سفر گیلان ( انزلی-چمخاله) تابستان 92

[مهدی 1]

.

من که امروز را کلا آف بودم جای دوستان خالی تا 11 خواب ، بعدش چند تا کار کوچیک بانکی و تلفنبه اینجا اونجا ، بعد از ظهر هم یک سر محل کار زدم شکر خدا همه چیز روی روال هست و مشکلی پیش نیومده برعکس همه مسافرت های قبلی که همیشه چند تا اتفاق بد چه بدنی و چه مالی تو سفرها داشتیم ، این هم مدیون انرژی های مثبت دوستانم ، الان هم که در خدمت دوستان

من اول از همه از آقا کامیار عزیز که بنای این دوستی ها را پایه گذاری کردن تشکر ویژه می کنم واقعا اگر ایده ایشون و تلاش ها و نخوابی های شبانه روزی ایشون نبود انجمن به اینجا و این صمیمیت بین اعضا نمی رسید

دوم از سرکار خانم معاون که اینبار هم گویا طبق معمول همیشه زحمت لیدری گروه را بر عهده داشتن و زحمت همه هماهنگی ها به عهده ایشون بود. یک زوج موفق که یکی از حاصل های کارشون شده این صمیمیت بین اعضا

فقط آخرش معلوم نشد این داستان جک پراید چیه که بچه ها می گن تو سفرها استاد تعریف می کنه ، این سری هم با اینکه بچه ها خیلی اصرار کردند آخرش تعریف نکردند و افتاد به مسافرت بعدی

چهارم از مهیار عزیز که از بیست کیلومتر مانده به رشت اومد به استقبالمون و تا لحظه آخر هم در کنارمون بود و زحمت تدارکات سفر و برنامه های اونجا را می کشید. زحمت هماهنگی های اونجا بر عهده ایشون بود و همه چیز عالی پیش رفت ، خداقوت خسته نباشی پهلوون

آقای خالدی ، همسر مهربان و آرامشون و دختر گلشون هم چه از نظر اخلاق ، رفتار ، شخصیت و ... مثال زدنی هستند. و حرفی برای گفتن نمی زارن انشالله همیشه در کنار هم مثل همین حالا شاد و موفق و پیروز باشن

مهدی گل محمدی که هیچی وصفش نگفتنی هست. کلا وظیفه گرم کردن تمامی محافل به عهده ایشون بود و از هیچ کاری فروگزار نمی کرد، به هر چیزی هم که خوراکی بود رحم نمی کرد. مهدی جان انشالله همیشه مثل الان شاد و سرزنده باشی. و از این انرژیت توی کارت هم به نحو احسنت استفاده کنی

علی عزیز با اینکه کل آشناییمون به 48 ساعت نرسید مثل یک داداش گل باهاش می گفتیم و می خندیدیم . توی مسیر هم حسابی برامون سنگ تموم گزاشت، یک مدت هم خدا شده بود ، خدا نگو هلو ، اینقده مهربووووووووووون که نگو

خواهران عباسی که خدایی من آخرش اسامیشون را درست نهفمیدم کی به کیه دی: البته مشکل از گیرندست خواهران عباسی به فرستنده هاتون دست نزنید به همراه برادر گلشون و علی کوچولو که همگی مهربون ، عالی و شاد و پر انرژی ، کلا ملزومات سفر این علی آقای سفر ما خیلی به درد خورد ، اگر پلاستیک 20 30 کیلویی چیپس پفک و بادوم و ... علی کوچولو نبود . مهدی و دوستان تا رشت از گشنگی تلف شده بودن اگه وسایل ماسه بازیش هم نبود که هیچی ما می موندیم بدون بیل و سطل لب دریا
با تجهیزات علی کوچولو با آقا حمید یک اثر هنری بسیار زیبا تاکید می کنم بسیار زیبا خلق کردیم که عکس هاش موجود هست . خلاصه از علی کوچولو و خواهران عباسی و همراهانشون هم خیلی خیلی ممنون

سرکار خانم صدفی و همسر گلشون آقا نسیم هم که نمونه کامل یک زوج موفق همیشه همراه و همگام با بچه ها توی تدارکات پشت صحنه هم خیلی زحمت کشیدند. فقط من هر چی فکر می کنم یادم نمی یاد کجا قر زدم ، هر کی یادشه بگه عکس های خودش و خانوادش ، همراهان و ... همگی را فری !! باهاش حساب می شه
با خانم صدفی یک کل هم انداختیم ببینیم آخرش چی می هش ، کسی می دونه بگه تا همین الان شرط را ببرم ، یادتون که نرفته 1 کیلو زعفران شرطش هست ها اونم اینکه زعفران را با آب بسابیم بعد دم کنیم عطر و طمعمش بیشتره یا خشک با قند بسابیم و بعد دم کنیم کلا تنها اختلاف نظرمون تو همین مورد بوده که انشالله این مورد هم بعد نظرهامون یکی می شه یا من اونوری می شم یا ایشون اینوری

از آقا کیارش مرد خوش خنده گروه که نگو ، پسری که اونقدر توی تخته با استاد باخت که استاد از رو رفت و کشید کنار گل گل کیارش جون خیلی خوش گذشت انشالله باز ببینمت

آقا رادین عزیز پسر آرام و محجوب گروه که آب پیدا می کرد شناگر قابلی بود . سربه زیر و آرام در کنار انسانی دانا ، با تجربه و تخصص یک نمونه کامل یک رفیق واقعی

و در آخر از آقا حمزه ، چرا آخر چون هم ویژه باشه و هم آخر از همه به گروه منتقل شدن. داستان اومدن حمزه جان شده بود مثل ویلی فاگ تو دوردنیا در 80 روز . هر چه تلاش می کرد به مینی باس ما نمی رسید ، نه تهران رسید ، نه قزوین ، و نه تو موزه روستایی نرسیده به رشت ولی آخرش برای ناهار روز اول به ما در رشت محلق شدن ، برای من یکی که این حرکتشون خیلی باارزش بود از این راه دور با این زحمت فراوان و گرفتاری های شخصی حجت را بر دوستایی که نیومدن تموم می کرد ، خود آقا حمزه هم که نگو کوله باری از دانش و تجربه و اخلاق . چقدر راجع به مسائل مختلف صحبت کردیم ، انشالله که هر چه زودتر باز ببینمت حمزه جان


و همچنین همراه های دیگر سفرمون آقایان و خانم ها لیلای میلیاردر عزیز و مادر گرامیشون ، سرکار هاجر خانم (اگه درست بگم رقص یک عقاب) ! به همراه آقا محمد مهربون ، آقا سعید پسر عمه و هدی خانم گل از اقوام آقا مهدی گل محمدی ، آقا حمید از پرسنل همکار در تیم راهکار که فرصت هم صحبتی زیادی با این عزیزان دست نداد ولی همراهی باهاشون لذت بخش بود .

از آقای قاصدی هم تشکر می کنم که در رشت به استقبالمون اومدن و چند دقیقه ای را با ما گذروندن و علی رقم اصرار زیاد ما و به رقم علاقه خودشون نتوانستن با ما بیش از این همراه باشن ممنونیم ، متن زیباشون در مینی باس قرائت شد ، پتوی اهداییشون هم گرمابخش بچه ها بود ، تا لحظه آخر تحویل دادن اتاق هم دنبالش می گشتیم ، آخر سر معلوم نبود شب گذشتش کی رکب زده بود و ازش استفاده کرد دی: هر چند در چنین مواقعی همه نگاه ها به سمت کسی نیست مگر مهدی خان ! دی:

کلا تو گروه خوشبختانه آدم بد قلق نداشتیم. همگی انگار سالها با هم دوست و رفیق فامیل هستند ، همگی بدون شیله پیله و ادا اطفار . تک به تک افراد همونی بودن که هر کسی آرزوی هم صبحتی باهاشون را داره.

این سفر هم خاطره ای شد به یاد ماندنی و پاک ناشدنی در ذهن ما

و در آخر هم چند تا عکس از سفر . دقت کنید اینها کارت پستال نیست مکان هاییست که ما اونجا حضور داشتیم و ذهنمون را باهاش شستشو دادیم ،

ضمنا تصاویر مبتذل دوستان علی الخصوص اون عکس استاد که با مایو ماماندوز لب ساحل گرفتند به هیچ عنوان منتشر نخواهد شد لطفا اصرار نفرمایید


ارادتمند همه دوستان گلم / مهدی