تصاویر: منزل شخصی مدیرعاملان مطرح دنیا

[jahanagahi]

با توجه درخواست عزیزان انجمن از اون پیرمرد (پیرمرد جد و آبادته - پیرمرد بابای بابا بزرگت است)ببخشید. متاسفانه یادم میره و همه اش این کلمه را بر زبان می آورم. دیگه نمیگم پیرمرد (دیگه با من حرف نزن, از بس گفتی پیرمرد که داره باورم میشه) گفتم چشم.
گفت خوب چی میخوای؟
گفتم جواب آقا فرامرز رو بده.
لبخندی زد و گفت : این آقا فرامرز از بس شیرین است و به دل می شیند که نمیشه نگم.
گوش کن:
10 هزار تومان داشتم. نمی خواستم از کسی کمک بگیرم. رفتم پیش خانواده.خواستند پولی برایم جمع کنند تا مشکلاتم را با آن حل کنند. قبول نکردم. رفتم یکی از شهرستانها کار حسابداری کردم.(قبلا دو جلد کتاب اصول حسابداری آقای عزیز نبوی را تهیه کرده و بشدت مطالعه کرده بودم و کامل به حسابداری آشنا شده بودم) ماهی 40هزار تومان و در مکانی هم نظارت بر ساخت یک کارخانه داشتم که سه ماهه تمامش کردم.همه از پشتکار من تعجب کرده بود. ماهی 100هزارتومان هم از آنجا گرفتم.شد 140هزار تومان. جائی را اجاره کردم 30هزار تومان.شد محل مسکونی.
لبخندی زد و رو بمن کرد و گفت ادامه بدم.
گفتم اگر لطف کنی.گفت بخاطر تو نیست که من توضیح می دهم بخاطر در خواست آقا فرامرز گل است.
گفتم : به هرحال ممنونم.
دو جلد کتاب تجسم خلاق و راز شاد زیستن را هم همیشه داشتم.
با برادرم شریک شدم .رفتیم چینی سفید از کارخانه .... که چینی سازی بود خریدیم و دو تا کوره دادیم ساختند و روی چینی ها گل می زدیم و پس از دادن حرارت در کوره آنها را بیرون آورده و پس از سرد شدن بسته بندی میکردیم. چه استقبالی شد. آخه به قیمت خیلی مناسب آن را می فروختم. در تهران یک تک فروشی مانتو بود در آنجا هم کار حسابداریش را انجام می دادم. ماهی 120هزار تومان هم از آنجا میگرفتم. ثابت شد 240هزار تومان باضافه درآمدچینی.
یک دوره کامل رفتم کلاس دکتر آزمندیان که تفکر مثبت را یاد بگیرم(که کامل یاد گرفتم.)
از بانه لوازم بهداشتی آوردم و در همان مغازه که چینی گل می زدیم آنها را بصورت عمده ارائه دادم.خدا هم با من بود. 1 در هزار با خدا شریک شدم و سهم او را در صندوق خیرات می انداختم.شبانه روز گفتم 3 تا 4 ساعت می خوابیدم.فقط کار (رنج نمی بردم بلکه لذت می بردم.)
چند جمله تلقینی نوشتم و روزانه چندین بار از ته دل تکرار میکردم . خودم به آن جمله باورم شده بود :
تمام بدهیهایم از راه شگفت خدا پرداخت می شود.
لابلا نقاشی می کشیدم و حتی کوبلن می بافتم. قرآن تلاوت میکردم.
وقتی این آخرین جمله را گفت , رو کرد بمن و فرمود : دیگه خسته شدم. بقیه را بعدا تعریف میکنم.ضمنا خواهش کرد در هیچ شرایطی اسم وی را به کسی لو ندهم . من هم قبول کردم.
خدا حافظی کردم و از هم جدا شدیم.