هشت گام براي تبديل رويا به واقعيت

[یک همراه سبز]

سوال هميشگي همۀ ما:

• حتما اين سوال به ذهن شما رسيده است که چگونه روياهايم را به واقعيت تبديل کنم؟

• چگونه اهداف به نتايج ملموس تبديل مي شوند؟

• چگونگي عملي کردن آرزوها يک سوال هميشگي بشر است!

گام اول: اتميزه کردن اهداف

اهداف بسيار بزرگ که در وهله اول انجام نشدني است را به قسمت هاي کوچکتر تقسيم کنيد تا دست يافتني تر شوند هميشه اين را به خاطر بسپاريد: يک فيل را چگونه مي خورند؟ جواب:

لقمه لقمه!!!

وزنه 500 کيلوگرمي را حتي قهرمانان نمي توانند بلند کنند اما وقتي همان وزنه را به 50 وزنه ده کيلوگرمي تبديل مي کني.....

بنابراين اهداف بزرگ را به اهداف کوچک تر خرد کنيد و براي هر کدام از اهداف کوچک يک مهلت زماني تعيين کنيد.

گام دوم:پيش بيني موانع

براي رسيدن به هر هدفي بايد از موانعي گذشت. هيچ هدف ارزشمندي بدون مانع امکان پذير نيست. لذا بايد موانعي که در مسير ماست پيش بيني کنيم و براي حل آنها برنامه ريزي کنيم.

موانع ما مي تواند از قبيل موارد زير باشد:

• وابستگي به خانواده

• نداشتن دانش و تجربه کافي

• نداشتن رابطه با افراد کليدي

• و ...

قانون طلايي را فراموش نکنيدکه ببينيد موانع کمتر از آن چيزي است که شما فکر مي کنيد. برخلاف آنچه ابتدا به نظر مي رسد موانع قابل عبورند.

گام سوم: تمهيد منابع

• خُب وقتي اهداف مان را به اهداف کوچکتر تبديل کرديم و موانعمان را نيز مشخص کرديم حالا بايد تخمين بزنيم که چه منابعي را براي کارمان احتياج داريم. منابع، فقط سرمايه مالي نيست.

• منابع مختلفند:

ü منابع انساني و مهارتي

ü منابع دانش و اطلاعاتي

ü منابع مالي و اعتباري

ü منابع فکري و انديشه اي

ü منابع فيزيکي و ملموس

• بسته به هدفمان يکي دو تا از اين منابع لازمند. حالا بايد فکر کنيم که چه کساني يا چه جاهايي اين منابع را دارند و چگونه مي توانيم حمايت و مشارکت آن ها را جلب کنيم.

گام چهارم: توکل به خداوند و طلب ياري

در هر کاري و در هر لحظه اي بايد به خداوند تکيه کرد و اعتماد کرد و در کارهاي کليدي و در اهداف بزرگ بيشتر!

با توکل و ياد خداوند، دچار نااميدي نمي شويم حتي زماني که موانع نامحدودند و منابع محدود. ياد خداوند آرامش بخش قلب هاست.

و همچنين دچار غرور نيز نخواهيم شد اگر موانع کمي پيش روي باشد و همه منابع کم.

و همچنين نگران نتيجه نيستيم چون کارمان ررا به او واگذار گرده ايم.

گام پنجم: شروع از گلوله برفي

• يک قاعده کليدي هست که مي گويد: بزرگ بيانديش، کوچک شروع کن اما سريع رشد کن.

• يادمان باشد براي ايجاد بهمن (تغييرات عظيم در زندگي مان) لازم نيست که در ابتدا کارهاي بزرگ و سخت را انجام دهيم. بلکه بايد

– از ساده به پيچيده،

– از کوچک به بزرگ،

از آسان به سخت، حرکت کنيم

بعد از اتميزه کردن کار، گلوله برفي را بيابيد (ساده، کوچک، آسان) تا با انداختن يک گلوله برفي و کمي صبر بهمني بزرگ ايجاد کنيم. چشيدن لذت تغيير در اولين تلاش ها بسيار موثر است.

گام ششم: پيش رفتن و درس گرفتن

• وقتي گلوله برفي اول را انجام داديد و انرژي گرفتيد حالا نوبت کار بعدي است. از حرکت بازنايستيد. در اين گام دو نکته مهم است:

• مديريت زمان: از کارهاي بي ربط دست بکشيد تا زمان کافي براي اقدامات مرتبط با اهدافتان داشته باشيد و بهترين ساعاتي را که در شبانه روز کار مي کنيد را مشخص کنيد و سعي کنيد آن زمان را به اقدامات مرتبط با اهداف تخصيص دهيد.

• درس آموزي از موانع: اگر در کاري موفق نشديد بدانيد که مانعي در کار بوده و سعي کنيد آن مانع را شناسايي کنيد و در جهت رفع آن بکوشيد اگر باز هم موفق نشديد اين نشانگر اين است که يا مانع را اشتباه درک کرده ايد و يا اينکه در پس اين مانع مانع ديگري نيز هست. پس بايد مجددا دست بکار شويد و رفع موانع کنيد. اين کار را آنقدر ادامه دهيد تا به موفقيت برسيد.

گام هفتم: جشن گرفتن و سپاس گزاري

• به خود جايزه بدهيد چون هدف اصلي خود را به اهداف کوچکتر تقسيم کرده ايد. با اين کار هر بار که يک پله را گذرانديد اميد شما براي رسيدن به مرحله بعد بيشتر مي شود. در عين حال مي توانيد براي خود يک جايزه قرار دهيد. مثلاً بعد از سه هفته کار سخت و گذشتن از يک مرحله به عنوان جايزه آخر هفته را مي توانيد با دوستان به گردش برويد.

• از خداوند بابت موفقيت ها تشکر کنيد و بابت ناکامي ها نيز تشکر. تشکر بابت درس هايي که از ناکامي ها گرفته ايد.

• در ضمن يادتان نرود که ديگران را نيز در موفقيت هاي خود شريک کنيد. سپاسگزاري زباني و عملي را فراموش نکنيد. در يکي از کتب آسماني آمده است که کسي که از انسان ها تشکر نمي کند، شکرگزار خداوند نيست.

گام هشتم: روزآمد کردن اهداف و برداشتن گام بعدي

• فراموش نکنيم که اهداف ثابت نيستند و مي توانند تغيير کنند. وقتي که بخشي از مسير را رفتيم. با دانش و بينش جديد، بايد موارد زير را روزآمد کنيم:

• اهداف اصلي

• اهداف خرد

• موانع

• منابع

وقتي که برنامه ما به روز شد، دوباره مي رويم به سراغ گلوله برفي بعدي.

سه دامي که ممکن است در مسير تحقق اهداف در آن گرفتار شويم:

• کمال گرايي افراطي، هيچ کاري بدون نقص انجام نمي شود. کمي کاستي و نقص را در کارها بپذيريم. تاکيد بيش از حد بر رسيدن به اهداف بدون کم و کاستي ما را در دام کمال گرايي افراطي مي اندازد که مطمئنا بعد از مدتي به نااميدي و عصبانيت منجر مي شود.

• احساس شکست و تلقين بي ارادگي، يادمان باشد اگر در راه رسيدن به اهداف بازيگوشي کرديم و گهگاهي طبق برنامه و تعهد خود عمل نکرديم و يا اگر در راه رسيدن به اهداف با موانع و ناکامي روبرو شديم به خودمان تلقين منفي نکنيم که نمي شود، من نمي توانم، من بي اراده ام و ... بايد گفت: دوباره برمي خيزم.

• ناشکيبايي و ناپايداري و از دست دادن شور و شوق در ميانه راه، براي رسيدن به اهداف بزرگ هميشه موانع و مشکلات سر راه شما سبز مي شوند. و گاه اين موانع غير قابل عبور به نظر مي رسند. در اين هنگام اگر ناشکيبا باشيد، شور شوق خود را از دست مي دهيد و ... چه بايد کرد؟ الف: يادآوري شيريني هدف نهايي، ب: نگاه کردن به زندگي بزرگاني که صبور بودند و ج: زمزمه اين سخن که سختي ها فاني اند و سرسخت ها باقي!

منبع:http://shab17.blogfa.com