داستانک، درس بگيريم

[dara]

عمر عقاب از همه پرندگان نوع خود دراز تر است عقاب می تواند تا 70 سال زندگی کند .
ولی برای اینکه به این سن برسد باید تصمیم دشواری بگیرد .
زمانی که عقاب به سن 40 سالگی می رسد :
چنگال های بلند و انعطاف پذیرش دیگر نمی توانند طعمه را گرفته و نگاه دارند ،
نوک بلند و تیزش خمیده و کند می شود .
شهبال های کهن سالش بر اثر کلفت شدن پرها به سینه اش می چسبند و پرواز برای عقاب دشوار می گردد .
در این هنگام ، عقاب تنها دو گزینه در پیش روی دارد .
یا باید بمیرد و یا آنکه فرایند دردناکی را که 150 روز به درازا می کشد پذیرا گردد .
برای گذرانیدن این فرایند ، عقاب باید به نوک کوهی که در آنجا آشیانه دارد پرواز کند . در آنجا نوکش را آنقدر به سنگ می کوبد تا نوکش از جای کنده شود . پس از کنده شدن نوکش ، عقاب باید صبر کند تا نوک تازه ای در جای نوک کهنه رشد کند ، سپس باید چنگال هایش را از جای برکند . زمانی که به جای چنگال های کنده شده ، چنگال های تازه ای درآیند ، آن وقت عقاب شروع به کندن همه پرهای قدیمی اش می کند . سرانجام پس از 5 ماه عقاب پروازی را که "تولد دوباره" نام دارد آغاز کرده ... و 30 سال دیگر زندگی می کند .
چرا این دگرگونی ضروری است ؟
بیشتر وقت ها برای بقا ، ما باید فرایند دگرگونی را آغاز کنیم . گاهی وقت ها باید از خاطرات قدیمی ، عادت های کهنه و سنت ها ی گذشته رها شویم .
تنها زمانی که از سنگینی بارهای گذشته رها شویم می توانیم از فرصت های زمان حال بهره مند گردیم .