قله ها و دره ها

[فرهاد قربانی]

به آرامي نشست و يه زمزمه باد در ميان درختان و صداي آب در حاليكه به
ساحل درياچه مي خورد گوش داد . اين تصوير بخوبي يا حتي بهتر از تصوراتش
بود . مردجوان احساس آزادي مي كرد . طوري كه تا آن زمان اين احساس را
نداشت . اميدوار بود بتواند اين احساس را با كساني كه دوستشان دارد تقسيم
كند. همانطور كه به دره نگاه مي كرد احساس كرد بازگشت به خانه چقدر
خوشايند است اما پيش از آن مي خواست دوباره لحظه هايي را با پيرمرد سپري
كند . با جزئيات كامل ملاقات با پيرمرد را در ذهنش تصور كرد . او چگونگي
ملاقات با پيرمرد را در آن قله تصور كرد .
چقدر خوش شانس بود كه در جواني مي توانست زندگيش را تغيير دهد . او
فهميده بود براي بدست آوردن تجربه لزوما نبايد پير شود . وقتي دوباره به
دره نگاه كرد راه ميان بري را ديد كه تا پيش از آن نديده بود . او فكر
كرد اينكه از ارتفاع بالاتر جزئيات بيشتري را مي توان ديد خيلي شگفت
انگيز است. فكر مي كنم كه نكته اين است كه وقتي در دره هستيم تصور كنيم
اگر در بالاي قله بوديم چه چيزهايي را مي توانستيم ببينيم . او از اينكه
در دره مي توانست نكات مثبتي را كشف كند لذت مي برد. به اين ترتيب دره
هاي بعدي را با رنج كمتر مي توانست پشت سر بگذارد. تصميم گرفت هنگام
بازگشت نزد پيرمرد از راه ميانبر استفاده كند. اكنون كه راه بهتري مي
دانم زمانيكه در دره هستم چندان ناراحت كننده نيست . او نمي توانست صبر
كند تا دوباره دوست پيرش را ببيند.
.....