داستانک، درس بگيريم

[محسن قلي زاده]

چشم
ما هم ارائه ميديم:

يه کلاغ روي يه درخت نشسته بود و تمام روز بيکار بود و هيچ کاري نمي کرد…
يه خرگوش از کلاغ پرسيد: منم مي تونم مثل تو تمام روز بيکار بشينم و هيچ کاري نکنم؟
کلاغ جواب داد: البته که مي توني!…
خرگوش روي زمين کنار درخت نشست و مشغول استراحت شد… يهو روباه پريد خرگوش رو گرفت و خورد!



نتيجه اخلاقي:
براي اينکه بيکار بشيني و هيچ کاري نکني ، بايد اون بالا بالاها نشسته باشي!

---

مجلس عروسي يکي از بزرگان بود و ملا نصرالدين را نيز دعوت کرده بودند .

وقتي مي خواست وارد شود، در مقابل او دو درب وجود داشت با اعلاني بدين مضمون: از اين درب عروس و داماد وارد مي شوند و ازدرب ديگر دعوت شدگان.

ملا از درب دعوت شدگان وارد شد.

در انجا هم دو درب وجود داشت و اعلاني ديگر : از اين درب دعوت شدگاني وارد مي شوند که هديه آورده اند و از درب ديگر دعوت شدگاني که هديه نياورده اند.

ملا طبعا از درب دومي وارد شد.

ناگهان خود را در کوچه ديد،همان جايي که وارد شده بود. !!!



*******************
اين داستان حکايت زندگي ماست.

کساني را به زندگي مان دعوت مي کنيم(رابطه هايي را آغاز مي کنيم) اما وقتي متوجه مي شويم از آنها چيزي عايدمان نمي شود ، رابطه را قطع و افراد را به حال خودشان رها مي کنيم.

روابط عاطفي ما چيزي بيشتر از الگوي حاکم بر مناسبات تجاري و اقتصادي نيست. عشق بر مبناي ترس و ضعف محاسبه گراست. اگر محبتي مي کنيم توقع جبران داريم دوست داشتن هاي ما قيد و شرط و تبصره دارد.حساب و کتاب دارد .

اگر کسي را دوست داريم به خاطر اين است که ليوان نيازمان پر شود .اگر رابطه اي سود آور نباشد آن را ادامه نمي دهيم.

چه ستمگر است آنکه از جيبش به تو مي بخشد، تا از قلب تو چيزي بگيرد.