شما تصور مي كنيد ، راز چيست؟

[mjdehghani]

سطحی نگری هنگامی معنا پیدا می کند که شما درون مایه موضوعی را متوجه نشوید . اما موضوعاتی مطرح می شوند که هیچ پاسخی حتی از اشخاص* ژرف نگر* گروه نیز ندارند . به نظر من اینها موضوعاتی بی معنا هستند . مثلاً شما در مورد آن چک گفتید . مگر آدم بیکار است که خود را یک میلیارد بدهکار کند . آدم هر چقدر خوب با این مبلغ شاید وسوسه شود . به نظر من باز این موضوع می تواند واهی باشد. من خود کاسب هستم و مغازه دار . در دنیای تجارت کسانی موفقند که بتوانند بین دو حس اعتماد و بدبینی تعادل برقرار کنند . اعتماد مفرط سوء استفاده بقیه را به همراه دارد . بی اعتمادی بالا نیز سلب توجه و دوری دیگران . دادن یک چک میلیاردی حتی به برادر خود در این زمانه یک مقدار عقلائی نیست. ماهر روز بنشینیم و بگوییم نمره 20 می خواهیم مگر حاصل می شود. با حلوا حلوا کردن دهان شیرین نمی شود . باید سعی و تلاش کرد شما خود را موظف به کار بدان و به تعهد خود پایبند باش کافیست ، نیازی به بدهکار نیست . حرف من ، کمک علمی و عملی اعضا به هم دیگر است نه کمک حرفی . ذهنیت باید آماده باشد . اما فقط آماده بودن ذهنیت لازم است . شما کار ار شروع کنید قانون جذب را بلد باشید و به آن ایمان داشته باشید بقیه حل است . مگر به همین راحتی است . اگر اینطور بود ما الان حداقل 10-20 میلیون میلیاردر در مملکت داشتیم . ثروت میزان مشخصی دارد و طبق این فرضیه هرکس به اندازه توانایی خویش از این چشمه آب بر میدارد نه بیشتر نه کمتر . وجود کارگر و کارفرما ضروری است . اگر همه میلیارد باشند دیگر کسی کارگر نمی ماند. و وجود کار فرمای تنها بدون معنی است . یعنی اقتصاد الفاتحه . همه میلیارد نمی شوند . همه هم کار گر نمی مانند . روزی هر کس مقدر است . پس بیایم سطحی نگر نباشیم.