم که با باورهای خود, به خود و دیگران قدرت "شدن" می دهیم ...