تولد یکسالگی انجمن

[مهدی گل محمدی]

انسانهایی میایند و میروند ولی هیچ کدام از خود نشانی نمی گذارند.ولی بعضی ها با اهداف خود ،با افکار خود زندگی را برای دیگران شیرین می کنند اینگونه افراد همیشه نغمه ای در گوش ما هستند.و باز هم به این شعر زیبا میرسیم:

زندگی صحنه ی یکتا هنرمندی ماست
هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند بیاد.


و ما در اینجا به طنین نغمه ی زیبای کامیار جان گوش فرا میدهیم تا راهی برای موفقیت خود و دوستانمان پیدا کنیم.
باشد روزی که نام میلیاردهای این انجمن در فراسوی ذهن ها جا بگیرد
پیشاپیش تولدت مبارک ای انجمنی که پشتوانه ی موفقیت من و دوستانم شده ای .

(ببخشید خیلی شاعرانه شد)