چرا موفق نیستیم - روش های سلبی رسیدن به موفقیت

[modirjavan]

چرا موفق نیستیم؟

هشدار: اگر می‌خواهید زندگی موفقی داشته باشید، هیچ‌وقت خودتان را درگیر 7 عادت آدم‌های ناموفق نکنید. کدام 7 عادت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

عادت اول: آنها منفی فکر می‌کنند، منفی حرف می‌زنند و منفی عمل می‌کنند!

آنها در هر شرایطی فقط مشکلات را می‌بینند. همیشه شکایت می‌کنند که آفتاب خیلی داغ است، باران گل‌های باغچه‌شان را خراب کرده، باد موهای‌شان را به هم ریخته و ... خلاصه، فکر می‌کنند همه عالم برخلاف میل آنهاست. همیشه مشکل را می‌بینند و هیچ‌وقت راه‌حل را نمی‌بینند. یک ضربه کوچک مشکلات را آن‌چنان بزرگ می‌کنند که تبدیل به یک تراژدی اساسی می‌شود. آنها شکست را عاقبت هر کاری می‌دانند؛ همچون یک بلای آسمانی که یک دفعه نازل می‌شود. هیچ‌وقت به جلو حرکت نمی‌کنند و در زندگی‌شان تغییر زیادی نمی‌دهند، چرا که همیشه می‌ترسند حاشیه امنیت و راحتی خودشان را از دست بدهند.


عادت دوم: آنها قبل از اینکه فکر کنند، عمل می‌کنند!

آنها براساس تصمیم‌های غریزی، آنی و تکانه‌ای عمل می‌کنند! مثلا اگر چیزی را ببینند که خوش‌شان بیاید و چشم‌شان را در نگاه اول بگیرد بدون لحظه‌ای درنگ آن را می‌خرند. حتی خیلی چیزهای به درد نخور و بی‌ربط با زندگی‌شان. بعد یک چیز بهتر را می‌بینند و شروع می‌کنند به ناله و نفرین و چانه زدن برای دست آوردن آن. اگر به دست‌اش بیاورند زود از یادش می‌برند و اگر به دست‌اش نیاورند زمان زیادی را صرف غم و اندوه ناشی از آن می‌‌کنند. اکثر وقت‌ها درباره‌ آینده فکر نمی‌کنند و با این حال فکر می‌‌کنند فردا موقعیت بهتری از امروز خواهند داشت. درباره نتایجی که به دست خواهد آمد، نظری ندارند. عمدتا از زندگی زناشویی‌شان لذت نمی‌برند. گاهی دست به اعمال خلاف – چه تخم‌مر‌غ‌دزدی و چه شترمرغ دزدی- می‌زنند و جالب اینکه همه این کارها را در تصورات‌شان، مطلوب می‌بینند.


عادت سوم:خیلی بیشتر از آنکه گوش بدهند، حرف می‌زنند!

انگار می‌خواهند یک «شومن» باشند و خودشان را مدام توی بحث‌هایی درباره قهرمانان زندگی‌شان و گروه‌ها و دسته‌هایی که دوست دارند، می‌اندازند و در این راه از دروغ گفتن هم ابایی ندارند اما اکثر مواقع حرف‌هایی که می‌زنند با توجه و استقبال دیگران روبه‌رو نمی‌شود. وقتی کسی به آنها نصیحتی می‌کند، گوش‌های‌شان را می‌بندند و چیزی نمی‌شنوند، چرا که آن‌قدر مغرورند که نمی‌خواهند اشتباه‌شان را قبول کنند. در تصور خودشان، خیلی هم با فهم و کمالات هستند. آنها توصیه‌های دیگران را رد می‌کنند چون احساس می‌کنند اگر به حرف دیگران گوش بدهند، رتبه و منزلت‌شان پایین می‌آید.


عادت چهارم: آنها راحت تسلیم می‌شوند

آدم‌های موفق از ناموفق‌ها و شکست‌خورده‌ها به عنوان پله‌هایی برای بالا رفتن استفاده می‌کنند. اما جواب اینکه چگونه این افراد را شناسایی می‌کنند و پل موفقیت‌شان را از ناکامی آنها می‌سازند این است که ناموفق‌ها اکثرا در کاری که انجام می‌دهند یا صلاحیت ندارند یا استعداد و چه نشانه‌ای واضح‌تر از نشان آدمی که چیزی در آستین برای رد کردن ندارد؟!

آدم‌های ناموفق در شروع هر کاری سعی و تلاش نشان می‌دهند اما چیزی نمی‌گذرد که همه شور و شوق‌شان را از دست می‌‌دهند. مخصوصا وقتی با اشتباهی از خودشان روبه‌رو می‌شوند. به محض این اتفاق، کارشان را ترک می‌کنند و دنبال کار دیگری می‌گردند. البته اتفاقی نمی‌افتد؛ چون باز همان داستان و همان نتیجه تکرار می‌شود. آدم‌های ناموفق پافشاری خاصی در دنبال کردن رویاها و کارهایی که دوست دارند انجام بدهند، ندارند.


عادت پنجم: آنها حسودند و سعی می‌کنند دیگران را پایین‌تر از خودشان نگه دارند

آنها حسودند! خودشان را در موفقیت‌های دیگران سهیم می‌بینند و دیگران را سهیم در شکست‌های‌شان و به جای اینکه کار و تلاش‌شان را بیشتر کنند شروع می‌کنند به شایعه‌سازی و زیر‌آب‌زنی دیگران و با این کار سعی می‌کنند دیگران را از معرکه به در کنند و جای آنها را بگیرند. هر چند گاهی آنها در این کار موفق به نظر می‌رسند اما چیزی که کاملا واضح است ناموفق بودن آنها است و احساس غرور کاذب‌شان! آنها حتی اگر در زمینه‌ای خوب باشند و صاحب استعداد و توانایی، به شما هیچ کمکی نمی‌کنند.


عادت ششم: آنها وقت‌شان را زیاد هدر می‌دهند

آنها نمی‌دانند فردا چه کاری باید انجام بدهند و گاهی فقط می‌خورند و مهمانی می‌روند و می‌گردند و تلویزیون نگاه می‌کنند و از آن بدتر، خیلی از آنها هیچ کاری نمی‌کنند و هیچ فکری هم برای آینده در سرشان ندارند. این شاید برای مدت‌زمان کوتاهی آزاردهنده نباشد و حتی یکی از روش‌های آرامش‌بخش (ریلکسیشن) به حساب بیاید اما اگر می‌خواهیم موفق باشیم، باید زمان‌مان را مدیریت کنیم و به نحو مطلوبی بین کار و سرگرمی‌های خودمان تعادل ایجاد کنیم.


عادت هفتم: آنها راحت‌ترین و بی‌دردسرترین راه را انتخاب می‌کنند

اگر دو راه برای انتخاب کردن وجود داشته باشد، آدم‌های ناموفق راهی را انتخاب می‌کنند که راحت‌تر است؛ حتی اگر این راه منفعت کمتری داشته باشد. آنها نمی‌خواهند به هیچ عنوان به خودشان کمی زحمت بدهند؛ در حالی که یک زندگی خوب می‌خواهند. نکته‌ای که این آدم‌ها نمی‌دانند این است که هر کسی آن دِرَوَد عاقبت کار که کِشت! و هیچ چیزی بدون تلاش به دست نمی‌آید (البته در 99 درصد موارد) و اگر همین آدم‌ها کمی، فقط کمی، برای خودشان و در راه خودشان فداکاری کنند زندگی‌شان خیلی‌بهتر می‌شود. در مقابل، زندگی خوب آدم‌های موفق بنا می‌شود بر استمرار و خطا! آنها ثابت‌قدم هستند و در راه رسیدن به هدف‌های‌شان تسلیم نمی‌شوند. آنها خطا می‌کنند اما آنها را تکرار نمی‌کنند و از میان خطاهای‌شان، نکته‌های مثبت را بیرون می‌آورند

[کامیار کاظمی]

مرسی بخش جالبی را اضافه کردید.امیدوارم این تایپیک هم فعال باشد.
لطفا اگر مطالب را از جایی نقل میکنید منبع آنرا نیز ذکر کنید.

[modirjavan]

چشم حتما سعی می کنم تا جائیکه امکان دارد . منابع رو درج کنم

[کتایون کاظمی]

(12-07-2010 02:45 PM)modirjavan نوشته شده توسط:  چرا موفق نیستیم؟

هشدار: اگر می‌خواهید زندگی موفقی داشته باشید، هیچ‌وقت خودتان را درگیر 7 عادت آدم‌های ناموفق نکنید. کدام 7 عادت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

عادت اول: آنها منفی فکر می‌کنند، منفی حرف می‌زنند و منفی عمل می‌کنند!

آنها در هر شرایطی فقط مشکلات را می‌بینند. همیشه شکایت می‌کنند که آفتاب خیلی داغ است، باران گل‌های باغچه‌شان را خراب کرده، باد موهای‌شان را به هم ریخته و ... خلاصه، فکر می‌کنند همه عالم برخلاف میل آنهاست. همیشه مشکل را می‌بینند و هیچ‌وقت راه‌حل را نمی‌بینند. یک ضربه کوچک مشکلات را آن‌چنان بزرگ می‌کنند که تبدیل به یک تراژدی اساسی می‌شود. آنها شکست را عاقبت هر کاری می‌دانند؛ همچون یک بلای آسمانی که یک دفعه نازل می‌شود. هیچ‌وقت به جلو حرکت نمی‌کنند و در زندگی‌شان تغییر زیادی نمی‌دهند، چرا که همیشه می‌ترسند حاشیه امنیت و راحتی خودشان را از دست بدهند.


عادت دوم: آنها قبل از اینکه فکر کنند، عمل می‌کنند!

آنها براساس تصمیم‌های غریزی، آنی و تکانه‌ای عمل می‌کنند! مثلا اگر چیزی را ببینند که خوش‌شان بیاید و چشم‌شان را در نگاه اول بگیرد بدون لحظه‌ای درنگ آن را می‌خرند. حتی خیلی چیزهای به درد نخور و بی‌ربط با زندگی‌شان. بعد یک چیز بهتر را می‌بینند و شروع می‌کنند به ناله و نفرین و چانه زدن برای دست آوردن آن. اگر به دست‌اش بیاورند زود از یادش می‌برند و اگر به دست‌اش نیاورند زمان زیادی را صرف غم و اندوه ناشی از آن می‌‌کنند. اکثر وقت‌ها درباره‌ آینده فکر نمی‌کنند و با این حال فکر می‌‌کنند فردا موقعیت بهتری از امروز خواهند داشت. درباره نتایجی که به دست خواهد آمد، نظری ندارند. عمدتا از زندگی زناشویی‌شان لذت نمی‌برند. گاهی دست به اعمال خلاف – چه تخم‌مر‌غ‌دزدی و چه شترمرغ دزدی- می‌زنند و جالب اینکه همه این کارها را در تصورات‌شان، مطلوب می‌بینند.


عادت سوم:خیلی بیشتر از آنکه گوش بدهند، حرف می‌زنند!

انگار می‌خواهند یک «شومن» باشند و خودشان را مدام توی بحث‌هایی درباره قهرمانان زندگی‌شان و گروه‌ها و دسته‌هایی که دوست دارند، می‌اندازند و در این راه از دروغ گفتن هم ابایی ندارند اما اکثر مواقع حرف‌هایی که می‌زنند با توجه و استقبال دیگران روبه‌رو نمی‌شود. وقتی کسی به آنها نصیحتی می‌کند، گوش‌های‌شان را می‌بندند و چیزی نمی‌شنوند، چرا که آن‌قدر مغرورند که نمی‌خواهند اشتباه‌شان را قبول کنند. در تصور خودشان، خیلی هم با فهم و کمالات هستند. آنها توصیه‌های دیگران را رد می‌کنند چون احساس می‌کنند اگر به حرف دیگران گوش بدهند، رتبه و منزلت‌شان پایین می‌آید.


عادت چهارم: آنها راحت تسلیم می‌شوند

آدم‌های موفق از ناموفق‌ها و شکست‌خورده‌ها به عنوان پله‌هایی برای بالا رفتن استفاده می‌کنند. اما جواب اینکه چگونه این افراد را شناسایی می‌کنند و پل موفقیت‌شان را از ناکامی آنها می‌سازند این است که ناموفق‌ها اکثرا در کاری که انجام می‌دهند یا صلاحیت ندارند یا استعداد و چه نشانه‌ای واضح‌تر از نشان آدمی که چیزی در آستین برای رد کردن ندارد؟!

آدم‌های ناموفق در شروع هر کاری سعی و تلاش نشان می‌دهند اما چیزی نمی‌گذرد که همه شور و شوق‌شان را از دست می‌‌دهند. مخصوصا وقتی با اشتباهی از خودشان روبه‌رو می‌شوند. به محض این اتفاق، کارشان را ترک می‌کنند و دنبال کار دیگری می‌گردند. البته اتفاقی نمی‌افتد؛ چون باز همان داستان و همان نتیجه تکرار می‌شود. آدم‌های ناموفق پافشاری خاصی در دنبال کردن رویاها و کارهایی که دوست دارند انجام بدهند، ندارند.


عادت پنجم: آنها حسودند و سعی می‌کنند دیگران را پایین‌تر از خودشان نگه دارند

آنها حسودند! خودشان را در موفقیت‌های دیگران سهیم می‌بینند و دیگران را سهیم در شکست‌های‌شان و به جای اینکه کار و تلاش‌شان را بیشتر کنند شروع می‌کنند به شایعه‌سازی و زیر‌آب‌زنی دیگران و با این کار سعی می‌کنند دیگران را از معرکه به در کنند و جای آنها را بگیرند. هر چند گاهی آنها در این کار موفق به نظر می‌رسند اما چیزی که کاملا واضح است ناموفق بودن آنها است و احساس غرور کاذب‌شان! آنها حتی اگر در زمینه‌ای خوب باشند و صاحب استعداد و توانایی، به شما هیچ کمکی نمی‌کنند.


عادت ششم: آنها وقت‌شان را زیاد هدر می‌دهند

آنها نمی‌دانند فردا چه کاری باید انجام بدهند و گاهی فقط می‌خورند و مهمانی می‌روند و می‌گردند و تلویزیون نگاه می‌کنند و از آن بدتر، خیلی از آنها هیچ کاری نمی‌کنند و هیچ فکری هم برای آینده در سرشان ندارند. این شاید برای مدت‌زمان کوتاهی آزاردهنده نباشد و حتی یکی از روش‌های آرامش‌بخش (ریلکسیشن) به حساب بیاید اما اگر می‌خواهیم موفق باشیم، باید زمان‌مان را مدیریت کنیم و به نحو مطلوبی بین کار و سرگرمی‌های خودمان تعادل ایجاد کنیم.


عادت هفتم: آنها راحت‌ترین و بی‌دردسرترین راه را انتخاب می‌کنند

اگر دو راه برای انتخاب کردن وجود داشته باشد، آدم‌های ناموفق راهی را انتخاب می‌کنند که راحت‌تر است؛ حتی اگر این راه منفعت کمتری داشته باشد. آنها نمی‌خواهند به هیچ عنوان به خودشان کمی زحمت بدهند؛ در حالی که یک زندگی خوب می‌خواهند. نکته‌ای که این آدم‌ها نمی‌دانند این است که هر کسی آن دِرَوَد عاقبت کار که کِشت! و هیچ چیزی بدون تلاش به دست نمی‌آید (البته در 99 درصد موارد) و اگر همین آدم‌ها کمی، فقط کمی، برای خودشان و در راه خودشان فداکاری کنند زندگی‌شان خیلی‌بهتر می‌شود. در مقابل، زندگی خوب آدم‌های موفق بنا می‌شود بر استمرار و خطا! آنها ثابت‌قدم هستند و در راه رسیدن به هدف‌های‌شان تسلیم نمی‌شوند. آنها خطا می‌کنند اما آنها را تکرار نمی‌کنند و از میان خطاهای‌شان، نکته‌های مثبت را بیرون می‌آورند

مدیر جوان فکر نمی کنی همه ادمای دوروبرت حداقل یکی از این خصوصیات را دارند!!!!!!!!بالاخص که من با همشون موافق نیستم مثلا تیترمورد7!انتخاب راحت ترین راه باعث بسیاری از موفقیتهای ادمای بزرگ شده مثلا مدیر ebay که تو خاطراتش می گه می خواسته راحت تر خرید کنه واسه همین خرید وسایل مورد نیاز را از طریق اینترنت رواج داده یا دهها مثال دیگه!به نظر من راحت طلبی ذهنیت اصلی مهندس هاست....که جواب هم می ده واسه پیداکردن بهترین راه!

[کامیار کاظمی]

[/quote]
به نظر من راحت طلبی ذهنیت اصلی مهندس هاست....که جواب هم می ده واسه پیداکردن بهترین راه!

[/quote]

من کاملا با این تعریف مهندسی موافق هستم.مرسی.

[modirjavan]

ببینید من متاسفانه با حرف دو عزیز مخالفم
راحترین کار لزوما صحیح ترین کار نیست .
در مدیریت ما یاد میگیریم که سریعترین راه حل و یا راحت ترین راه حل لزوما درسترین راه حل نیست . اینطور تفکر شما را از پروسه تصمیم گیری صحیح دور می کند . این کا رآدم های تنبل است ( البته قصد توهین ندارم . این واقعیت است . همینطور اینکه خارق العاده ترین کارها هم بعضا نه همیشه توسط آدم های راحت طلب انجام شده است نباید فراموش کرد)
در پروسه صحیح تصمیم گیری باید تا انجا که فرد توانایی دارد به جمع آوری بدیل های مختلف بگردد و در انتها با مقایسه و تجزیه و تحلیل تصمیم بگیرد

---

دوستان مشارکت کنند اتفاقا بحث خوبی شد . لطفا کسایی که می تونند علمی بحث کنند و کسایی که نمی تونند نظر شخصی یا تجربه هاشون رو بگذارند
ولی حتما مشارکت کنید

[کامیار کاظمی]

(12-10-2010 11:56 PM)modirjavan نوشته شده توسط:  ببینید من متاسفانه با حرف دو عزیز مخالفم
راحترین کار لزوما صحیح ترین کار نیست .
در مدیریت ما یاد میگیریم که سریعترین راه حل و یا راحت ترین راه حل لزوما درسترین راه حل نیست . اینطور تفکر شما را از پروسه تصمیم گیری صحیح دور می کند . این کا رآدم های تنبل است ( البته قصد توهین ندارم . این واقعیت است . همینطور اینکه خارق العاده ترین کارها هم بعضا نه همیشه توسط آدم های راحت طلب انجام شده است نباید فراموش کرد)
در پروسه صحیح تصمیم گیری باید تا انجا که فرد توانایی دارد به جمع آوری بدیل های مختلف بگردد و در انتها با مقایسه و تجزیه و تحلیل تصمیم بگیرد

---

دوستان مشارکت کنند اتفاقا بحث خوبی شد . لطفا کسایی که می تونند علمی بحث کنند و کسایی که نمی تونند نظر شخصی یا تجربه هاشون رو بگذارند
ولی حتما مشارکت کنید

تنبلی همیشه چیز بدی نیست.مخصوصا در تفکر مهندسی.
بسیاری از تکنولوزی ها به علت حس راحت طلبی کاربران بوده است.مانند:تلفن،اینترنت،ایمیل و هزارن مورد دیگر.
من اعتقاد ندارم باید برای رسیدن به هدف کار زیاد کرد بلکه از راه درست باید اقدام کرد و اگر به راحترین راه فکر کنیم که می توانیم به نتیجه بهتری هم برسیم.

[modirjavan]

admin عزیز
به نظر من تلقی ما از "تنبلی " متفاوت است . به نظر من شما تنبلی را مترادف با طرح ایده جدید و خلاق در جهت راحت شدن وظایف و روابط انسانی تعریف می کنید . که این طرز تلقی به نظر من اشتباه است .
این طرز تفکر به قول شما به راه حل های مهندسی ختم می شود ولی به نظر من این روحیه خلاق انسانها که موجب بوجود آمدن چیزی می شود نه تنبلی . تعجب می کنم . این چه روحیه مهندسی است که با تنبلی تحریک می شود . یک مهندس برای طرح خود کلی زحمت کشیده راه های بسیار سخت و طاقت فرسایی را طی می کند تا به نتیجه برسد . در پایان باز تاکید می کنم . آنچه را که باعث انگیزش فرد برای خلق چیز جدیدی برای راحت تر شدن کارها می شود . خلاقیت نام دارد نه تنبلی !!!!
در زیر در باب تنبل و تنبلی و تنبلی کردن از لغت نامه وزین دهخدا چند معنی آورده ام
تنبلی . [ تَم ْ ب َ ] (حامص ) کاهلی و تن پروری . (ناظم الاطباء). تن آسانی . آسانی . تن پروری . بمعنی کاهلی در فارسی قدیم معمول نبوده ...
تنبلی . [ ] (اِ) به لغت دیلم نبات ثافیسا است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
تنبلی کردن . [ تَم ْ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کاهلی کردن . سستی کردن . تنبلی نمودن . تن پروری کردن . رجوع به تنبل شود
تنبل . [ ت َ ن َب ْ ب ُ ] (ع مص ) گرفتن : تنبل ما عندی ؛ گرفت آنچه نزد مردم بود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). |...
شلی شلی . [ ش ُ ] (اِخ ) (اِبرام ) یکی از بازیگران تآترهای روی حوضی و مظهر بی عرضگی و ننری و بچه ننه بودن و تنبلی و بیکارگی است . این ...

---

در ضمن خودتان هم اشاره کرده اید از راه درست باید اقدام کرد . این راه درست چیست ؟ آیا راه درست همیشه کوتاه ترین راه و راحت ترین راه است .
شما را ارجاء می دهم به فصول تصمیم گیری کتابهای "مدیریت عمومی دکتر الوانی " و " مبانی سازمان و مدیریت دکتر رضائیان "
در هر دو کتاب در این زمینه توضیحات کاملی داده شده است .

[کامیار کاظمی]

دوست عزیز من درمورد مهندسی صحبت میکنم و نه مدیریت.و من نمیگویم یک مهندس انسان تنبلی است بلکه میگویم یک مهندس برای انسان های تنبل و راحت طلب کار میکند.
انسان های راحت طلب ایمیل را به نامه ترجیح دادند و بنابراین گسترش یافت.
شما اگر در شرایط سخت قرار بگیرید حس خلاقیت شما بیشتر تحریک میشود.زمانی را فرض کنید که در زمان بسیار کم است و شما باید یک کار بزرگ را انجام دهید .در اینجاست که باید از میانبرها استفاده کنید تا زودتر به نتیجه برسید و نتیجه آن یک انسان خلاق است.شما وقتی دست به خلاقیت میزنید که مجبور باشید کاری را در زمان کمتر و کیفیت بیشتر انجام دهید و به اصطلاح دست به یافتن راه های میانبر میکند.
من از تجربیاتم میگویم و شما بحث های مدیریت و تعریف کلمات را.

[modirjavan]

دوست عزیز من شما خود دچار تناقض گویی شدید . برای اینکه تعریف درستی از آنچه در ذهن دارید ندارید . در یک جا می گویید
"من اعتقاد ندارم باید برای رسیدن به هدف کار زیاد کرد بلکه از راه درست باید اقدام کرد و اگر به راحترین راه فکر کنیم که می توانیم به نتیجه بهتری هم برسیم" یعنی تنبلی را به عنوان عاملی که باعث می شود راحترین گزینه انتخاب شود . به عنوان یکی از خصوصیات مهندسین مشخص کرده اید . "تنبلی همیشه چیز بدی نیست.مخصوصا در تفکر مهندسی." یا " به نظر من راحت طلبی ذهنیت اصلی مهندس هاست....که جواب هم می ده واسه پیداکردن بهترین راه "
حالا خلاف آن را میگویید . "من نمیگویم یک مهندس انسان تنبلی است بلکه میگویم یک مهندس برای انسان های تنبل و راحت طلب کار میکند. "
دوست عزیز بحث من مدیریت و یا مهندسی نیست . بحث من اتخاذ تصمیم است .
بحث من این است که بر خلاف شما اعتقاد دارم تنبلی باعث تحریک شخص برای خلق چیز جدید (مهندسی ) نمی شود.
درست است که هدف یک مهندس ایجاد و ساخت چیز های جدید برای زندگی راحت است ولی این هدف را آنطور که شما ناشی از تنبلی می دانید نمی دانم . بحث ما یک بحث تجربی نیست . که شما از تجربیات خود می گویید .
با این تفکر شما کل تکنولوزی زیر سوال می رود. ساخت و استفاده از تکنولوزی برای رفع تنبلی بشر است . ؟؟؟
شما خود یک مهندس هستید . چیزی را که می سازید . را در نظر بگیرید . این خلاقیت شما از چه ناشی می شود ؟
نمی دانم فکر می کنم این بحث به درازا کشید و ما به یک دلیل روشن بهنتیجه نمی رسیم .
چون شما مهندسی را وسیله ای میدانید که به کمک آن امکانات رفاهی پدید آمده باعث راحتی انسان شده و تنبلی انسانها باعث می شود که مثلا مهندسان برای آنها به فکر های ابتکاری دست رده و چیزی را خلق کنند
و من که از ابتدا از این کلام دفاع می کردم . درست ترین راه لزوما کوتاهترین و راحت ترین را نیست .
من از ابتدا در باره روش تصمیم گیری گفتم و شما درباره ساخت و ساز مهندسین که به جهت تنبلی انسان و نیاز او به راحت شدن کارهایش است . البته در ابتدا که نظر شما این بود که تنبلی در مهندسی چیز بدی نیست .
دوست داشتم دیگران نیز در بحث شرکت کنند . شاید به نتیجه ای می رسیدیم

---

در مورد ان دوست عزیز که در مورد مدیر ebay نوشته بود .
عزیزم هدف پیر امیدیار راحت تر کردن خرید بوده است . که در آن هیج بحثی نیست ولی کلام من این است که آیا او راحترین را ه را انتخاب کرده است . قطعا راههای بسیار بسیار زیادی پیش روی او بوده است و او پس از بررسی بهترین راه حل را پیدا کرده است . می بینید راه حل او همانطور که در گزینه 7 متن نیز هست . کوتاهترین و راحترین راه حل نیست . بلکه درسترین راه حل است . که منجر به راحترین خرید شده است . admin عزیز دوست دارم به اینجای کلامم توجه کنید . حرف من این است بهترین راه حل نه راحترین راه حل !!!! منظور من در مورد روش رسیدن است و شما در مورد انگیزه صحبت می کنید . می بینید این دلیل آن است که حرف یکدیگر را نمی پذیریم .