نیازمند راهنمایی همه ... شاید کمی تنبل شده ام ...

[m-jalalvand]

سلام.خیلی از ما ، بعضی وقتها احساس میکنیم که تنبل شده و دیگه مثل قدیم پرشور و اشتیاق نیستیم.یه چند وقتی هست که دیگه دستم به کار نمیره.صبح میام شرکت، بعدازطهر برمیگردم خونه و تا وقتی که میخوام بخوابم با خودم هی کلنجار میرم که این کار و فردا انجام بم ، اینکارو انجام بدم ، این قرار یادم نره و ... از این دست فکرا.وقتی سرمو روو بالش میذارم تمام آرزوهام مثله یه قطار تند تند از جلو چشام رد میشن.به خودم قول میدم که از فردا باید مثل چند ماه پیش شروع کرد اونم با انرژی.اما فردا که رسید دوباره تب اون همه کار از سرم میره و من میمونم با قول و قرارهای همیشگی ام.بهتر بگم تنبل شدم.تصمیم میگیرم برم کرج دفتر راهکار.هی با خودم قرار میذارم که امروز میرم اما باز نمیرم.به خودم میگم امروز ریز اطلاعات مشاغل این منطقه رو باید در بیارم باز من میمونم و بی حوصلگی.دیگه روم نمیشه حتی به مهدی جان زنگ بزنم.(گل محمدی)بهش قول میدم بیام ولی نمیشه.خداییش تنبل شدم. حالا از همه اساتید این انجمن میخوام یه خورده گوشمالیم بدن.یکی بیادآروم یه پس گردنی بهم بزنه و یه تلنگری که منو از خواب بیدار کنه.من آرزوهای زیادی دارم که باید به همشون برسم.اساتید لطف کنند و این حقیر رو از خواب غفلت بیرون بیارن.حتی اگه زحمت نوشتن یه پیام باشه که دیگه عالی.از نظرات همه دوستان میخوام بهره ببرم.فکر کنیم من برادر شما.نصیحتی که میتونید به من و همه کسانی که شبیه من هستند داشته باشید چیه؟ استاد قربیانیان عزیز که بحثش جدا.تایپیک بذاره میزارم جفت روی چشام.آقای کاظمی و اساتید دیگه هم همینطور. فقط خواهشا طوری پس گردنی نزنید که دیگه پا نشم.آروم بزنید.بخدا بچه زدن نداره خنده رو لباتون همیشه پایدار موفق باشید

[davaran]

سلام
یه وقتایی ادم اینجوری میشه و با اینکه میدونه باید کاری انجام بده و دلش میخواد اینکار را انجام دهد ولی دست ودلش نمی رود .. سال 80 بندر عباس توی نیرو دریایی خدمت میکردم یه دوست زرتشتی بچه کرمان بود می گفت یه ادم مسن داریم که خیلی دوسش داریم و نصیحتای خوبی داره و یکیش این بود که می گفت همیشه به ما میگه سعی کنید دو شب در ماه رو خوش بگذرونید یعنی جوری برنامه ریزی کنید که همه فکر و خیال و کار را کنار بذارید و با انچه دارید برای خودتان برنامه ای متفاوت بریزید تا ذهنتون مجدد اماده فعالیت بشه .. خودم از اون موقع این کار رو کردم .. .. یادمه یه شبایی دوستامو دعوت میکردم توی خونه مجردی که تهران زندگی میکردم .. و شاد بودیم .. یه وقتایی هم شد که من بودم یه بسته پفک و از میدون امام حسین تا تهرانپارس پیاده رفتم ولی در همه این شرایط بی خیال همه غم و غصه ها و کارها و حتی ایده هام می شدم و فقط از اونجایی که بودم و شرایطی که داشتم لذت می بردم .. اولا زیاد نمیشد لذت برد بعدا یاد گرفتم فقط در اون لحظه باشم .. خیلی جواب میده .. سعی کنید یه برنامه متفاوت ایجاد کنید و فقط تفریحی باشه تا ذهنتون ریستارت بشه ..
البته وقتی داشته باشید مسافرت یا کوه و یه چای و قلیون هم بی تاثیر نیست ...

[Elixir]

طبیعیه بعضی وقتا آدم اینجوری میشه..

[m-jalalvand]

فقط جهت بالا امدن تایپیک

[نی نی عسلی]

(07-20-2013 10:38 AM)davaran نوشته شده توسط:  سلام
یه وقتایی ادم اینجوری میشه و با اینکه میدونه باید کاری انجام بده و دلش میخواد اینکار را انجام دهد ولی دست ودلش نمی رود .. سال 80 بندر عباس توی نیرو دریایی خدمت میکردم یه دوست زرتشتی بچه کرمان بود می گفت یه ادم مسن داریم که خیلی دوسش داریم و نصیحتای خوبی داره و یکیش این بود که می گفت همیشه به ما میگه سعی کنید دو شب در ماه رو خوش بگذرونید یعنی جوری برنامه ریزی کنید که همه فکر و خیال و کار را کنار بذارید و با انچه دارید برای خودتان برنامه ای متفاوت بریزید تا ذهنتون مجدد اماده فعالیت بشه .. خودم از اون موقع این کار رو کردم .. .. یادمه یه شبایی دوستامو دعوت میکردم توی خونه مجردی که تهران زندگی میکردم .. و شاد بودیم .. یه وقتایی هم شد که من بودم یه بسته پفک و از میدون امام حسین تا تهرانپارس پیاده رفتم ولی در همه این شرایط بی خیال همه غم و غصه ها و کارها و حتی ایده هام می شدم و فقط از اونجایی که بودم و شرایطی که داشتم لذت می بردم .. اولا زیاد نمیشد لذت برد بعدا یاد گرفتم فقط در اون لحظه باشم .. خیلی جواب میده .. سعی کنید یه برنامه متفاوت ایجاد کنید و فقط تفریحی باشه تا ذهنتون ریستارت بشه ..
البته وقتی داشته باشید مسافرت یا کوه و یه چای و قلیون هم بی تاثیر نیست ...

دقیقا حرف دل منو زدید. اما از قلیونی که گفتید خوشم نیومد حیف نیست آدم به طبیعت زیبای خداوند بره آنوقت بجای اینکه ریه هایش را از هوای تمیز پر کنه آن را آلوده کنه و برگرده؟
خوب برگردیم به اصل مطلب: بنده واقعا پر انرژی و فعال بودم اما مدت زیادیست که در خانه نشسته ام (حدود 7 سال) و سعی می کردم درآمدم را در خانه بدست اورم(از طریق خیاطی، تولیدی و...) اما نه تنها موفق نبودم که مرتب پس روی کردم هم از نظر سرمایه هم از نظر روحیه.
اما مشکل اصلیم این است که نیاز به سفر دارم تا آرامش از دست رفته را بدست آورم اما متاسفانه بدلیل نداشتن همراه و دوست خوب، سفر به تعویق افتاده است.
در این چند روز به این فکر می کردم برای همیشه که نمی توانم منتظر باشم یکی پیدا شود تا باهم به سفر برویم برای همین تصمیم گرفتم به تنهایی سفر کنم هر چند سفرها چند روزه باشد.
ایمان دارم بعد از سفر تصمیمات درستی برای کارم خواهم گرفت و مصمم به پیش خواهم رفت.

[jahanagahi]

مسعود جان عزیزم. شرمنده ام که دیر این تایپیک را دیدم.
عاشق روزی هستم که حضور گرم شما را در راهکار احساس کنم . چنان پیشانیت را می بوسم که مثل دادود پسزم من را بغل کرده و دو دور من را بچرخانی.

[m-jalalvand]

(07-21-2013 02:24 PM)jahanagahi نوشته شده توسط:  مسعود جان عزیزم. شرمنده ام که دیر این تایپیک را دیدم.
عاشق روزی هستم که حضور گرم شما را در راهکار احساس کنم . چنان پیشانیت را می بوسم که مثل دادود پسزم من را بغل کرده و دو دور من را بچرخانی.

آقا یکی بیاد نو بگیره
حیف که روزه ام وگرنه چار پنج قوقلوپ آب قند باید میخوردم.
به دیده منت.تمام تلاشم رو میکنم که به زودی در دفتر راهکار باشم و دو سه دور شما رو بچرخونم ...