سایت کارآفرینی میلیاردرهای آینده ایران

نسخه کامل: بیایید احساساتمان را نسبت به زندگی بگوییم
شما در حال مشاهده نسخه تکمیل نشده می باشید. مشاهده نسخه کامل با قالب بندی مناسب.
صفحه ها: 1 2 3 4 5
(08-16-2011 12:29 AM)مهدی گل محمدی نوشته شده توسط: [ -> ]من این تاپیکو ایجاد کردم تا دوستانی که تجسم خلاق انجام میدن بیان و احساساتشونو و تجسمشونو بگن.اولم از خودم شروع می کنم.

من دوست دارم وقتی به سن 24 رسیدم ازدواج کنم.چون به این ایمان دارم که زن و مرد هم دیگررو کامل می کنن.من دوست دارم.تو خونه ی زیبا و بزرگم با خانومم بشینیم و یه موزیک ملایم بزاریم و از خاطرات گذشته و اتفاقات روز صحبت کنیم.بعد هم با جنسیس کوپه آلبالوییم دوتایی بریم شامو بیرون بخوریم(البته نه هر شبا) موقع رفتن و برگشتن سرمو از ماشین برای چند لحظه بیرون بیارم و از خدا بابت اینهمه نعمتی که به ما داده تشکر کنم..دوست دارم خانمم اهل مطالعه باشه باهم کتاب بخونیم و جاهای خوبشو سر مشق زندگیمون قرار بدیم.دوست دارم خانمم همیشه بوی قرمه سبزی بده ولی از نوع علمیش(بعدن توضیح میدم).
وای که اون موقع چقدر زندگی زیبا میشه.من الان اینارو تجسم کردم و حتی الان که مشغول نوشتن هستم خیلی لذت می برم. شماها هم بنویسید.

بامزه بود. 24 هم تقریبا زوده واسه ازدواج. مطمئنا ی مدت دیگه این رویاها عوض میشه. اقتضای سن هست.
نگو توروخدا زوده من تقریبا 23 سالمه دارم ازدواج میکنم
3 یا 4 ماه دیگه عقدمه
قبل عیدم که میریم سر خونه زندگی
مهم سن نیست
مهم اینکه هدف دار باشه ازدواج یا کلا هر کاری
چه تاپیک زیبایی بود.....

سمیرا خانم گفته بودند که اهدافت عوض میشه....

اقتضای سنه.....

ولی نه......ما هنوز به هدف خودمون پایبندیم.....

بچه ها تاپیک رو بالا آوردم که بیاید تجسماتون رو بگید
تجسم یعنی فیلم گرفتن و عکس گرفتن ذهن از آینده.
اگر عزیزی با ایمان قوی و باور زیاد و اعتماد بنفس بسیار بالا این عکسها و فیلمها را بگیرید و در زمانهای مناسب بازبینی کند تبدل به واقعیت می شود.
هنوز نمیدوانیم قدرت ناخودآگاه ما چقدر است.
من از آموزه های آنتونی رابینز یاد گرفتم (که البته با تأکید استاد بعد از بیست سال دارم آنها را اجرا می کنم) که با تمام حواس پنجگانه تجربه ای از آن آرزو رو برای خود ایجاد کنیم.
مثلا اگر فلان ماشین رو میخواهیم باید آن را حسش کنیم. باید درون آن بنشینیم. با آن رانندگی کنیم. از بوی نویی آن لذت ببریم. باید صدای موتور آن را بشنویم. باید نرمی فرمون آنرا تجربه کنیم.
البته طنز آن این است که حتی باید مزه روکش صندلی ها یا مواد فرمونش رو هم بچشیم.
خلاصه باید همه این ها رو حتی المکان در عالم واقعیت تجربه کنیم.
و بعد دائم آن را با تمام جزییات به خاطر آوریم.
و بعد دائم همه آن لذتی که داشتن آن خودرو برایمان ایجاد میکند را در خود حس کنیم.
زندگي به من تصورات منو ميبخشه.پس من ميتونم افکارم رو جوري برنامه ريزي کنم که دقيقا به همون چيزي که مبخوام برسم.
صفحه ها: 1 2 3 4 5
لینک مرجع