آیا کارت ویزیت رسانه است؟ قسمت سوم

[limiaco]

سلام به همه دوستان

پیش ازآن که موضوع را ادامه دهم از اظهار لطف دوستان عزیزم بسیار سپاسگزارم
بنده به صورت کاملاً اتفاقی با این فوروم آشنا شدم و خوشحالم که بتوانم به عزیزانم پیشنهاد هائی را ارائه کنم زیرا تک تک شما بزرگوران را اساتید خود می دانم.

آمید وارم به مثالهای عامیانه من فکر کرده باشید شاید هم با یادآوری تعدادی لبخند کوچکی
بر لبانتان نقش بسته است.
بهر حال موضوع بسیار جدی است برای شروع ذکر مشخصات کاربردی مهم نیاز به طبقه بندی ویژه ای را به شدت احساس می کنم.

ابتدا تقسیم بندی : بیائید دنیای داخل و خارج ایران را حداقل در خصوص صنعت تبلیغات به دو مفهوم مختلف تقسیم کنیم : برای این طبقه بندی مثالهائی را ذکر میکنم

ابتدا ایران در کشور عزیز و پهناور ما بازارهائی وجود دارد که در طبقه بندی صنعت تبلیغات به لحاظ کلاسیک جای دارند ولی تبلیغ نیستند برایتان سئوال ایجاد شده ؟
پاسختان نزد من است استان لرستان به تنهائی 18٪ سهم بازار چاپ لارج فورمت ایران را به خود اختصاص می دهد
می پرسید مگر در سرتا سر استان لرستان چند مترمربع بیلبورد و تابلو سردرب فروشگاه وجود دارد؟
هیچکدام درست نیست این میزان چاپ فضای باز لارج فورمت فقط و فقط سهم آگهی ترحیم و بزرگداشتهائی است که خانواده ها به احترام متوفی و خانواده مرحوم بر در و دیوار خانه مرحوم وبستگانش نصب می کنند.

این یکی را داشته باشید

سالها پیش به مراسم ترحیم مرحوم پدر یکی از همکاران به شهر گرگان رفته بودیم ، در مسجد نشسته بودیم که می دیدم جلوی هرکدام از حاضزین تعداد زیادی اعلامیه ترحیم بزرگ و کوچک است
و هر مهمان جدیدی که می آید تعداد زیادی در دست دارد و جلوی هرکس یک برگ می گذارد .
کنجکاو شدم از فرد بومی که کنارم نشسته بودم سئوال کردم این اعلامیه ها برای چه روی هم جلوی هر میهمان جداگانه قرار می گیرد با تعجب نگاهی عاقل اندر سفیه به من انداخت گفت اینجا برای احترام به خانواده متوفی هر کس به مجلس بزرگداشت می آید موظف است به سلیقه خود اگهی ترحیم سفارش دهد و میان همه توزیع نماید.

مثالهائی از این دست بسیار است و متاسفانه تمام این بازارها در میان صنعت چاپ و تبلیغات جای دارند که هیچ کدام تبلیغات نیستند.
تبلیغات امروز تبدیل به علم حکومت بر افکار شده است وبسیار پیچیده تر و عمیقتر از این مباحث سطحی می باشد (آینده امیدوارم فرصتی پیش آید تا موضوعی با این عنوان ایجاد کنم)

در کشورهائی مانند چین،سنگاپور ، کره جنوبی و مالزی کارت ویزیت یعنی نان شب شاید هم مهمتر ولی این کارتها هیچ شباهتی به کارتهائی که اینجا ما از آنها استفاده می کنیم ندارد
در کشور ما کارت pvc مایه مباهت و تفاخر است ولی در دنیا کارت هائی پلاستیکی مایه دردسر .
در کشور ما سلفون مات است که کارتها را بی روح (با کلاس ) می کند در دنیا اعتبار برند چاپ شده روی کارت و سمت فرد ارائه دهنده در آن شرکت

در کشور ما کارتها همزمان تعداد بیشماری وظیفه بر عهده دارند ولی در دنیا کارتها فقط یک وظیفه مشخص دارند.

خلاصه اگر بخواهم ادامه بدهم کار به درازا می کشد
اکنون به ویژگیهای ابعادی اشاره می کنم:

استاندارد کارت کشور های اروپائی 8.6x4.8 سانتیمتر به صورت lANDSCAPE است ولی منظورم این نیست که تمام مردم اروپا از این استانداردها تبعیت می کنند اما رویه رسمی جاری این است
در کشورهای آسیائی آبعاد تا 9x5 سانتیمتر بزرگ می شود و بازهم تاکید می کنم این رویه معمول است

در کشور ما هیچ استانداردی وجود ندارد هر چاپخانه با توجه به ماشین چاپش شیت را تنظیم میکند و سفارش می گیرد و حساب و کتاب خاصی ندارد.

این قسمت فکر می کنم بازهم آسیب شناسی بود در قسمت بعدی بیشتر توضیح میدهم
ببخشید
با احترام