سایت کارآفرینی میلیاردرهای آینده ایران

واقعا فشردن دکمه سپاس کافی نیست
ممنون جناب کاظمی عزیز که این تاپیک رو ایجاد کردید

سلام,راستش من پدرم حدودا چند ماه پیش فوت کرد‏!دفعه آخر که دیدمش میخواست با ماشین بره.بوسش کردمو گفتم بابا مواظب خودت باش‏,اون رفت‏ و من بهش قول دادم که یه انسان ثروتمند و موفق بشم‏!من تا آرزوشو برآورده نکنم از نمیشینم...

با وجود اینکه والدینم در قید حیات هستند و در نزدیکیم زندگی میکنند و همیشه به آنها احترام زیادی میگذارم اما هر وقت به این تاپیک سر میزنم اشکم سرازیر میشود...
نمیدونم چرا!!

منم هیچ کاری ازم بر نمییاد که براشون انجام بدم تا جبران محبتاشون بشه. فقط همیشه سعی میکنم بهشون احترام بذارم و در بیان احساسم نسبت بهشون کوتاهی نمیکنم. حس میکنم از من راضیین...

یک بوس ناقابل برای دست های زحمت کش پدرومادر...



یک فاتحه، برای پدرومادرهایی که حالا در کنار ما نیستند.

تو دنیای به این بزرگی..
فقط پدر مادر هستند که حاضراً مثل پاک کن، خودشون رو کوچیک کنند تا اشتباهات ما را پاک کنند...

دست پر مهر پدر و مادر تنها دست هایي هستند که اگر کوتاه از دنيا هم باشند از تمام دستها بلند ترند...

وقتی پشت سر پدرت از پله ها میای پایین و میبینی چقدر آهسته میره ، میفهمی پیر شده !
وقتی داره صورتش رو اصلاح میکنه و دستش میلرزه ، میفهمی پیر شده !
وقتی بعد غذا یه مشت دارو میخوره ، میفهمی چقدر درد داره اما هیچ چی نمیگه . . .
و وقتی میفهمی نصف موهای سفیدش به خاطر غصه های تو هستش ، دلت میخواد بمیری.

---

مثل من وقتی میفهمید که پدرتون زیر خروارها خاکه قدر پدر و مادر هاتونو بدونید
وقتی از این دنیا میرن سوز دلتون هیچ وقت خوب نمیشه

سلام به آقا ادمين عزيز ، و ممنون از شما به خاطر گذاشتن اين تاپيك زيباي تان ؛ يقين دارم كه شما اجر اين كار را از باريتعالي خواهيد گرفت ، حد اقل كاري كه ميتوانم بكنم اين است كه تعدادي از اين خاطره ها را كه به نظر بهتر هستند پرينت گرفته و تكثير كنم و در اختيار بچه ها و پدر مادرهاي آشنايا و فاميلين قرار دهم .
شايد بيشتر از بيست و پنج سال پيش بود كه كه يكي از همكارانم جمله اي را گفت كه هر گز از ياد نبردم (( پدر و مادر چتري هستند بالاي سر بچه ها ) شايد خيلي ها باشند تا زماني كه اين چتر بالاي سرشان است قدر اين نعمت را نمي دانيم آخه همكارم هم پدرش را از دست داده بود ، و من هم بعد گذشت 15 سال در هشتم آبان 80 پدرم را از دست دادم ، البته مادرم در قيد حيات است ، تا جاييكه از دست مان برآيد در رسيدن و مراقبت از كوتاهي نمي كنيم . دوستان قدر اين دو نعمت را بدانيم، كاري نكنيم كه دلشان از ما بشكند ، و اگر هم يكي يا هر دوي آنها از ميان ما رفتند ، شادي روح شان را از خدا بخواهيم .