بچه غول بی شعور

[sir-mahyar]

برای شروع خودم خلوتگاهم رو توضیح میدم

خلوتگاه من این شکلیه

یه تپه ی سبز پای یه کوه تقریبا بلند که تا دور دست ادامه داره و تپه پر از چمنای سبز و نرمه

این تپه از یه طرف به کوه میرسه و از سمت پایینش به یه رودخونه ی کوچیک که اب سرد کوه توش جریان داره

یه راه خاکی صاف وجود داره که از تپه تا نوک کوه ادامه داره و اول این مسیر روی تپه یه درخت بزرگ با یه سایه ی عالی وجود داره

به یکی از شاخه های درخت یه تاب بسته ست و نردیک رودخونه هم یه تخته سنگ پهن هست که میشه روش نشست و دراز کشید

اونطرف رودخونه یه کلبه ی خیلی کوچیک چوبی با یه ایوون که یه صندلی ازینا که تکون می خوره هست و اون طرف ایوون یه میز چوبی دو نفره با دو تا صندلی

از جلوی خونه تا جلوی رودخونه پر از گل های قرمز و زرد و صورتی و بنفشه و یه سنگ فرش نا منظم تا جلوی اب بینشونه

توی خلوتگاهم صدای پرنده ها و سنجابایی که با بلوتاشون مشغولن شنیده میشه و صدای به هم خوردن برگای تک درخت اونور رودخونه

این خلوتگاه درون من بود که عاشقشم و توش ارامش دارم...