آیات قران

[Amiraliamirali]

تشويق به كار در قرآن


وَ أَنْ لَيْسَ لِْلإِنْسانِ إِلاّ ما سَعي وَ أَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُري. (النّجم: 39 و 40)
و نيست از براي انسان مگر كوشش و تلاشي كه انجام داده است و قطعاً ثمره كوشش و تلاش خود را خواهد ديد.
خداوند در بيش از دويست مورد، «عمل» انسان را ملاك شخصيت او آورده است و در هفت مورد ماده «صُنع» را كه به معني صورت دادن كار است بيان فرموده است. حاصل سخن اينكه خداوند، كار و كوشش را ملاك شخصيت آدمي بيان كرده است.
همچنين قرآن كريم در آيه هاي 79 و 80 سوره توبه، در مقام ستايش از كار و تلاش چنين مي فرمايد:
كساني كه مردم مؤمن را كه در بذل صدقات گشاده دست هستند، نكوهش مي كنند و كساني كه اشخاصي را كه جز بازوانشان، يعني جز كوشش و كارشان مالك نيستند، مسخره مي كنند، خداوند آنها را مسخره مي كند و به آنها عذاب دردناك خواهد چشاند. و تو (اي پيامبر) چه براي آنها طلب مغفرت كني و چه نكني و اگر هفتاد بار هم براي آنان طلب آمرزش كني، من آنها را نخواهم بخشيد؛ زيرا كه آنها به خدا و رسولش كفر ورزيدند و خداوند فاسقان را هدايت نمي كند.
در اين دو آيه يك نكته قابل دقت و در عين حال تكان دهنده هست. خداوند، آن دسته از انسان ها را كه مردمان اهل كار و تلاش را مسخره مي كنند، هم رديف كافران قرار مي دهد؛ آنها را فاسق معرفي مي كند و از هدايت خويش بي بهره مي دارد. اين، خود سندي است محكم براي دريافتن ميزان اهميت كار و كوشش نزد خداوند.