دوره توانگری و جذب

[MARYAR]

جلسه 28 خانه تکانی ذهنی


4 _ تمرين آزمودن انديشه ها اين در ادامه ي همون تمرين پيدا كردن پيامهاي منفيه )

يك قانون ذهني كه ما زياد ازش حرف زده ايم ، اينه كه " به هر چه معتقد باشيم براي ما به حقيقت در مي آيد. " بر عكس اين قانون هم صادقه! يعني چي ؟! يعني " هر چيزي كه الان در زندگي ما به حقيقت در اومده ( يعني الان براي ما وجود داره ) نتيجه ي يك فكر و اعتقاد در درون ماست! "پس اگه مي خوايم چيزي رو در دنيامون عوض كنيم، بايد اون اعتقاد ريشه اي رو كه در درون ما اون رو ساخته، تغيير بديم. اين يكي از قوانين سيستم آرزوها هم هست.پس:

قانون 32 سيستم آرزوها _ اگه آرزو داري كه چيزي يا كاري انجام بشه اول بايد اون اعتقاد ريشه اي رو كه در درون توست و مانع انجام اون آرزو مي شه ، از بين ببري!

(اينجاست كه اهميت كار كردن روي نيمه ي تاريك معلوم ميشه چون فقط اون تمريناته كه مي تونه روي ريشه هاي باورهاي ما كار بكنه)

معمولا" ما نمي دونيم چه اعتقاد ريشه اي در درون ما وجود داره كه باعث ايجاد شرايط فعلي ما شده.بيشتر ما فقط شرايط بيروني رو مي بينيم . اين موضوع، به قول " لوئيز هي " مثل اين مي مونه كه ما ببينيم يه جايي پر از خرده ي شيريني و خاكه قنده! اما باور نداشته باشيم كه خود اين خرده هاي قند و شيريني علامت اينه كه يك تكه نان شيريني وجود داره! اين جا وجود نان شيريني مثل همون اعتقاد درون ماست كه شرايط بيروني ( ريخته شدن خاكه قند و خرده شيريني ) رو به وجود آورده!

يك قانون مهم در امور ذهني _ تا وقتي كه كسي نتونه رابطه ي ميان تجربه هاي بيروني( چيزهايي كه تو زندگيمون وجود داره ) و انديشه هاي دروني (يه اعتقاد پنهان در درونمون كه حتي شايد اون رو در نيمه ي تاريكمون مخفي كرده باشيم) خودش رو پيدا كنه، همچنان در زندگي خودش، به شكل يك قرباني باقي مي مونه يعني قادر نيست هيچ كدوم از آرزوهاش رو به واقعيت برسونه!

خوب! حالا من چند تا از اين انديشه هاي دروني كه باعث ايجاد تجربه هاي بيروني براي ما ميشه، رو براتون مثال مي زنم :

_تجربه ي بيروني : مشكلات مالي.
انديشه ي دروني سازنده ي اون : اعتقاد به اينكه " لياقت پول داشتن را ندارم! "

_ تجربه ي بيروني : دوست و همدم نداشتن.
انديشه ي دروني سازنده ي اون :اعتقاد به اينكه " هيچ كس دوستم ندارد! "

_ تجربه ي بيروني : مشكلات شغلي.
انديشه ي دروني سازنده ي اون :اعتقاد به اينكه " آنقدر كه بايد خوب باشم، نيستم!"

_ تجربه ي بيروني : همواره به جلب رضايت ديگران مشغول بودن.
انديشه ي دروني سازنده ي اون :اعتقاد به اينكه " هرگز نمي توانم به راه خود بروم! "

و....
چند مثال ديگر _ لوئيز هي در روش تدريس خانه تكاني ذهني مثالهاي جالبي مي زنه. من چند تاش رو مي گم تا موضوع براتون واضح تر بشه. اون ميگه خيلي از اعتقادهايي كه در كودكي، توسط اطرافيانمون، به ما داده شده، مفيد و مثبت بوده اند اما وقتي بزرگ مي شيم ديگه اون ها اعتقادات زايدي مي شن كه مانع تحقق آرزوهاي ما ميشن! مثلا" اعتقاد به اين كه " به غريبه ها اعتماد نكن! " براي يك بچه اندرز خوبي بوده اما براي يك بزرگسال ، تنهايي و انزوا رو به بار مي آره!
يا اعتقادي مثل " پسر نبايد گريه كند! " مرداني را مي آفريند كه احساس خود را پنهان مي كنند. يا اعتقاد به " دختر نبايد از درخت بالا برود! " زني را مي آفريند كه مي ترسد، قدرت جسماني خودش را بروز بدهد.اگه در كودكي به ما آموخته باشند كه " همه اش تقصير خودمه! " حالا در بزرگي مدام احساس گناه مي كنيم. اگه اوضاع و شرايط كودكي باعث اين اعتقاد در ما شده باشه كه " هيچ كس دوستم نداره " در اين صورت حتما" اگر در بزرگي دوست يا رابطه اي وارد زندگيمون بشه، دوامي نخواهد داشت! اگه در كودكي آموخته باشيم كه " هميشه اول بايد ديگران رو مد نظر داشت " ممكنه در بزرگي بتونين نقش اعجاب انگيزي در حل مسايل ديگران داشته باشين اما نتونين براي خودتون موفقيتي رو به بار بيارين!


تمرين _ از خودتون بپرسيد چه انديشه هايي در سرم مي گذرد، كه مشكلات فعلي من را آفريده است؟!
اگه جواب رو نمي دونيد، وحشت نكنيد. كافيه چند بار ، مدت زماني آروم بنشينيد و اين سوال رو در سكوت و آرامش از خودتون بپرسيد، خرد دروني شما كم كم جواب رو به شما خواهد داد.اما با خودتون صادق باشين و از جوابهايي كه مخالف ميلتونه، وحشت نكنيد.به اين تمرين مي گن : تمرين آزمودن انديشه ها.
بعد از يافتن انديشه هايي كه باعث شرايط بيروني زندگيتون شده اند، جلوي آينه ، تكرار كنيد :" من مي خواهم كه اين انديشه هاي منفي به نيستي ازلي خود بر گردند! يعني به همان جايي كه از آنجا آمده اند. من اقتدار دنياي خودم هستم! من به همان چيزي خواهم رسيد كه اكنون انديشيدن به آن را بر مي گزينم! "
بعد از اين تمرين مراقبه كنيد تا هر وقت انديشه هاي منفي در مورد خودتون به ذهنتون مي آيد، يا به محض اينكه متوجه شدين، كلام شما ذره اي سيماي منفي داره، بي درنگ جمله ي خودتون رو قطع كنيد و به اون فكر بگيد : " برو بيرون !