سایت

[maral 777]

در جواب این مسئله یه داستان واستون تعریف می کنم.
یه روز یه تازه عروس که از دست مادرشوهرش کلافه شده بود رفت پیش یه پیرمرد دانا و ازش خواست یه کاری کنه که از شر مادرشوهرش خلاص شه. پیرمرد به عروس یه شیشه می ده که توش یه مایعی بوده و میگه توی این شیشه یه سمه که کم کم مادرشوهرت رو از پا در میاره. فقط واسه اینکه کسی شک نکنه که تو مادرشوهرت رو کشتی این رو هر روز بریز تو غذای مادر شوهرت و با محبت بده بخوره. دختر سم رو می گیره و می ره. یه چند روزی غذای مورد علاقه مادرشوهرش رو درست می کنه, سم رو می ریزه توش و با کلی خوش زبونی و خوش اخلاقی می ده غذا رو مادر شوهره بخوره. بعد از چند روز بر می گرده پیش پیرمرد و با گریه و زاری می گه پادزهر این سم رو بده, من مادرشوهرم رو دوست دارم. دیگه نمی خوام بمیره. پیرمرد می گه نگران نباش دخترم. اون مایع سم نبود. سم توی ذهن تو بود که با محبت به مادرشوهرت از بین رفت.
واقعیت اینه که خیلی از این مشکلات به خاطر باور های غلطیه که نسل به نسل به ما منتقل شده.
دو تا توصیه هم به عنوان خواهر کوچیک واستون دارم(
1. تا می تونید با همسرتون خوب باشید. نزدیک تر از هر کس با اون باشید. هیچ وقت سر مسائل خانوادگی با هم مشاجره نکنید و اون رو وارد تنش هاتون با خانواده اش نکنید و مجبورش نکنید طرف یکی (شما یا اونا) رو بگیره.
2. یه گوشتون در باشه یکی دروازه. خیلی مواقع حرفایی که خانواده همسر می زنن بی قصد و غرضه. اما چون ما پیش زمینه ذهنی داریم اونا رو بد برداشت می کنیم. اما حتی مسائلی که به نظرتون با قصد و غرض میاد نادیده بگیرید و باز هم با خانواده همسرتون صمیمی رفتار کنید. مطمئن باشید کم میارن! :-)
خود من به شخصه خانواده همسرم رو از خانواده خودم هم بیشتر دوست دارم. کار به جایی رسیده که تو تمام مسائل اونا پشت من رو می گیرن و با همسرم دعوا می کنن!