ما بدهکاریم ...

[کامیار کاظمی]

سلام دوستان

مدتی است که میخواهم موضوعی را بیان کنم که شاید چندین بار پراکنده بیان شده است، نه بحث بنده مذهبی است و نه به سیاست کاری دارم و نمیخواهم این صحبت ها شکلی دیگر تعبیر شود، ابتدا و در مقدمه این متن را بخوانید:

منطقه چیلات، پیکر دو شهید پیدا شد،یکی از این شهدا نشسته بود و با لباس و تجهیزات کامل به دیوار تکیه داده بود.
به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»؛ در منطقه چیلات، پیکر دو شهید پیدا شد،یکی از این شهدا نشسته بود و با لباس و تجهیزات کامل به دیوار تکیه داده بود. لباس زمستانی هم تنش بود.

شهید دیگر لای پتو پیچیده شده بود. معلوم بود که این درازکش مجروح شده است.
اما سَرِ شهید دوم بر روی دامن این شهید بود، یعنی شهید نشسته سَرِ آن شهید دوم را به دامن گرفته بود. پلاک داشتند، پلاک‌ها را دیدیم که بصورت پشت سر هم است. 555 و 556. فهمیدیم که آنها با هم پلاک گرفته‌اند.

معمولاً اینها که با هم خیلی رفیق بودند، با هم می‌رفتند پلاک می‌گرفتند. اسامی را مراجعه کردیم در کامپیوتر.

دیدیم که آن شهیدی که نشسته است، پدر است و آن شهیدی که درازکش است، پسر است.

پدری سر پسر را به دامن گرفته است.

چند روز قبل عرض کردم، کاش بقول دکتر ندوشن ما شایسته ایرانی بودن باشیم.

عزیزان، این مملکت به دور از بحث ها و کشمکش های سیاسی و مذهبی، مدیون مردان و زنانی است که به ما یاد دادند باید برای این خاک عزیز تا پای جان جنگید اما بی غیرتی را قبول نکرد.

ما بدهکاریم، ما به این دست گل ها که دیگر کنارمان نیستند بدهکاریم

خواهش میکنم بیایید در این مسیر کسب موفقیت و ثروت های مالی، کمی هم بفکر جمع کردن ثروت های معنوی باشیم، بیایید همیشه یادی کنیم از این بهترین ها، بیایید الگویمان این مردان و زنانی باشند که خونشان این خاک عزیز را تر کرده است.

این خاک بسیار ارزش دارد، پس مایی که از این خاک عزیز برخواسته ایم باید همیشه خود را وام دار و متعهد به این پاکان بدانیم و در راه کسب موفقیت، یاد آنها را حتی با یک صلوات به روح عزیزشان زنده کنیم.

این سرزمین عزیز، باید به دست ما آباد و ساخته شود، بدور از هر جبهه گیری عقیدتی، دٍین خود را ادا کنیم.

بیایید این گونه شایسته این خاک گوهرپرور باشیم.

ما می توانیم
ما باید بتوانیم