حق شاگردی!!!!

[Haavin]

وقتی کسی به شما محبت می کند درست مانند این است که شخصی به شما امانتی داده باشد و شما موظف هستید از آن امانت درست نگه داری کنید و در موقع مناسب آن امانت را به صاحبش باز گردانید .

بازرگانی را در نظر بگیرید که هیچ گاه در فکر باز پرداخت بدهی های خود نیست . آیا شما به چنین شخصی اطمینان می کنید و حاظر هستید سرمایه خود را نزد او به امانت بگذارید ؟

مثال دیگری می زنیم فکر کنید تولد دوستتان بوده با صرف وقت و دقت فراوان برای او هدیه ای خریده اید و با شوق و ذوق به او داده اید . اگر او هدیه را از شما بگیرد و به گوشه ای بیاندازد ٬ بعد هم آن را زیر دست و پا بیاندازد ٬ دفعه ی بعد که تولد اوست برای خرید هدیه چه احساسی دارید ؟

حق شناسی جلب خیر و برکت می کند و با حق نشناسی خیر و برکت از زندگی شما رخت بر می بندد .

خیر حق شناسی بیش از همه به خود شخص حق شناس میرسد .

با پرورش صفت حق شناسی نسبت به بنده ی خدا یاد می گیریم نسبت به خالق خود نیز حق شناس باشیم .

حق شناسی از صفات روح ملکوتی است و حق ناشناسی از خصوصیات گل گندیده و این بر عهده ماست که حق شناسی را در خود پرورش دهیم تا گل به بار آید و همه از عطر آن استفاده کنند .

خدا شخص حق شناس را دوست دارد و در همه احوال به او توجه دارد .
هروقت با دوستان آلمانیم هم کلام میشم هروقت میبینم چقدر طرز تفکراتشون و ذهنیتشون با ایرانی‌‌ها فرق داره هم تأسف میخورم هم سعی‌ می‌کنم لاقل چیز‌های خوبی‌ از این فرهنگ جدید یاد بگیرم .انصافا همه جا و از همه کس می‌شه درس‌های بزرگی‌ گرفت ،با اجازه جناب نامی‌ یکی‌ از خاطراتشون رو برای دوستانم تعریف کردم و سعی‌ کردم تو ترجمه حق مطلب رو ادا کنم .باورتون نمی‌شه که ما ساعت‌ها راجع به این موضوع بحث کردیم .راجع به توانایی‌ها و هوش فراوانی‌ که یک ایرانی داره و با تمام غرور و افتخار پله پله رشد کرده و از کم شروع کرده بحث کردیم و این که شور و هیجانی تو بحث ما شد که تعداد دیگه‌ای هم جذب بحث ما شدند.

من اعتقاد دارم که اگر آدم ,آدم بزرگی‌ رو می‌بینه و شانس بزرگی‌ در زندگیش رخ میده که از نصایح و راه‌های رفته و تجربه‌های اون آدم بزرگ استفاده کنه حتا شده برای یک ملاقات کوتاه که یک جمله از اون استاد رو بگیره مطمئناً درس بزرگی‌ خواهد بود که سالهای زیادی راه‌های زیادی در زندگیش میتونه باز کنه،اگر یک جمله هم بگیره و بره جلو کلی‌ موفق می‌شه ،به نظر من شاگرد خوب کسیه که نکته حرف استاد رو بگیر ه و خودش بست بده تا بزرگ بشه نه اینِکه بار آموزشش رو به دوش استاد بندازه .جناب استاد نامی‌ جناب استاد قربانیان و همه بزرگان جمع حاضر از سر لطف و عشق به ما جوون‌هایی‌ که ادعا می‌کنیم می‌خواهیم پیشرفت کنیم و قله های دنیا رو فتح کنیم فرای تکلیف و مسئولیت بی‌ قید و شرط و بی‌ چشم داشت بهترین و ناب‌ترین درس‌ها رو به ما میدن و اون وقت این حق شاگردی نیست که ما بخواهیم به هر عنوانی قدر ناشناسی کنیم.حتا انتظار‌های بیهوده و توقعات نا به جا داشته باشیم . درسته که این اساتید همگی‌ استاد عشق هستن و بی‌ چشمداشت یاریمون میکنند اما چه بهتر که خودمون هم برای کمک به خودمون کاری کنیم.
بیایید دوستشان بداریم نه به حرف بلکه با عمل .