نگرش یعنی همه چیز بخش دوم: گفتار

[abdolhossein]

او برای این که گله کند دلیل موجهی داشت
چند سال پیش در دفتر کارم نشسته بودم و درباره مشکلات کاری ام فکر می کردم. راستش کارها به آن سرعت که انتظار داشتم پیش نمی رفت و اعتراف می کنم که کمی از این بابت شاکی بودم.
در همین وقت ، پدرو وارد دفترم شد. پدرو که در دهه بیست عمر خود به سر می برد حدود شش سال پیش از هندوراس وارد کشور ما شده بود. اگر قرار باشد از فردی مثال بزنم که دارای نگرشی مثبت است، پدرو یکی از مثبت ترین افرادی است که تا به حال دیده ام. همیشه لبخند بر لب دارد و سرحال است!
اما آن روز وقتی از پدرو دباره تند باد میچ و آثاری که بر سرزمینش برجا گذاشته سوال کردم،ناگهان لبخند از لبانش محو شد. او از خرابی های به جا مانده از تند باد برایم تعریف کرد.این تندباد هزاران نفر را کشته و بیش از یک میلیون نفر را بی خانمان کرده بود.
پدرو گفت که از پدر، مادر و برادرش که ساکن هندوراس بودند، هیچ خبری ندارد و نمی داند که آیا زنده اند یا مرده. نمی توانست به هیچ طریقی با آن ها تماس برقرار کند. همه خطوط تلفن در آن منطقه قطع شده بود.اومی گفت که هر روز در فکر خانواده اش است.
می توانید تصور کنید که اگر کسی از زنده بودن خانواده اش بی خبر باشد، چه حالی پیدا می کند؟
بعد، پدرو به من گفت که برای کمک به مردم هندوراس چه ها کرده است. او با فعالیت در سازمان های مربوط ، برای آن ها پول، پوشاک و سایر ملزومات جمع آوری می کرد. به جای این که دست روی دست بگذارد و ماتم بگیرد، هر کاری از دستش بر می آمد برای آسایش مردم کشورش انجام می داد.
پس از این که با پدرو صحبت کردم، تازه متوجه شدم که مشکلات من چقدر جزیی و پیش پا افتاده است... ومن چقدر خوشبختم! همان لحظه از ناشکری دست برداشتم و بقیه روز را با انرژی تازه و نگرشی مثبت تر از سر گرفتم.
راستی، چند هفته بعد دوباره پدرو را دیدم.اومثل همیشه خوشخال وخندان بود.خوشبختانه اعضای خانواده اش از مهلکه جان به در برده بودند. اما متاسفانه همه دار و ندارشان را در طوفان از دست داده بودند و موقتا در پناهگاه زندگی می کردند. آب تصفیه شده به سختی یافت می شد.بیماری شایع شده بود. من حتی نمی توانم تصور کنم آدمی که همه دارایی اش را از دست داده است و مجبور است تحت چنان شرایط سختی از صفر شروع کند ، چه حالی داد! شما چطور؟
بدون شک، پدرو برای این که از بخت بد خانواده اش گله و شکایت کند دلیل موجهی داشت.اما این کار را نکرد. او می دانست که این کار فقط وقت و انرژی اش را هدر می دهد.
پدرو، از این که به همه ما گوشزد کردی که ناله و شکایت هیچ گره ای از زندگی مان باز نمی کند از تو متشکریم!