كلاس كاري يا فقط پول درآوردن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[رضا22]

با سلام
همين تجربه را من داشتم. مغازه ي خواروبار داشتم در خياباني كه بازار هفتگي در آن بود .قديميا جلوي مغازه شان بساط مي كردند ولي من كم تجربه مثل شما خجالت مي كشيدم و بيشتر از ديدن دوستان و آشنايان. چند هفته اي گذشت و گفتم حيف اين همه مشتري نيست كه از شهر و روستاهاي اطراف ميان به بازار و هيچكس از داخل مغازه خريد نمي كرد.
دل به دريا ردم و براي اولين بار بساط كردم و داداش كوچكم را كنار بساط گذاشتم و ايشان زياد به قيمت ها و حساب و كتاب وارد نبود البته من هم از داخل مغازه مواظب بودم وقتي گير مي كرد من را صدا مي كرد و من مجبور مي شدم برم كنار بساط و مشتري را راه بندازم آخر بازار به اندازه ي شش روز هفته فروش كرده بوذم واين شد موتور محرك من . بعد از چند هفته ديگر هيچگونه احساس خجالتي نداشتم و حتي دوستان و آشناياني كه كمتر مي ديدمشان هم ميامدند و من ديگر خجالتي نمي كشيدم و به اين تيپ ديگر عادت كرده بودم. مهم كسب درآمد از راه حلال هستش.
آدم خجالتي در همه ي امور خجالتي است.خود من وقتي براي مصاخبه از راديو و تلويزيون ميامدند خودم را عقب مي كشيدم ولي با خودم مبارزه كرده و گفتم اين دفعه اگر كزارشگري تقاضاي مصاحبه كند حتما انجامش مي دم و اين كار را كردم و هيچگونه استرس و هيحاني هم نداشتم. ( مبارزه با همين ديوارهاي ذهني خود ساخته را فراموش نكن)

[شوییچی]

یه دستفروش مترو سراغ دارم چند ماه پیش چیزی حدود 2 تومن خالص سودش بود ،حدس شخصی خودم،
به کارش هم افتخار می کرد ، البته میکشتیش هم از میزان درآمد خودش حرفی نمیزد و اصلن هم حاضر نبود کارش رو عوض کنه .

البته نمیدونم بعد این جریانات گرونی اوضاع کاریش چطور شده.

اینکه زرنگ باشی "تور"ت رو کجا پهن کنی بستگی به هنر خودت داره و اینکه چقدر بلد باشی سنگ ها رو از جلوت پات درست کنار بزنی ، مخصوصن سنگهای "دست ساز خودت" رو.

[kinger]

واقعا غروره کاذب تو انسانها مثله دیوار جولو پیشرفتو میگیره ممنون ار نوشته ها بچه ها خیلی کمکم میکنه این حرفا دقیقا چیزیه که من درگیرشم
نداشتن غرور و داشتن هدف بزرگ راه پیشرفت

[محسن قلي زاده]

سلام
در جواب دوستي كه ميگن دست فروشي آخرش همون دست فروش ميمونه، من ميشناسم كسي رو كه تو مترو دست فروشي ميكنه و اتفاقاً هر 2-3 يه بارم مأموراي مترو ميگيرنش ولي با همين پولا، يه خونه تو كرج خريده.
خودم يه بار دست فروشي كردم، جالبه كه اصلاً حس بدي نداشتم، تازه كلي هم حال كردم، خيلي برام جالب نبود.
اون آشناي دوستي هم كه ميگه كلاس كار و اينا، شما اگه ديده باشي اونايي كه كارتون فروشن، ضايعات كارتون و كاغذ جمع مي كنن يا ضايعات بشكه و آهن، فقط برو زندگيشون رو ببين!!!
جدي برو ببين.
فوق العاده خوب زندگي مي كنن، شايد آشناتون بخواد با همون حقوق كارمندي و آب باريكه زندگي كنه و ادعاش بشه با كلاسه، ولي اينو نمي بينه كه در ازاي زماني كه ميذاره چقدر دريافتي داره و كجاهاي زندگيش مي لنگه.
قهوه خونه به نظر اكثر پدر و مادرا و تحصيلكرده ها، كار ضايعيه ولي كيه كه ندونه چه سود بالايي داره!
حالا خدايي بازم نظر آشناتون رو تأييد مي كني؟!
نمونه هاش زياده، كارواش هاي خيابوني، صافكارهاي سيار، ذرت فروشا و ... همشون بي كلاسه ولي ثروت آفرين و قدميه براي برداشتن گامهاي بزرگتر.