اطلاعات تجاری در مورد کشورهای همسایه ایران(عراق، آذربایجان، ترکمنستان و...)

[bahador]

والا در مورد ویزا اطلاعاتم در این حده که اگر ویزای صد درصدی بخوای باید بری دفتر های هواپیمایی برات میزنن(البته هزینش نسبت به لبه مرز زیادتره)
ولی اگه بری لبه مرز دیگه شانسیه یه وقت میری لبه مرز و مرز بازه پاسپورتت را میگیره و 1 ساعت بعدش میری داخل اگرم مرز بسته باشه که باید بمونی تا مرز باز بشه.(معمولا بین یک نصفه روز تا 24 ساعته)

[eh.krd]

با تشکر از آقا سعید عزیز بابت بحثی که مطرح کردن .
برای کار تو عراق باید واقعا خوش شانس باشی . خیلی ها رو میشناسم که بدون هیچ انگیزه ای ،با یکبار رفتن به عراق همه کارهاشون ردیف شد و شروع به کسب درآمد کردن و خیلی های دیگه هم مثل من با انگیزه و با برنامه چند ساله که دارن رفت و آمد میکنن هنوز به هیچی نرسیدن. البته من دنبال یه کارهای خاصی هستم شاید به خاطر این بوده که هنوز نتیجه نگرفتم.
اینم نجربیات من از رفت و آمد با عراق:
عزیزان مردم عراق مادرزاد تاجر و اهل معامله بدنیا اومدن و با توجه به ارتباط زیادی که در این سالهای اخیر با ایران پیدا کردن خیلی راحت در حال رفت آمد هستن و محصولات مورد نیازشون رو مستقیما از کارخانه های ایرانی خریداری میکنن. یعنی هر محصولی رو که ببرید عراق سه سوته منبعش رو پیدا میکنن و شما ناخواسته حذف میشین. "پس اگه خواستید کار تجاری انجام بدین بهتره خودتون تولید کننده باشید"
مسئله بعدی اینه پیدا کردن آشنا در رده های بالای حکومتی و حزبی خیلی میتونه تو موفقیت شما نقش داشته باشه. به عنوان مثال من یکساله که یه کاتالوگ تحت عنوان شهر الکترونیکی با محورییت بانکداری الکترونیکی ، به زبان کردی آماده کردم و دوره افتادم تو بانکهای کردستان عراق و مدیران رده بالاشون رو ملاقات کردم اما چون رابطه قوی نداشتم بهم اطمینان نداشتن تا چند روز پیش که یکی از همین مدیران باهام تماس گرفت و پیشنهاد یه پروژه بزرگ رو داد البته به شرط پرداخت حق و حقوق ایشان. قراره برم حضوری صحبت کنم ببینم چی میشه.
اگه قصد دارید تو عراق استخدام بشید شرط اصلی زبان انگلیسی می باشد بعد تخصص . الان شرکتهایی مثل اسیا سل و کورک (اپراتورهای موبایل هستن) به شدت دنبال متخصص شبکه با مدارک بین المللی هستن . قابل توجه افرادی که تو شرکتهای اوپراتور موبایل کار کردن.
بازم تکرار میکنم شانس خیلی مهمه ما همجورش رو دیدیم . چه افراد بی لیاقتی که رفتن و موندن و پولدار شدن و چه افراد لایقی که رفتن و پول خرج کردن و برگشتن.

[eh.krd]

مخارج زندگی در کردستان عراق:
1. مسکن : من تجربه اربیل (هه ولیر) رو دارم .
الف) خانه عامه مردم : خونه ها به روش مهندسی بغدادی ساخته شدن و خیلی بد نقشه هستن و اصلا نور گیر نیستن با این اوصاف اگه تو یه محله خوب خونه بگیری ماهانه 1000 تا 2000 دلار و در محله های دیگر 500 دلار
ب) خانه های شرکتی : اغلب توسط شرکتهای ترکیه ای ساخته شدن و اغلب ویلایی و خوش نقشه هستن و تحت نامهای مختلف در حومه شهر ساخته شدن . من تو یکی از اینا به نام "شاری ئاشتی" خونه گرفتم ماهانه 500 دلار البته مشکل برق داشت و از ژنراتور استفاده میکردم
ج) واحدهای آپارتمانی که تو شهر مشهور بودن ماهانه 1500 تا 2500 دلار

2. برق یکی از معضلات می باشد باید جایی که خونه میگیرید از وضعیت برقش مطلع باشید . دونوع برق وجود داره به قول خودشون برق حکومتی که تو محله های مختلف زمان قطعی اون متفاوته به عنوان مثال من این اواخر تو محله بختیاری خونه گرفته بودم(یکی از محله های مرفه) ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر قطع میشد. با قطع برق حکومتی برق مولده با روشن شدن ژنراتور محله وارد مدار میشه . هزینه برق ماهانه 50000 دینار
به قول قدیمیا هرچه پول بیشتر بدی بیشتر آش میخوری. تو آپارتمانهای معتبر دیگه این معضل رو ندارید نمیدونید کی برق قطع میشه
3. گاز کشی شهری وجود نداره و از کپسول استفاده میشه هر کپسول 7000 دینار. البته جای نگرانی نیست کپسولاشون خیلی دیر تموم میشه و هر روز ماشین فروش گاز از کوچه عبور میکنه(برای زندگی مجردی ماهی یک کپسول)
4. ایاب ذهاب : برای بعضی از مسیرها مینی بوس هست اما اکثرا تاکسی دربست استفاده میشه . بسته به مسافت 3000 تا 6000 دینار
5.خوراک : برای کسی که با دلار یا دینار حقوق میگره نسبت به ایران خیلی ارزانتره
6.هتل : از شبی 30 دلار در ایام خلوت شروع میشه تا ... بسته به تعدار ستاره های هتل
هزینه هایی که خود من در یک ماه تجربه کردم :
خونه اجاره ای اشتراکی با 2 نفر دیگه ماهانه 300 دلار
ایاب ذهاب 250000 دینار در ماه
خوراک 300000 دینار در ماه
برق سهم خودم 25000 دینار
اینترنت 25000 دینار

با عجله نوشتم ببخشید اگه جمله بندی بد بود یا غلط املایی داشتم

[سعید یوسفی]

اطلاعات کامل و عالی بود آقا احسان، خیلی استفاده کردم. تو اداره کشت و کال هم که ما رفته بودیم، دقیقا حرف شما رو زدند و گفتند که شما تو تجارت به سختی می تونید به پای عراقی ها برسید و بهتره برید تو کار تولید در عراق. نقطه ضعف بزرگ عراقی ها دقیقا همین تنبلی و بی هنری اونهاست و تو این زمینه اصلا نمی تونند با ایرانیها رقابت کنند. نمونش هم همین زمینهای بسیار مرغوب و پر آب هست که فقط توش گندم می پاشند. این چیزیه که می تونه قابل توجه علاقمندان به کشاورزی در عراق باشه، کارمند ایرانی اونجا می گفت که اگه کسی چهار سال اینجا طاقت بیاره موفقیتش تو کشاورزی حتمیه. نکته مهم اینه که بر خلاف ایران، دولت عراق از تولیدات داخلی خودش به شدت حمایت می کنه.

[سعید یوسفی]

کسی در مورد کشور آذربایجان اطلاعات نداشت؟بچه های تبریز و جلفا کجایید پس؟

[سعید یوسفی]

اینم یه اتاق گفتگو و اطلاعات عالی برای علاقمندان به تحصیل در خارج از کشور
http://www.applyabroad.org/forum/forum.php

[eh.krd]

در تایید صحبتهای سعید جان باید بگم تو اربیل دو تا آشنای ایرانی پیدا کردم که اونجا گلخانه زده بودن . زمین رو از اداره کشت و کال اجاره کرده بودن و با سرمایه خودشون گلخانه احداث کردن. البته باید آشنا داشته باشید و یا با یه عراقی شریک بشید. تو انتخاب شریک خیلی دقت کنید و برای هر کاری که انجام می دهید مدرک معتبر و شاهد داشته باشید
به نطر من هرکی سرمایه داره و میخواد تو عراق کارکنه پروژههای کشاورزی و دامپروری بهترین گزینه است .

[mir abbas]

متشکر از اقا احسان و اقای سعید یوسفی بخاطر اطلاعات دقیقی که ارائه کردند .

[m_grate29]

با سلام و سپاس

ابتدا تشکر میکنم از مهندس یوسفی عزیز
از ترکیه چین امارات و ارمنستان خواهم نوشت

ابتدا چین :
کشوری که بزرگترین واردکننده و صادر کننده میباشد . و دلیل آن هم ارزانی در قشر گارگر میباشد.
کشوری 4 فصله.ارزان و گران
تعداد سفرها :5
مدت اقامت : از 2 هفته تا 3 ماه
هتل ها : از شبی 230 یوان به بالا
کشوری که ذاتا هنر ندارند ولی سخت کوش هستند.کلمه سخت کوش برای آنها معنایی ندارد چون کار در خونشان هست.
شهرهای گرون و خیلی با کلاس : پکن/شانگهای
بهترین محل تجارت : گوانجو یا گوانگجو به قول بعضی ها شهر شنزن معروف به شهر الکترونیک و همچنین شهری نظیر ایوو و ...
تاکسی ها معمولا تویوتا هستند و ارزان.به ازای 20 ذقیقه چیزی حدود 25 الی 30 یوان معادل 10 الی 12 هزار تومان
گدا فراوان میباشد و حتی اگر خواستید کمکی کنید کمتر از 3 یوان 5 یوان پرداخت نکنید چون قبول نمیکنند.
دستفروش های بسیار زیاد با مارک و برندهای تقلبی در عین حال اورجینال
تجارت با چینی ها مشکل نیست زمانی مشکل میشود که از خودمون ایرادی باشد.البته خیلی هاشون هم قابل اعتماد نیستند.
به هیچ عنوان زبان انگلیسی بلد نیستند . مگر : hello /thank you/buy/
زبان صحبت با چینی ها ماشین حساب
کشوری با ایده های بسیار بسیار و بسیار زیاد.
پاساژهای بسیار بزرگ و بعضا در هر پاساژ بین 1000 الی 2000 مغازه. به طوریکه اگر حواست نباشه بخوای مغازه ایی رو پیدا کنی واویلا هست.
همه ی مغازه دارها دارای اشتراک سایت alibaba & tradekey هستند .
گاری ها با محصولات با مزه و خوشمزه
رستوران های چینی به نظرم مقوی ترین غداهای دنیا رو پخت میکنند . و بیشترشون هم اسفناج باید خورده شود.

ادامه دارد .....

[فرهاد قربانی]

تشکر ویژه از عزیزان آقایان یوسفی و احسان محمدی و محمد رضا قربانی بخاطر اطلاعات خوب و ارزنده. موفق باشید