گزارش بانک جهانی در خصوص محیط کسب و کار

[کامیار کاظمی]

به تازه گی بانک جهانی گزارش مربوط به راحتی کسب و کار در کشورهای مختلف را منتشر کرده است. در این گزارش کشور سنگاپوردارای بهترین محیط کسب و کار است. هنگ کنگ، نیوزلند، ایالات متحده آمریکا، دانمارک، نروژ، و انگلستان در رتبه های بعدی از نظر راحتی کسب و کار قرار دارند. تعدادی از کشورهای قاره آفریقا مثل کنگو، گینه، اریتره و چاد در آخرین رده قرار می گیرند.
ایران در رتبه ۱۴۴ قرار دارد. در منطقه امارات متحده عربی با رتبه ۳۳، ترکیه با رتبه ی ۷۱، پاکستان ۱۰۵ و سودان ۱۳۵ در جایگاهی بالاتر از ایران قرار می گیرند.
اجازه دادن به رشد بخش خصوصی، و اطمینان از اینکه فقرا می توانند در فرایند تولید نقش بازی کنند نیاز به مقرراتی دارد که هر کس با علاقه و ایده ی خوب بدون توجه به نژاد و جنسیت و مذهب بتواند کسب و کار مورد علاقه ی خود را ایجاد کند. حال بر حسب این که این مقررات چقدر راحت، قابل فهم و قابل اجرا هستند به ایجاد محیطی آسان یا سخت برای راه اندازی کسب و کار منجر می شوند.
در واقع پایه ایجاد یک کسب و کار این است که فعالیت های اقتصادی براساس مقرراتی پایه گذاری شوند که این مقررات به روشنی حق مالکیت را به رسمیت می شناسند. در صورتی که اشکالی پیش بیاید به آسانی و با هزینه پایین مشکل حل شود. داشتن محیطی که سرمایه احساس راحتی نکند، یا حل مشکلات حقوقی در محیط کسب و کار نیاز به شیوه های غیر قانونی یا خدای نکرده پرداخت رشوه داشته باشد شرایط کسب و کار را دشوار می کند. در واقع کسب و کارراحت در یک محیط امن امکان پذیر است. در محیطی که قانون حکم فرما باشد و همه ی آحاد از فرصتی برابر برای ایجاد کسب و کار دلخواهشان برخوردار باشند.
در سال گذشته ی میلادی بسیاری از کشورهای زیر خط صحرا در آفریقا مقررات اقتصادی داخلی را تغییر دادند تا شرایط بهتری برای ایجاد کسب و کار ایجاد شود. شاید یکی از مهمترین گام هایی که برای فقر زدایی در کشورهای در حال توسعه می شود برداشت ایجاد محیطی امن و آسان برای ایجاد و ادامه ی کسب و کار است. در صورتی که کسب و کارهای کوچک به راحتی شروع شوند و قانون حامی کسب و کار باشد و مجری قانون، قانون را اجرا کند با شکوفایی اقتصاد و تولید، میزان فقر و آسیب های اجتماعی هم به نحو چشم گیری کاهش پیدا می کنند.
متاسفانه کشور ما با وجود سابقه تاریخی، شرایط اکولوژیک، منابع خداداد طبیعی و جمعیت درس خوانده و جوان از جایگاه شایسته ای در دنیا از نظر محیط کسب و کار برخوردار نیست. به راستی حق ما این نیست که در جایگاه ۱۴۴ ام دنیا قرار بگیریم. شما چه فکر می کنید؟ شاید هم ۱۴۴ ام جایگاه خوبی باشد و ما دچا توهم هستیم.
برای خواندن گزارش می توانید از این لینک وارد شوید:
لینک گزارش

[mjdehghani]

خوب ایران که وضعش معلومه . چرایی افول کسب وکار توی ایران یه دلیل . نبود تعامل و تعادل در عرضه و تقاضا .
ببینید جنس چینی وارد می شه تولید کننده نمی تونه دوام بیاره ورشکست میشه . کارخونه رو می بنده کار گراش رو اخراج می کنه کارگر نمی تونه بره جنس چینی بخره وارد کننده هم ورشکست می کنه . این البته توضیح خیلی خیلی ساده شدشه تو مقیاس 1/100000000 . به نظر من نبود ظارت دولیت بر واردات . باعث اشباع شدن بازار عرضه شده و کم شدن توان خرید مردم باعث افت بازار تقاضا . در ضمن همه هم می بینن تا یه کار سود داره می رن روبش . برای مثال بوتیک لباس . تو کاشان 400000 نفری 400عدد بوتیک وجود دارد . اگر در نظر بگیریم هر نفر سالی 100000تومان برای پوشاک خود درنظر بگیرد .با توجه به نزدیکی تهران به کاشان 20-30 درصد مردم در تهران خرید می کنند. در سال 25 میلیارد گردش پولی این بازار است در کاشان . از این 250بوتیک 10 بوتیک خوش نام و مشتری دارند که در سال 500میلیون فروش می کنن. 390عدد بقیه سهمی از 20 میلیارد تومن دارن که میشه سالی 50 میلیون . با سود 40 درصد سودشون میشه 20 میلیون .
بنجلیشونم هست . ماهی 1200 -1300 هزینه دارن میشه سالی 15 میلیون . در آمدشون قد یک کارگر سادس . نمی زارن بقیه هم نون بخورن . واقعاً این کار عاقلانست؟؟؟
بعضی چیزا رو خود آدم باعثش . اما این رتبه 144 رو ملت دخلی ندارن بهش