نگرش یعنی همه چیز بخش دوم: گفتار

[abdolhossein]

اگر احساس معرکه بودن نکنید چه؟
هر وقت در سخنرانی هایم به حضار توصیه می کنم در جواب "حالتان چطور است" پاسخی مثبت و پر نشاط ابراز کنند، پس از پایان جلسه همیشه کسی به سراغم می آید تا پرسد: "اگر حال و روزم خوش و معرکه نباشد چه؟ وقتی حالم خوش نیست نمی خواهم به دروغ به دوستان و همکارانم بگویم که معرکه ام!"
خواهش می کنم در مورد من اشتباه قضاوت نکنید! من ارزش زیادی برای صداقت و راستگویی قایل هستم... اما گمان نمی کنم این موضوع به راستگویی یا دروغگویی مربوط شود. بگذارید بیشتر توضیح دهم.
فرض کنید زنی به اسم سالی احساس کند که خسته است. در این صورت، اگر کسی در محل کارش از او بپرسد "حالتان چطور است؟" سالی که نمی خواهد از جاده صداقت و درستی خارج شود، جواب می دهد :"خسته ام." بعد چه می شود؟ این باور در سالی تقویت می شود که خسته است و خستگی او دو چندان می شود . شاید در این حالت قامتش خمیده شود و آهی هم از نهادش برآید. او روزی سخت و بی ثمر را سپری کرده است.
حالا برویم سراغ کسی که این را از سالی پرسیده – و احتمالا اکنون از غلطی که کرده پشیمان شده است!- او نیز حالش خراب‏تر می شود یا به اصطلاح حالش گرفته می شود! خودمانیم ، وقتی کسی به شما بگوید خیلی خسته است، آیا احساس نشاط می کنید؟ ابدا! همین که واژه "خسته" را بشنوید ، دچار خمیازه می شوید . پس، سالی هم حال خودش را می گیرد هم حال همکارش را!
باری، آن شب سالی خسته و کوفته به خانه می رسد . خودش را تالاپی روی صندلی راحتی می اندازد و روزنامه را باز می کند تا به اسامی برندگان بخت آزمایی نگاهی بیاندازد. به محض این که بلیط بخت آزمایی را از داخل کیفش بیرون می اورد، متوجه می شود که بلیطش برنده شده و جایزه یک میلیون دلاری از آن او شده است!
به نظرتان سالی چه می کند؟ یادتان باشد که او خیلی خسته است. من و شما خوب می دانیم که سالی مثل فنر از جا می پرد، جیغ می کشد، دست هایش را در هوا تکان می دهد و به این طرف و آن طرف جست و خیز می کند. هر کس نداند خیال می کند او مربی کلاس ورزش است!
طبیعتا به طرف تلفن می دود تا دوستان و اقوامش را از این خوش اقبالی باخبر کند. او سرشار از انرژی است و همه شب را بیدار می ماند تا جشن بگیرد و برای پولش نقشه بکشد!
اما یک لحظه صبر کنید! ده ثانیه پیش ، این زن از فرط خستگی از حال رفته بود. حالا انرژی و نشاط دختری پانزده ساله را دارد که در رشته ژیمناستیک قهرمان المپیک شده است! در آن ده ثانیه چه اتفاقی افتاد که باعث شد او از این رو به آن رو شود؟ آمپول تقویتی تزریق کرد یا کسی یک سطل آب یخ به صورتش پاشید؟
خیر ، تحول او کاملا ذهنی و روانی است!
حالا نمی خواهم منکر این شوم که سالی چه احساسی داشت. او واقعا خسته بود، اما خستگی اش بیشتر جنبه روانی داشت تا جسمی. پس، وقتی سالی می گفت که خسته است، آیا حقیقت را بیان کرده بود؟ این موضوع ربطی به حقیقت ندارد، بلکه به این مربوط می شود که سالی به انتخاب خود بر چه چیزی تمرکز کرده بود. او می توانست بر احساس خستگی تمرکز کند. این یکی از انتخاب های او بود . از سوی دیگر ، می توانست بر مواهب و نعمت های بی شماری متمرکز شود که در زندگی به او عطا شده است و به این ترتیب احساس خوشبختی و نشاط را در خود زنده کند.
احساس ما به خودمان بستگی دارد. اگر به خودمان بگوییم که خسته ایم، احساس خستگی می کنیم و اگر بگوییم که سرحال و خوش هستیم، احساس انرژی و نشاط به ما دست می دهد. همان طور که در درس دوم گفته شد ما به همان چیزی تبدیل می شویم که درباره اش فکر می کنیم.