جایزه اسکار برای جدایی نادر از سیمین

[MARYAR]

سلام به تمامی خستگی های 82 سالۀ سینمای ایران. سلام به تمامی آنانی برای بارور کردن دانه ای که در 1308 کاشته شد، اشک ها و عرق هایشان معجون روزهایشان بود. سلام به آنانی که کودکان این سرزمین را فرهنگ آموختند، با غم هایشان ترانه خواندند، برای عشق هایشان گنج قارون به میراث گذاشتند، برای مردانگی هاشان قیصرها پاشنه کفششان را بالا کشیدند، برای پر بودن دستانشان هزاردستان را روانه کردند، برای احساسات مادرانه شان مادر را ساختند، برای دردهای سفرهای بی پایان شان آژانس شیشه ای افتتاح کردند، برای آنکه راهای رسیدن به خدا را بشناسند مارمولک را نشانمان دادند، برای آنکه گرسنه نمانیم یک تکه نان دستمان دادند و برای آنکه جدا نمانیم جدایی نادر از سیمین را مایه عبرت مان کردند.

سلام به آقای بازیگر، سلام به پدر سالار، سلام به حاج فتوحی، سلام به شش انگشتی، سلام به ابوعلی سینا، سلم به سلطانی که شبان بود، سلام به علی سنتوری،سلام به کسی که مدرسه اش دیر می شد، سلام به آشپزباشی، سلام به روسری آبی، سلام به خانه مادر بزرگه، سلام به دزد عروسک ها، سلام به دختر لر و سلام به سیمین.

درود بر تمامی آنانی که نامشان را بر صحنه گذاشتند و بار سفر بستند، درود بر فردین هایی که فردین بودند، درود بر نادره هایی که نادر بودند، درود بر آنانی که در راه بزرگداشت هنر پیمان ابدی بسته اند، درود بر طاهره هایی که طاهر از دنیا رفتند، درود بر خسروهایی که شکیبایی را برای مان تدریس کردند و درود بر آنانی که بی هیاهو و جنجال قاب تصویر را با قاب عکسی در بهشت زهرا معاوضه کردند.

و عرض ارادت به آیندگانی که حال نیستند ولی خواهند آمد و عرصه را جولانگاه خود خواهند کرد. و عرض ارادت به ایران و ایرانی که نفس هایش هنوز بوی محبت،فرهیختگی،اصالت، صفا و صداقت دارد.