نگرش یعنی همه چیز بخش دوم: گفتار

[abdolhossein]

گفتن یا نگفتن
حالا که اهمیت استفاده از واژگان مثبت را برایتان شرح دادم و گفتم چگونه شما را به سمت اهدافتان سوق می دهند، شاید سوال کنید: "جف، آیا باید سخنان مثبت را با خود بگویم یا این که باید آن ها را نزد دیگران هم بر زبان بیاورم؟" شاید از این واهمه داشته باشید که اگر اهدافتان را به دیگران بگویید ، چه بسا شما را فردی پر مدعا تصور کنند و حتی به شما بخندند.
اجازه دهید چند توصیه در این زمینه به شما بکنم؛ البته این توصیه ها "احکام مطلق " نیستند و شما باید از هر روشی که بیشتر فراخور حالتان است استفاده کنید.
اول این که ، هر چه بیشتر می توانید جملات مثبت را بیشتر با خودتان تکرار کنید. هر چه بیشتر، بهتر. در این حالت، دیگر این نگرانی وجود ندارد که دیگران چه قضاوتی درباره شما خواهند داشت. رمز موفقیت این است که این جملات مثبت را پشت سر هم بشنوید تا در ضمیر ناخود آگاهتان ریشه بدوانند. اما اگر بخواهید اهدافتان را با دیگران در میان گذارید، باید به چند نکته توجه کنید. یکی این که : هیچ وقت اهدافتان را با آدم های منفی در میان نگذارید. آن ها فقط روی نکات منفی انگشت می گذارند و پشت سر هم برایتان دلیل می آورند که چرا نمی توانید در آن کار موفق شوید. چه کسی به چنین مشورتی نیاز دارد؟ این آدم های منفی معمولا کسانی هستند که خودشان هیچ کار مهمی در زندگی شان نکرده اند، هدف و رویایی ندارند و دلشان نمی خواهد هیچ کس دیگری هم موفق شود.
اما مواردی هم هست که می توانید از مشورت دیگران بهره مند شوید. اول، حتما با کسی مشورت کنید که کاملا مثبت اندیش باشد و از کمک به شما ابا نداشته باشد. او باید کسی باشد که از موفقیت شما بسیار خوشحال شود... و برای یاری شما هرچه در توان داشته باشد انجام دهد... شاید یکی از دوستان ، همکاران یا اقوام شما از چنین خصوصیتی برخوردار باشد.
همچنین در میان گذاشتن اهدافتان با کسانی که در کنار شما در مورد یک هدف کار می کنند، اهمیت دارد. به عنوان مثال، اگر مدیر فروش شرکتی بخواهد درآمد سال آینده را بیست درصد افزایش دهد، باید آن را با سایر کارکنان در میان گذارد. در این صورت است که همه می توانند برای رسیدن به آن هدف همکاری کنند.
در عین حال که شما را تشویق می کنم تا از سخنان مثبت برای حرکت به سمت اهدافتان مدد جویید، پیشنهاد می کنم که از موانع و مشکلات موجود بر سرراه غافل نباشید. من ترجیح می دهم که درباره این موانع با فردی مثبت اندیش و خیرخواه مشورت کنم، یعنی کسی که چم و خم راه را می شناسد و راه حل های موثری برای غلبه بر این موانع ارایه می دهد.
به علاوه، من فقط با افرادی درباره اهدافم مشورت می کنم که صلاحیت مشورت را دارا هستند. به عنوان مثال، اگر می خواهید کسب و کاری آزاد راه اندازید، نباید با خان عمویتان که فردی منفی است و همه عمر کارمند دیگران بوده مشورت کنید. او از شغل آزاد چه می داند؟ او فهرستی عریض و طویل از این که چرا نباید وارد کار آزاد شوید به شما ارایه خواهد داد و پس از مشورت با "خان عمو" به توانایی خودتان شک می کنید. شما به چنین کمکی احتیاج ندارید!