استاد جلیل شهناز درگذشت

[کامیار کاظمی]

مراسم تشییع پیکر مرحوم جلیل شهناز، استاد موسیقی ایران و نوازنده تار، روز چهارشنبه ۲۹ خرداد از مقابل خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود.

به گزارش انتخاب به نقل از فارس، جلیل شهناز، استاد تار و موسیقی ایران صبح امروز در بیمارستان آراد تهران درگذشت و پیکر این هنرمند روز چهارشنبه ساعت 9 صبح از مقابل خانه هنرمندان تشییع می‌گردد.

جلیل شهناز از بیماری و کهولت سن رنج می‌برد و در سال‌های گذشته بار‌ها در بیمارستان بستری شد. این هنرمند گرانقدر موسیقی ایران صبح امروز در بیمارستان آراد تهران درگذشت.

پیکر جلیل شهناز، استاد موسیقی ایران روز چهارشنبه، 29 خرداد، ساعت 9 صبح از مقابل خانه هنرمندان ایران واقع در خیابان ایرانشهر تشییع می‌شود .

هنوز محل خاکسپاری استاد شهناز مشخص نشده است که آیا به اصفهان منتقل می‌شود یا در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) به خاک سپرده خواهد شد.

[کامیار کاظمی]

جلیل شهناز (۱۳۰۰، اصفهان – ۲۷ خرداد ۱۳۹۲) یکی از سرشناس‌ترین نوازندگان تار و سه تار سدهٔ اخیر در ایران است.

جلیل شهناز، در سال ۱۳۰۰ در اصفهان به دنیا آمد. تقریباً همه اعضای خانواده وی با موسیقی آشنایی داشتند و در رشته‌های مختلف هنر از جمله تار، سه‌تار، سنتور و کمانچه به مقام استادی رسیدند. پدرش «شعبان خان» علاقه وافری به موسیقی اصیل ایرانی داشت و علاوه بر تار که ساز اختصاصی او بود، سه‌تار و سنتور هم می‌نواخت. عموی او غلامرضا سارنج هم از نوازندگان کمانچه بود.

جلیل شهناز، از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز که به خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد.

در کتاب «موسیقی‌دانان ایرانی» نوشته پژمان اکبرزاده آمده است: «شهناز نوازندگی در رادیو اصفهان را از سال ١٣٢٨ آغاز کرد و در سال ١٣٣٦ به دعوت سازمان رادیو به تهران آمد و در برنامه های گوناگونی مانند برنامه گلها، ارکستر حسین یاحقی و ... به عنوان تکنواز و همنواز به فعالیت پرداخت. وی همچنین در گروه "یاران ثلاث" (همراه با تاج اصفهانی و حسن کسایی) و گروه "اساتید موسیقی ایران" کنسرت های بسیاری را در داخل و حارج از ایران اجرا نمود. شهناز در برنامه های جشن هنر شیراز نیز حضوری فعال داشت.»
این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح، جهانگیر ملک، اسدالله ملک، حسن کسائی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمد رضا شجریان همکاری داشته‌است.
وی در دههٔ ۱۳۶۰ همراه با فرامرز پایور (سنتور)، علی اصغر بهاری (کمانچه)، محمد اسماعیلی (تنبک) و محمد موسوی (نی) «گروه اساتید» را تشکیل داد و با این گروه، مسافرت‌های متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت.

وی در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳، مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به جلیل شهناز اهدا شد.

در سال ۱۳۸۷، محمدرضا شجریان، گروهی که با آن کار می‌کرد را به افتخار جلیل شهناز، گروه شهناز نام گذاشت.

جلیل شهناز، علاوه بر نواختن تار، که ساز اختصاصی اوست، با نواختن ویولون، سنتور و تمبک نیز آشنایی دارد.معروف است که او در شیوه نوازندگی می‌تواند با ساز خود علاوه بر نواختن، آواز هم بخواند.

درباره شیوه نوازندگی جلیل شهناز

در آیین نکوداشت استاد جلیل شهناز و زنده یاد درویش خان در فرهنگسرای هنر در سال ۱۳۸۵ گفته شده است:

استاد حسن کسائی: شناخت موسیقی کار هرکسی نیست. همه موسیقی را گوش می‌دهند و دوست می‌دارند اما کسی که سره را از ناسره تشخیص بدهد و بتواند درک مقاماتی را که استاد شهناز نواخته‌اند داشته باشد بسیار نادر است. همه ساز می‌زنند و همه خوب ساز می‌زنند ولی قدرت نوازندگی و محفوظات و لحظات موسیقی که آقای شهناز می‌دانند و اجرا کرده‌اند، چیزی که در دست همگان باشد نیست. یعنی ردیف موسیقی ایران نیست. قدرت آقای شهناز در جواب دادن و دونوازی خارق العاده‌است. من ۶۰ سال با ایشان همنوازی کرده‌ام و ساز بنده با ساز شهناز گره خورده‌است.

استاد محمدرضا شجریان: ساز شهناز در من زندگی می‌کند و من با ساز شهناز زندگی می‌کنم. من تنها خواننده‌ای هستم که خودم را شاگرد جلیل شهناز می‌دانم. ساز این نوازنده بی بدلیل، یک ساز آوازی است؛ برخلاف دیگر نوازنده‌ها که ۸۰ درصد سازی می‌زنند و فقط ۲۰ درصد آوازی. جلیل شهناز به بیان واقعی در نوازندگی تار رسیده است؛ چرا که در گیرودار ردیف و تقلید از دیگران نماند و مانند آبشاری خروشان در جریان است.
داریوش پیرنیاکان: جلیل شهناز هنرمندی است که زاوایای بسیاری در سازش نهفته‌است. وی علاوه براشراف کامل بر ردیف و رموز آن، ویژگی منحصر به فردی دیگری نیز داشت. جواب آوازهای شاهکار و بی نظیر، استفاده از تمام امکانات ساز، نواختن بسیاری از گوشه‌های مهجور، رعایت جمله‌بندی در نوازندگی از جمله ویژگی‌های نوازندگی جلیل شهناز است.

استادپرویز یاحقی:شهناز دفتر تار بست

درگذشت
جلیل شهناز پس از یک دوره بیماری صبح روز دوشنبه ٢٧ خرداد ١٣٩٢ در بیمارستان آراد درگذشت.

آثار
- آلبوم "عطرافشان" (همراه با تمبک محمد اسماعیلی)."زبان تار" (تا تمبک جهانگیر ملک)...
- کتاب "گل های جاویدان" (پانزده قطعه برای تار و سه تار). نت نگاری: هوشنگ ظریف. انتشارات سرود، تهران، 1379.

[mohammadshamosi]

خدا رحمتشون کنه
عاشق موسیقی هاشون بودم

[jahanagahi]

روحش شاد .

[minoo]

ای جگرگوشه کیست دمسازت • با جگر حرف می‌زند سازت
تار و پودم در اهتزاز آرَد • سیمِ سازِ ترانه‌پردازت
حیف! نایِ فرشتگانم نیست • تا کنم ساز دل هم‌آوازت
شور فرهاد و عشوه‌ی شیرین • زنده کردی به شور و شهنازت

غزل از شهریار


خدا رحتمشان کند..روحشان شاد.یادشان گرامی

[sir-mahyar]

روحشون شاد

[خانم میلیاردر]

روحش غریق رحمت الهی

[صدفی]

واقعا ناراحت شدم واقعا

[Fela.Want]

خدا رحمتشون کنه
دیشب توی اخبار این خبر رو شنیدم
توی 92 سالگی فوت شد
امیدوارم روحش شاد باشه

[dara]

خدا روحش را شاد کند
بزرگ مرد موسیقی ایران بود