امپراطور دارو

[Amiraliamirali]

آدولف مرکل ، امپراطور داروها

آدولف مرکل با سرمایه گذاری در صنعت داروسازی به ثروت میلیاردی دست یافت. برخلاف کشور ایران که قیمت های دارو پایین است در کشورهای دیگر قیمت های داروها بسیار گزاف بوده و همینطور بر حسب گرانی آنها مردم ممکن است بابت کیفیت آنها نیز شکایت کنند و این باعث شکل گیری جبهه هایی سنگین در رسانه علیه داروسازان می شود.
برای مثال در آمریکا بسیاری از مردم مدعی شدند که « قرص های فلوکستین » منجر به افزایش میل به خودکشی در فرزندانشان که دچار افسردگی حاد بودند شده است. بااین که بعضی از والدین خبر دادند که این قرص باعث بهبود فرزندانشان شده است با این حال اعتراض شدیدی در پی داشت.
یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های داروسازی آلمان که شهرت جهانی یافته شرکت فونیکس است. داروهای این شرکت در تمام داروخانه‌ها و موسسات و مراکز پزشکی اروپا یافت می‌شود و با توجه به این فعالیت گسترده توانسته است رتبه دوم تولید و توزیع دارو در این قاره را از آن خود نماید. این کمپانی مدعی است که بازار داروی کشورهای آلمان، ایتالیا، مجارستان، چک و اسلواکی، دانمارک، سوئد و فنلاند را کاملا در اختیار دارد و براساس آمار منتشره در بیش از 19 کشور جهان بالغ بر 122 مرکز توزیع مستیقم دارد. بر طبق همین آمار در جولای 2004 رقم فروش این کمپانی 3/5 میلیارد دلار بوده که نسبت به سال گذشته 2/0 میلیارد لار افزایش داشته است.
اما سکان هدایت این امپراطوری داروسازی در دستان کیست؟
دکتر آدولف مرکل متولد سال 1935 در شهر «درسدن» آلمان اداره این کمپانی عظیم را بر عهده دارد. او که اشتغال در این رشته را از اجداد خود به ارث برده است. هم‌اکنون با سرمایه‌ای معادل 9/6 میلیارد دلار این افتخار خانوادگی را به اوج خود رسانده است. او که تحصیلاتش را در زمینه حقوق به اتمام رسانده بود، تصمیم گرفت تا همانند اجدادش وارد تجارت داروگردد و از استعداد و هنر ذاتی‌اش در این عرصه بهره فراوان جوید. از همین رو به همت ارثیه کلانی که از پدرش برجای مانده بود شروع به سرمایه گذاری در بخش‌های گونا گون صنعتی خصوصا صنعت داروسازی نمود.
او در ابتدا اداره کمپانی دارویی «فونیکس» را خریداری نمود تا به امروز که 57 درصد از سهام این کمپانی را در اختیار گرفته است. از سویی دیگر با آغاز مدیریت کمپانی بزرگ داروسازی «گروه مرکل» توانست نام خود را در لیست بزگترین‌های این حرفه جای دهد و ثروت و شهرت کلانی را از آن خود نماید.
آدولف مرکل در سن 66 سالگی 57 درصد از شرکت phoenix pharmahandel AG که جایگاه اول را در عرضه دارو در آلمان داشت او هم چنین مالک شرکت داروسازی Merckle Group بود. اما او مانند بسیاری دیگر از میلیادرها تمام وقت و فعالیت های اقتصادی خود را صرف داروسازی نکرد و در شاخه های دیگری که به این امور مربوط نمی شد مشغول به فعالیت بود.
او قسمتی از دارای اش را بابت خرید سهام در یک شرکت سیمان صرف نمود. قسمتی دیگر را در یک کمپانی مدیریت سرمایه گذاری به کار برد و قسمتی دیگر را هم در شرکتی که در زمینه تولید شکر فعالیت داشت به کار گرفت.
این تناقض در فعالیت های مرکل شائبه هایی در ذهن مردم به وجود آورد که مرکل با سرمایه گذاری در شکر می تواند باعث شود که تعداد زیادی از مردم به قند مبتلا شوند و او بتواند بازار بهتری را برای داروهای ضد قند به وجود آورد.
این شرکت بزرگ بیش از 125 سال است که در آلمان به تولید دارو می‌پردازد و مواد اولیه خود را از کشورهای هند و چین و بخشی از تجهیزات خود را از ایالات متحده خریداری می‌نماید. البته آدولف مرکل نیز همانند دیگر سرمایه‌داران جهان، سرمایه خود را منحصر به یک صنعت خاص نمی‌کند، از این رو در بخش‌های مختلف صنعتی خصوصا سیمان و شکر نام او و روند سرمایه‌گذاری‌های او به مراتب مشاهده می‌شود.
در سال 2008 با توجه به بحران اقتصادی شدیدی که پیش آمد باعث مشکلات مالی وی و منجر به خودکشی او (در سن 74 سالگی) شدو در آن زمان مرکل پنجمین میلیاردر آلمان به شمار می رفت. وی یک امپراطوری صنعتی را اداره می کرد که در آن یکصد هزار نفر مشغول به کار بودند. فروش تولیدات کارخانه های او در سال 2008 اندکی بیش از 41 میلیارد دلار بود.
بزرگترین اشتباه او معاملات در سهام کارخانه پورشه – فولکس واگن بود که باعث شد او چهارصد میلیون دلار ضرر کند . درآمد بدون زحمت معاملات سهام و اوراق بهادار در سالهای گذشته، که ارزش خرید و فروش آنها را بدون هیچ منطقی و بی توجه به دارایی کارخانه و بنیاد و سطح بازدهی و درآمد آن بالا می برد، بسیاری را وارد این کار کرده بود که به سقوط ناگهانی انجامید.