داستانک، درس بگيريم

[درناز]

3 سال پیش تو کلاس موسیقی با دختری آشنا شدم. افسرده بود و هیچ دوستی نداشت. باهاش دوست شدم و به عنوان اولین هدیه دوستی کتاب رازو بهش دادم. اونم منو خونش دعوت کرد یه روستا نزدیک شهر. تنها بود وضع رقت باری داشت. دلیلشو نگفت منم اصرار نکردم. فقط در مورد راز باهاش حرف زدم حسابی به وجد اومده بود. با کتاب راز عکس گرفتیم و چاپ کردیم و اون آرزوهاشو زیر عکس نوشت. بعدا فهمیدم اون یه دختر افغانییه بدون کارت شناسایی بدون هویت و فراری از خونش از شهری دیگه. آرزوهاش این بود: کنار خانوادش باشه-کارگاه خیاطی داشته باشه -پاسپورت داشته باشه و بتونه اقامت بگیره-از گوشی سالم و لپ تاپ گرفته تا ماشین و ... الان اون پیش خانوادشه. با یک کارگاه خیاطی 18 تا چرخکار ماشین اقامت پاسپورت و هر 4 ماه سفر خارج...