شرابط یک بازاریاب خوب

[مهدی گل محمدی]

یه خاطره از شیک پوشی بگم.
سال گذشته من و دوستم علی برای بازاریابی به یه کارگاه تولید مبلمان تو خیابان اتحاد(تهرانپارس)رفته بودیم.
کت شلوار پوشیده بودیم و شیک کرده بودیم وارد کارگاه شدیم.همین که وارد شدیم یه کارگر اومد جلو و پرسید امری داشتید؟
ما هم خیلی محترمانه گفتیم با مدیریت کار داریم چند لحظه میخواهیم وقتشون رو بگیریم.
بنده خدا دست و پاشو گم کرد.
با تته پته گفت الان صداشون میکنم.رفت و بعد از 5 دقیقه اومد گفت مدیریت نیستن و رفتن بیرون.
ماهم که ول کن نبودیم رفتیم نشستیم دفتر مدیریت حدودا 30 دقیقه نشستیم دست آخر بالاخره اومد
اول یه سلام معمولی داد و بعد ملتمسانه گفت:آقا ما بخدا 5 ماهه کارگاه رو زدیم و این کارگرا هیچ کدوم بیمه نیستن و ما در بودجه کم آوردیم و الان داریم تلاش میکنیم که موانع رو برطرف کنیم.
ما خندمون گرفت و من گفتم ان شالله مشکلاتتون حل میشه و کسب و کارتون رونق میگیره و ماهم برای همین امر اینجا حضور داریم.
یه دفعه اون بنده خدا تعجب کرد و گفت مگه شما مأمور مالیات و دارایی نیستید؟؟؟؟؟؟
ما با یه خنده زیرکانه گفتیم:نه
وای دوست داشتم اونجا بودید و خنده های آقا وفایی رو میدید.سه تامون مرده بودیم از خنده.
از اون به بعد یکی از بهترین مشتریان ما شد آقای وفایی و هنوزم هر وقت میریم اونجا به ما میگن مآمور مالیات.