واقعیاتی درباره جایزه نوبل

[arash67]

۱- جوان‌ترین برنده جایزه نوبل لورنسس براگ است که در 25 سالگی نوبل فیزیک را به همراه پدرش دریافت کرد. مسن‌ترین برندگان جایزه هم 88 ساله بوده‌اند.

۲- جالب است بدانید مهاتما گاندی از بزرگ‌ترین فعالان صلح‌جوی راه آزادی و حقوق انسان‌ها اگر چه از سال 1937 تا 1948 هر سال کاندید جایزه صلح شد ولی هرگز به آن نرسید. اگر چه در سالی که او ترور شد نوبل صلح را به این عنوان که «کاندید شایسته‌ای وجود ندارد» به هیچ کس ندادند که در واقع به نوعی به او دادند. بعدها هم وقتی به دالایی لاما جایزه صلح دادند، اعلام کردند که این جایزه ادای دینی به گاندی هم هست، ولی دیگر چه فایده؟!


۳- جایزه صلح نوبل تنها به کسانی می‌رسد که زنده باشند. دگ‌هامرشولد و اریک اکسل کارفلت دو برنده بدشانسی بودند که در فاصله کاندیداتوری‌شان تا دریافت جایزه صلح و ادبیات از دنیا رفتند.

۴- جایزه صلح نوبل 1973 را برای تلاش در راه برقراری صلح در ویتنام به طور مشترک به هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه آمریکا و له‌دوک تو از ویتنام دادند. تصمیم کاملاً عجیبی بود. در طول یک سال قبل از آن آمریکا ویتنام را به طور گسترده‌ای بمباران کرده بود و هزاران بی‌گناه را کشته بود. آن روزها دست آمریکا در بمباران کامبوج که منجر به مرگ صدها هزار نفر شد، رو شده بود. له‌دوک به خاطر کیسینجر جایزه را قبول نکرد. به جز اوژان پل سارتر، نویسنده، فیلسوف و متفکر فرانسوی هم در سال 1964 از دریافت جایزه ادبی‌اش با این عنوان که «او را به بخشی از یک سازمان تبدیل می‌کند» خودداری کرد.

۵- تنها لینوس پاولینگ و ماری کوری هستند که در دو رشته مختلف نوبل دریافت کرده‌اند. خانواده کوری‌ها که فوق‌العاده‌اند! ماری دو نوبل برده. همسرش پیر، دخترشان ایرن و دامادشان فردریک بولیوت هم نوبل بردند.

۶- نوبل ادبیات 1953 در میان حرف و حدیث‌های بسیار به وینستون چرچیل رسید. آن سال کاندیداهای لایقی از جمله گراهام گرین زنده بودند که همه از انتخاب شدن چرچیل انگشت به دهان ماندند.

۷- سال ۲۰۰۹ جایزه صلح نوبل را به باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا دادند که صدای خیلی‌ها را در آورد. منتقدان معتقد بودند اوباما نتوانسته شعارها و وعده‌هایش از جمله تعطیلی زندان گوانتانامو را عملی کند.

۸- رابرت میلیکان در سال 1920 به خاطر اندازه‌گیری بار الکترون کاندید جایزه فیزیک نوبل شد. در همان سال فلیکس ارنفست ادعا کرد بارهایی کوچک‌تر از بارهای بنیادی میلیکان اندازه‌گیری کرده و میلیکان جایزه را از دست داد ولی سه سال بعد معلوم شد ادعای ارنفست اساس ندارد وجایزه میلیکان را پس دادند.

۹- فکرش را هم نمی‌کنید که در سال 1937 چه کسی کاندید دریافت جایزه صلح نوبل بود، آدولف هیتلر! او را «رای جی برانت» عضو پارلمان سوئد، کاندید کرده بود. اگر چه او خیلی زود از فهرست خارج شد ولی کاندیدا شدنش هم خنده‌دار به نظر می‌رسید.

۱۰- جایزه صلح سال 1978 را در حالی به مناخیم بگین، نخست وزیر رژیم صهیونستی دادند که اقدامات غیر انسانی او بر کسی پوشیده نبود. چهار سال بعد هم او شاهکارهایش را با قتل عام اردوگاه‌های فلسطینی در لبنان تکمیل کرد تا اعتبار جایزه را به کلی زیر سؤال ببرد.