سایت کارآفرینی میلیاردرهای آینده ایران

همت-جسارت.................................گوته


از فاوست
امروز را با پرسه زدن تلف می کنید
امروز را با پرسه زدن تلف می کنید؛تا اینکه فردا دوباره این کار را از سر می گیرید و روز بعد سستی بیشتر. هرتردید و دودلی یک تآخیر به دنبال دارد. و روزها با تآسف از روزهای ازدست رفته تلف می شود. آیا شما فردی قاطع وجدی هستید؟اگر چنین است همین لحظه هارا دریابید. جسارت مولد وآفریننده نبوغ،قدرت و اعجاز است. تنها کافی است برخیزید و وارد میدان کارزار زندگی شوید،تا کار کامل شود و به پایان برسد. یوهان ولفگانگ گوته

گوته،شاعر،نمایشنامه نویس،رمان نویس آلمانی که به جای شخصیت پردازی ایده آلیستی و نیاز انسان برای ایمان به خودش،عشق وعلاقه اش را درجهت بسط وتوسعه طبیعی وبهم پیوسته اشیا جستجو کرد.

بزرگترین اثرش "فاوست".یکی از شاهکارهای ادبیات مدرن بشمار می آید. پیام گوته برای زندگی امروز ما نه درآثار خلاقه او،که در زندگی اش نهفته است. گوته با مهارت در پی گیری اهداف کاملاً مختلف و پرشور،قابلیت های نهانی خویشتن را برای گذراندن یک زندگی متنوع به نمایش گذاشت.وتحت تآثیرنیروی خلاقه اش،حیات باشکوهی را سپری کرد.
اگر من تصمیم بگیرم که امروز پرسه بزنم،آن را ازدست خواهم داد،وفردا نیز به همین ترتیب وسرانجام بخاطر ازدست دادن این روزهای گرانمایه تآسف خواهم خورد. وقتی که گوته می پرسد که:" آیا شما فردی قاطع وجدی هستید؟" پاسخ می دهم:"آری من هستم. من این لحظه را درمی یابم وآن را به چنگ می آورم." وآنگاه از رهنمود نیرومند فردی که هشتادو دوسال ازعمرش را با قدرتمندی وعظمت در رشته های فراوان کوشید پیروی می کنم.
هیچگاه درباره به پایان رساندن هرچه سریع تر کارها ویاحجم وگستردگی آن ها نیاندیشید.تنها کافی است که از همین لحظه ها استفاده کنید وبرخیزید؛خواه قصد داشته باشید نامه ای بنویسید ویا تلفن بزنید. همین حالا کتاب را کنار بگذارید وبه این لحظه ها چنگ بیاندازید وجز به آغاز کردن کار به هیچ چیز دیگر فکر نکنید.همین حالا تا جایی که این کتاب را خوانده اید علامت گذاری کنید،وپس از آغاز طرح موردنظرتان به مطالعه ادامه دهید.با این اقدام قابلیت های نهانی خویشتن را درحدکمال به انجام می رسانید ومفهوم این عبارت گوته برشما آشکار می شود:"جسارت دارای قدرت،نبوغ واعجاز است."
"راز"من برای انجام سروقت کارها این است که هرروز بدون توجه به دلایلی که برای انجام کارهای دیگر وجود دارد وانقطاع و ازهم گسیختگی های دیگر،دروقت مقرر نگارش مقاله بعدی را آغاز می کنم.متعهد نمی شوم که آن را تمام کنم،فقط آغازش می کنم واین جسارت سبب می شود که راه برای ظهور نبوغ،قدرت واعجاز صاف وهموار شود.به مجرد اینکه پس از مطالعه وتحقیق،نگارش نخستین جمله را آغاز می کنم، درمی یابم که کار خودش به سوی پایان یافتن پیش می رود. این اصل همواره و بدون هیچ استثنا درمورد همه کارهای من مصداق دارد. همت وجسارت برای برداشتن نخستین گام،نیرویی است شگرف که می تواند زندگی وهستی شمارا ازجهات مختلف روحی،معنوی،مادی،مالی واجتماعی دگرگون سازد.
من وهمسرم هنگام صحبت درباره اوقات آینده که اغلب درباره سیاحت وگشت وگذار است واز مرحله سخن فراتر نمی رود، ناگهان به خود می آیییم وبخاطر می آوریم که قدرت در نخستین گام متمرکز است وبرخاستن،ذهن و بدن را برای تلاش گرم ومستعد می کند. به همین دلیل می گویم:"صحبت کردن بس است.بیا همین حالا جای موردنظرمان را رزرو کنیم؛ من تاریخ سفر را برروی تقویم تعیین کردم و ماقصد داریم به هرشکل ممکن،این کاررا به مرحله اجرا گذاریم." بسیاری از فعالیت های خانوادگی ما باپیروی از این الگوی ذهنی متحقق شده است. زیرا ما هردو از پرسه زدن اجتناب کرده وبرای آنچه قصد داریم انجام دهیم نخستین گام را برمی داریم. همین حالا!
تشویق به ازجا برخاستن و وارد مرحله اجرا شدن ازجانب مردی عنوان می شود که به گونه ای شگفت آور اهل عمل بود. کلمه های ترغیب کننده گوته را بادقت مطالعه کنید وآن ها را در هرروز از زندگی به کار بگیرید تا رویاها،طرح ها و نقشه ها وآرزوهای شما از محدوده فکر وسخن تجاوز کند وبه صورت عینی متحقق شود. برخیزید،آغاز کنید و شاهد قدرت جادویی آن باشید. برای اینکه جسارت را،به گونه ای که گوته درمقاله"فاوست" به آن اشاره می کند توشه راه زندگی کنید،رهنمود های زیر را بیازمایید:

_ پنج کار را نام ببرید که مدت ها درباره اش فکرکرده اید وبه دلایل مختلف قادر نبوده اید آن هارا در زندگی به فعلیت درآورید. نوشتن این موارد برروی یک تکه کاغذ،نقطه خروج از مرحله کلام وآغاز مرحله اقدام است.

_ اکنون بدون توجه به میزان مقاومتی که در درون خود حس می کنید،به جز برخاستن و عمل کردن درباره اولین مورد،به کاری دیگر نپردازید.این کار را در چهار روز آینده برای هریک از موارد دیگر به مرحله اجرا بگذارید. اتمام هیچ طرحی را متقبل نشوید،تنها مسئولیت آغاز کردن آن را بر گردن بگیرید. با این اقدام،مقصود گوته راکه گفت بانخستین گام ذهن وبدن گرم ومستعد می شود به روشنی درک خواهید کرد.

_ ازبهانه هایی که با توسل به آن عدم تحقق طرح ها وآرمان های مهم زندگی تان را توجیه می کنید دست بشویید، علت عمده و اساسی عدم دستیابی به امیالتان این است که بجای این که همت کنید،برخیزید و وارد عرصه کار وتلاش شوید،سر در لاک خود فرو می برید وبه حرف وسخن اکتفا می کنید.هربهانه ای جز بهانه چیز دیگری نیست.شما این واقعیت را در ژرفای وجودتان حس می کنید.

_ با افراد اهل عمل حشر ونشر داشته باشید. درمیان افرادی باشید که جسارت را به نمایش می گذارند. وبه عکس از افرادی که درساحل امن وآسایش جاخوش کرده وترغیبتان می کنند دربهانه تراشی های پوچ ومیان تهی غوطه ور شوید هرچه بیشتر فاصله بگیرید. اجازه ندهید که آلودگی ناشی از افراد مردد و بهانه جو به میدان انرژی شما نفوذ کند.

کاربر گرامی رها7
از اینکه وقت و سلیقه تان را جهت درج چنین مطالب ارزشمندی در سایت گذاشتین نهایت تشکر و قدردانی را دارم.
برای روح عزیز از دست رفته تان علو درجات از درگاه خداوند منان و صبری عظیم برای شما و خانواده محرمتان آرزومندم.
همیشه موفق باشید

نمیدونم با چه زبونی تشکر کنم واقعاً کلید سپاس کافی نیس در مورد کار شما.

دوستان عزیز؛mohammad-aloneوali59 بسیار از پیام های پراز لطفتون سپاسگزارم. آرزوی قلبی من بهبود یافتن احساس و زندگی همه افراد هست. و بدونید اگر به این گفته های صادقانه که من فقط یک واسطه برای نقلشون هستم عمل کنید از زندگی لذت خواهید برد و آرامش رو تجربه می کنید.
خداوند روح همه رفتگان و پدرعزیز من رو مورد آرامش و رحمت قرار بده.آمین

زمان................................جان میلتون
درباره زمان..
ای زمان حسود،تا مسابقه ات پایان نیافته،پروازکن ساعت تنبل وقدم سربی را به خدمت فراخوان که باگام های پرشتاب وسنگین پیش می تازد و با آنچه ترحم تو می بلعد،خودت را سیر کن که جز کذب وبیهودگی چیزی نیست و تنها چیزهای ازبین رفتنی خسارات ما چه ناچیز است ومنافع تو چه اندک چون وقتی پلیدی ها را به گورستان روانه می سازی و سرانجام وجود حریص خود را به مصرف می رسانی سپس ابدیت با بوسه ای ازخیر وسعادت ما استقبال می کند؛ وسیلاب شادی کشتزار زندگی مان را فرامی گیرد وقتی که هرچیز خالصانه خوب و به طورکامل الهی باشد با درستی و صلح وآرامش،تابش عشق بر تخت والا پرتو خواهد افکند؛ وقوه رویت را مسرور خواهد ساخت وقتی که روح بهشتی هدایت یافته صعود می کند آنگاه تمام مظاهر دنیای خاکی از جوش وخروش می افتد وما درجامه ستارگان،برای همیشه مستقر می شویم و برمرگ و برشانس و بر تو ای زمان چیره خواهیم شد جان میلتون

جان میلتون بخاطر نظم ونثر پرمعنی وجذابش یکی از مشهورترین ومحترم ترین شخصیت های ادبیات انگلیس است.

حقیقت وجود ما به عنوان یک پیکرفیزیکی دراین عبارت خلاصه وجمع بندی می شود:"سرانجام همه ما پیرشده وچشم ازجهان فرو می بندیم." این واقعیت درمورد همه صادق است:چه شاعر نابینای قرن هفتم و چه بازیگر امروز وچه فردی برجسته و بانفوذ ویا بانوی آتنی خانه دار. خواه دوست داشته باشیم وخواه نه،این واقعیت بر زندگی ما حاکم است.جان میلتون به این حقیقت عمده واساسی واقف شد وتحت عنوان "زمان" آن را به نظم درآورد.او کوشید از نیروی به ظاهر تعیین کننده زمان فراتر رود و درباره ابدیت که می تواند برگذشت زمان چیره شود قلم فرسایی کند.
به اعتقادمن،به جای خوف و وحشت از گذشت زمان،می توان هرروز را با حقیقت،صلح و آرامش وعشق سپری کرد.هویت واقعی ما نه با زمان،که با عشق بی زمان،حقیقت وصلح وآرامش مرتبط ومتصل است.وجود بی زمان ما،سن وسال نمی پذیرد،پیر نمی شود و ازمرگ بیم ندارد.
هرگز تصور نمی کنم که برای لذت بردن از ابدیت وجاودانگی باید چشم به راه مرگ باشم؛تاحد ممکن بازیستن در قلمرو درستی،صلح وآرامش وعشق،پیروزی ام را در هرروز از زندگی جشن می گیرم وسرور وشادی را که میلتون به آن اشاره دارد به چنگ می آورم.

_ حقیقت _ بدون توجه به خلق وخوی قالب خود و یا نقطه نظرهای خوب و دلسوزانه دیگران،باحقیقتی که در فضای درون تان طنین افکنده زندگی کنید.

_ صلح وآرامش _ کارهایی را درپیش گیرید که برای شما و دیگران صلح وآرامش به ارمغان می آورد.

_ عشق _ تا می توانید نیروی عشق را در وجود خود ودیگران گسترش دهید وافکار برانگیخته ازخشم وخصومت و داوری را مهار کنید.

_ عدم تآثیرپذیری حقیقت،صلح وآرامش و عشق از زمان ابزارهایی را دراختیار شما می گذارد که بتوانید با توسل به آن ها به طور مستقیم با زمان مقابله کنید و با عزمی راسخ بگویید:" من از تو ابداً نمی ترسم چراکه من فنا ناپذیرم و دست تو به من نمی رسد."

رمز وراز حیات................................ویلیام جنینگز براین

نکته هایی برای تآمل وتعمق
من نیروی نهفته در تخم هندوانه را یافته ام. تخم هندوانه می تواند بیش ازدویست هزار برابر وزن خود را از زمین به درون بکشد.چگونه یک تخم هندوانه می تواند این مواد را جذب کند و ازآن ها رنگ بسازد و سطح خارجی اش را مستقل از هرگونه تقلید هنری آرایش کند وسپس در درون خویش پوسته سفیدی بسازد و دوباره در میان آن قلبی قرمز شکل دهد و در درون آن تخم های سیاه بیافکند که هریک ازآن ها به نوبه خود توانایی کشش دویست هزار برابر وزن خود را به درون دارد؟ اگر این راز را برای من برملا کنید،می توانید ازمن تقاضا کنید ،تا من نیز راز خود را با شما درمیان گذارم. ویلیام جنینگز براین

ویلیام جنینگز یکی از رهبران سیاسی آمریکا و سخنرانی مشهور بود.
او این نیرو را که درجهت تحقق و گسترش خود پیش می رود ونهایتاً دویست هزار برابر وزن خود را به درون می کشد و(مستقل از هرگونه تقلیدهنری) خلقت کاملی را به وجود می آورد،بهت انگیز خطاب می کند.
تخم هندوانه هرگز دچار خطا نمی شود وهیچگاه بجای هندوانه،سیب یا کدوحلوایی به بار نمی آورد.این نیرو که هیچکس نمی تواند آن را ببیند،لمس کند،ببوید،بشنود ویا بچشد،ازهرحیث کامل و تمام عیار است. اجازه دهید من این نیروی نامرئی کامل را تا وقتی که نام مناسب تری برایش نیافته ام،توان بالقوه آینده خطاب کنم.همین توان بالقوه هدفمند که در یک دانه یا تخم نهفته است مسئول آغاز زندگی تمام انسان ها در هرکجا و هرزمان است.هر فرد به طور دقیق به حکم این نیروی بالقوه پر رمز و راز و برطبق مشیت الهی در وقت معین و به طور منظم پا به عرصه وجود گذاشته وآن را ترک می کند. اما من وشما برخلاف تخم هندوانه با یک دوگانگی وتضاد بزرگ روبه رو هستیم. گرچه مثل هندوانه،درحجره ای بنام جنین زندگی را آغاز کردیم؛اما برخلاف آن می توانیم بدون محدودیت و ممنوعیت فکروعمل خود را آزادانه انتخاب کنیم واز تسلط خویش بر زندگی لذت ببریم.
اسکات فیتز جرالد که معاصر ویلیام جنینگز بود این تضاد را چنین توصیف می کند:"زمانی از هوش درجه یک برخوردارید که ضمن نگه داشتن دو اندیشه متضاد در ذهن کارایی خود را نیز حفظ کنید.برای مثال انسان باید بتواند ضمن مشاهده وضعیت ناامیدکننده،عزمش را جزم نموده و جهت بهتر شدن اوضاع وشرایط کوشش کند."
امتیاز و برتری شما به هندوانه در هشیاریتان است. شما برخلاف هندوانه می توانید نسبت به قدرت های روحی خویش شعور کافی پیداکنید،از قالب فیزیکی خود فراتر روید و در قلمرو آرمان های عالی وعرصه ی معنویت الهی گام بردارید.
بجای اینکه درباره تآثیرگذاری برسرنوشت خویش دچار شک و دودلی شوید،بهترآن است که در برابر طرح الهی تان تسلیم شویدوپیوسته این دو اندیشه متضاد را کانون توجه قرار دهید : شما درجسمی که از هرحیث محدود است زندگی می کنید و به طور همزمان در دنیای درونی فاقد حدومرز حضور دارید. دنیایی که وضعیتی ایستا ندارد و هرگز پایان نمی پذیرد.

_ به مجرد اینکه حس کردید نگرانی و داوری درباره رویدادهای عالم در ذهن شما رخنه وآشیانه کرده، با ذکر یک عبارت تآکیدی اندیشه های ناصواب را از ذهن بیرون رانید وافکار سرشار از سپاسگزاری را بجای آن بنشانید. برای مثال بگویید "این لحظه،مانند همه چیز در اطراف من،به معنای کامل کلمه جادوست."

_ هرروز به خود خاطرنشان کنید که همه چیز تابع نظم وترتیب الهی است. تخم هندوانه، نطفه ای که شما ازآن زاده شدید وعاملی که این جهان هستی را بنیان نهاد،جملگی،مستقل از عقاید شما درباره ی آن ها از یک نیروی بالقوه برای رشد و تعالی برخوردارند.شما جزء لاینفک این نظام هستید وحیات شما به تآثیر از قوانین عالم هستی ادامه می یابد. بجای تردید و دودلی ویا تلاش برای کشف اسرار نظام عالم،به آن اعتمادکنید و ازخشنودی و رضایتی که میوه وثمره این اعتماد اسا بهره مند شوید.

_ بکوشید درباره شکل گیری زندگی و چگونگی سازماندهی آن کمتر به منطق تکیه کنید.تمایل ذهنی خود را برای محاسبه سرمنشآ وقوع رویدادها سرکوب کنید و صرفاً به نیروی بالقوه خویش که منشاء حیات شماست مجال دهید که خصایص و توانایی هایتان را متحقق سازد. ازخوردن هندوانه شیرین وخوشمزه لذت ببرید و هرگز نکوشید از رمز و راز نهفته درآن سردرآورید. اعتمادکنید.

فرصت تغییر رو از دست ندید چیز زیادی به پایان کتاب نمونده. عذرخواهی هم می کنم بابت دیر و زود شدن مطالب.


کمال جسمانی................................والت ویتمن


هراینچ ازفضا درنزد من یک معجزه است؛هرعضو و اندیشه من خوشامد می گوید؛ نه یک اینچ ونه ذره ای ازیک اینچ دارای خدشه و خلل نیست. والت ویتمن

والت ویتمن مقاله نویس،روزنامه نگار وشاعر آمریکایی به طور عمده در دوره تقدس زندگی درتمام سطوح،حتی مرگ و مساوات می نوشت.
او یکبار گفت:"اگرچیزی مقدس است،آن بدن انسان است."
به طورکلی نگرش شما درباره جسم تان بر اتم ها و مولوکول های سازنده آن تآثیر می گذارد. دکتر دیپاک چوپرا سخنران و نویسنده مشهور اغلب به مخاطبانش می گوید:"افکار شاد مولوکول های شاد می آفریند." عکس این قضیه نیز صادق است:" افکار اندوهگین،مولوکول های عبوس و بیماری زا به وجود می آورد."بیماری مظهر و نمود تجلیات درونی ماست،سرگذشت بیماران سرطانی نشان می دهد که آنان در دوره ای از زندگی شان دچار نگرانی و ناامنی وکمبود محبت بوده اند. پس با جسم خود درصلح وصفا باشید واعضای مختلف،مایعات جاری واستخوان بندی آن را از طیف عشقه لبریز کنید وبه حرکت ها،افکار،رویاها،محاسبه ها،عشق ها و تغییرات مداوم آن به دیده حیرت بنگرید.
این جسم خانه خدای شماست وشناخت خدا،هنگام حضور دراین سیاره،دراین جسم انجام می شود.یافتن هرچیز بد وتنفرانگیز دراین خانه خدا به منزله لکه دار کردن عبادتگاهی است که می توان درآنجا خدارا شناخت. هیچکس نمی تواند تغییر مداوم جسم را مانع شود و یا ساختمان بنیادی آن را تغییردهد.شما درچیزی زندگی می کنید که همه جا یک نیروی بالقوه نامرئی را با خود یدک می کشد وهرجا که ذاتش بخواهد آن را می برد. اگر برعقل وحکمت آفریدگار خویش یقین دارید،هیچ جزیی از جسمتان را سزاوار نفرت وانزجار ندانید.
جسم صرفاً مرکبی است که روح توسط آن درجهان مادی ظاهر می شود. به زیبایی و نیکویی آن چشم بگشایید و با آن همچون میهمانی رفتار کنید که چندصباحی به دیدارتان آ»ده و درآینده نه چندان دور ترک تان خواهد کرد.مادام که دراینجا حضور دارید،شکرانه این موهبت را به جا آورید،ازآن غافل نشوید ویا کسی وچیزی را به جایش قرار ندهید.
جسم موهبتی است که دستگاه آفرینش به شما پیشکش کرده است. آن را به عنوان هتلی که چندصباحی روح تان در آن اقامت می کند شایسته احترام بدانید و از داشتن افکار اهانت آمیز درباره آشیانه روح جداً بپرهیزید؛درباره اندازه،رنگ وبخش های فرسوده آن گله وشکایت نکنید.این ناسپاسی موجب می شودکه از شاه راه تندرستی ونشاط به دور افتید و به پرتگاه بیماری و ناتوانی سقوط کنید.

_ هرروز به منزلگاهی که روح تان درآن آشیان دارد مراتب سپاسگزاری خود را اعلام کنید. از کبد،نورچشم،لوزالمعده و اندام های دیگر و خلاصه هر ذره ازجسم خویش شاکر باشید و قدرش را بدانید. صرفاً بگویید:" خدایا تو را بخاطر اهداء این بدن که کامل و پیوسته درحال دگرگونی است سپاس می گویم."

_ درمورد انتخاب شیوه رفتارتان باجسم خویش که اعجاز دستگاه آفرینش است آگاهی خود را افزایش دهید.ضمن تآمین ورزش،خوراک ها وآشامیدنی های سودمند برای جسم تان،بامهر ومحبت باآن حرف بزنید،به طورمثال بگویید:"ای بدن حیرت انگیز،با آگاهی بیشتر از خلقت کاملت از بدرفتاری باتو پرهیز کرده و تورا متبرک می کنم."

_ به جای ناخشنودی از تغییرات پدیدآمده درجسم تان،با شادی و خرسندی به آن واکنش نشان دهید. هیچ بخشی از جسم تان را ناقص و ناکارآمد تلقی نکنید. این نکته را ازیاد نبرید که خدارا با ماده معیوب کاری نیست و با نقص و خلل وخدشه میانه ای ندارد.

_ جسمی که ازآن مراقبت به عمل آید فرصت بیشتری برای پیشروی درمسیر الهی دارد. جهان مادی نیز از بعد نامرئی الهی آفریده شده است. خلوص و بی آلایشی فکر یاری تان می کند که همواره جسمی سالم وخالص داشته باشید. چنانچه گفتیم وضعیت بدن ما صرفاً تجلی مادی آگاهی ماست. وقتی مفاهیم و آرمان های خود را عوض می کنیم،وضع جسمانی و شکل ظاهری مانیز طبیعتاً عوض می شود. بعلاوه نگرش سرشار از سپاسگزاری وحیرت دربرابر جسم درپیشرفت حیات معنوی ما نیز یک عامل مهم وتعیین کننده است.

خنده ...................................الجرنون چارلز سوین برن


خنده کودک
ممکن است همه زنگ های بهشت به صدا درآیند شاید همه پرندگان بهشت نغمه سردهند، چه بسا تمام چاه های روی زمین فوران کنند، ممکن است تمام بادهای روی زمین،همه صداهای شیرین و دلپذیر را گرد آورند، صداهایی که ازآنچه تاکنون شنیده اید شیرین تر است. دست چنگ،نغمه پرنده،صدای جنگل در غروب آفتاب،صدای دل انگیز آب چاه، وصدای وزش باد درهوای گرم و گرفته، اما هنوز یک چیز باقی است، این که صدای زنگ آن را پیش از این کسی نشنیده، کسی به راستی نمی داند که آیا تا بحال صدایی شیرین تر ازآن شنیده شده است. صدایی که انسان امیدوار است پس از این دربهشت بشنود، آن صدای نیرومند،بلند و نرم و سبک را درصبحدم روشنایی وقتی روح لذت و دلخوشی، از خنده پاک و بی آلایش کودک موج می زند، تمام ارواح انسانی تحت تآثیر آن شاد می شوند. زنگ های طلایی با خوشامدگویی غرش می کنند هرگز درگذشته چنین نوای مهربان و جسارت آمیزی نداشته اند همچون دهانه نورانی طلا که دراینجا پیش از بهشت نغمه سرایی می کنند اگر آن پرنده تاج طلایی یک بلبل بود پس چرا،چیزی که توسط انسان دیده و شنیده می شود نیمی ازشیرینی خنده یک کودک هفت ساله را ندارد. الجرنون چارلز سوین برن

سوین برن،شاعر وادیب انگلیسی که به خاطر طغیان وسرکشی اش دربرابر رسوم و قواعد اجتماعی و مذهب عهد ویکتوریا و روح کافر و اثرات موسیقی در اشعارش شهرت یافته است.

بکوشید نواهایی را که سوین برن درآغاز این شعر پراحساس به آن ها اشاره کرد در ذهن مجسم کنید و صدای زنگ ها و نغمه پرندگان بهشتی را بشنوید و ببینید؛صدای چاه هایی که از عمق زمین فوران می کنند؛ صدای وزش بادها،نوای چنگ،صدای وزوز برگ های خشک درختان و نوای پرندگان. اغلب شان نواهای طبیعی اند که از صلح و آرامش و ویژگی های طبیعت نشان دارند؛ صداهای خدا هستند که چنانچه نرم و آرام شنیده شوند،شادمانی و انبساط خاطر می آفرینند.

من با این شاعر هم عقیده ام و مایلم این شعر را به دفعات بخوانم. به واقع هیچ صدایی شیرین تر از صدای خنده،بخصوص خنده کودک نیست.
برای اینکه عادت خنده وحس طنز و مزاح را در وجودمان پرورش دهیم،ضرورت دارد که بدون توجه به سن و سال با کودکی که در درون ما آشیان دارد دوباره آشنا شویم.ما اغلب تمایل داریم که رشد سن و سال را با جدی شدن مترادف بدانیم،گویی رسیدن به مرحله بلوغ به مفهوم خفه کردن خند های کودکانه است. سخنران مورعلاقه من فردی است که طنز و مزاح را به سخنانش می آمیزد،بخصوص افرادی که بجای خنده به کارهای دیگران،به خود می خندند.به طورکلی استادان شوخ طبع بیشترین توجه و احترام مرا بسوی خود جلب می کنند. این کسان بدون توجه به این که شیمی،ریاضیات و یا ادبیات تدریس می کنند،نکته های خنده آور را با مطالب درسی می آمیزند. من از مصاحبت ومعاشرت با افرادی که بتوانند اغلب بخندند و همین واکنش را درمن برانگیزند بیشتر لذت می برم.
اندیشیدن به خنده هم می تواند به خودی خود یک عامل شفادهنده باشد.
درخنده وحس طنز و مزاح چیز فوق العاده شفابخش وجود دارد. من شیفته نقطه نظرهای ولتر هستم.او هجو و مزاح را به طور قابل ملاحظه ای در نوشته هایش به کار برده است. به اعتقاد ود در خنده نوعی شادی ونشاط وجود دارد که با تحقیر وخشم ناسازگار است. ولترارزش خنده را به ما خاطرنشان می کند و می گوید خندیدن و غمگین بودن به طور هم زمان کاری ناممکن است. پیشنهاد می کنم که هرشب قبل از خفتن اوقات روزی را که گذشت مرور کنید چنانچه ازخنده و نشاط خالی و تهی است، با انجام کاری خنده آور موجبات انبساطخاطر خود را فراهم آورید. به احتمال زیاد انجام این کار شمارا به خنده می آورد.درچنین شرایطی به این نکته توجه کنید که تا چه اندازه از نظر جسمانی و هیجانی احساس بهتری دارید.
وقتی میخندیم تقریباً تبادلات شیمیایی جسم خود را تغییر می دهیم. خنده موجب ترشح پپتین و آندروفین درخون شده و می تواند تآثیرات شفابخش و معجزه آسایی را بر روی جسم ما پدید آورد. آیا تفاوت ترکیب شیمیایی اشک غم نسبت به ترکیب شیمیایی اشک شادی از نظرشما جالب توجه نیست.
من پیش ازخواندن این قطعه،صدای بلند و با شکوه کوچکترین فرزندم را"روح همه شادمانی ها" تعبیر نمی کردم. اکنون تمایل طبیعی برای خندیدن را شناخته و برای خنده خود هیچ بهانه و یا مانعی نمی تراشم. درواقع حس طنز و مزاح مایه و محرک اصلی من است و مرا سوق می دهد به سوی شرایط گوناگون رانده شوم،به جنبه های خنده آور هرچیز توجه کنم و ازحالت رخوت و رکود به درآیم.


اوقاتی را به مشاهده روابط بچه ها با یکدیگر اختصاص دهید. ببینید که آن ها چقدر ساده و فراوان در روابط و بازی هایشان با یکدیگر می خندند. آنگاه به خود گوشزد کنید که کودک درون شما نیز طالب شادی و سرخوشی است و با اندوه و دلمردگی میانه ای ندارد. موانع ذهنی که شوخی و خنده بزرگسالان را منع می کند ازمیان بردارید و چون کودکان دربرابر هر صحنه ای که کمترین انگیزه ای برای خندیدن دارد،بخندید و از این طریق به کودک درون خویش مجال دهید که با مزاح و شوخی خودی نشان دهد.

_ اگر برچسب"فردی جدی" را بر خود نهاده اید و یا شخصیت تان را فاقد حس طنز و مزاح می دانید،از همین حالا این نگرش را تغییر دهید. صرفاً به دلیل آنکه به حس خنده و مزاح خو نکرده اید،خود را از داشتن این موهبت طبیعی محروم نکنید.

_با تلاشی آگاهانه،خنده را به اعمال و رفتار هرروزتان،بیامیزید.اجازه ندهید که روزی بدون خنده و انبساط خاطر ناشی از آن سپری شود. همانگونه که نورمن کازینز اشاره کرد، توجه به این نکته بخصوص در اوقاتی که دنیا بروفق مراد نیست، از اهمیت عمده و اساسی برخوردار است. او از طریق خنده، روزهای بد و ناگوار خود را به ایام سرشار از تندرستی و سرخوشی تبدیل کرد.

_ تا می توانید انگیزه های طنزآمیز و خنده آور را به زندگی تان جذب کنید؛رفتن به پارک های بازی و سرگرمی،حضور در برنامه های کمدی تئاتر،کنسرت،حضور در بازی های خنده آور و فیلم های کمدی می تواند در این زمینه راهگشا باشد.تمام این فعالیت های خنده آور شمارا یاری می کند تا اثر شفابخش خنده را در زندگی تان تجربه کنید. این درس ارزشمند را پیوسته تکرار کنید:"بچه باشید،بچه باشید."

_ باروحیه جدی و سخت گیر خود مبارزه کنید. چنانچه اطرافیان رفتار شما را سبک و بچه گانه خطاب می کنند به آنان بگویید: من به آندروفین اعتیاد دارم!".

اعتماد به نفس...................................رالف والد و امرسون


از مقاله "اعتماد به نفس"
صداهایی وجود دارند که،آن ها را در انزوا می شنویم.اما همین صداها،هنگام ورودمان به میان مردم به خمودی می گرایند وغیرقابل شنیدن می شنوند. اجتماع در همه جا علیه بشریت و یکایک اعضای آن توطئه می کند.می توان اجتماع را یک شرکت سهامی عام تصور کرد که اعضای آن برای تضمین بهتر منافع مادی سهامداران در ازای تسلیم آزادی و فرهنگ شان به توافق می رسند. همرنگی و انطباق با مردم جامعه بیشترین تقاضا از آنان است. اجتماع نام ها و آداب و رسوم را دوست دارد،از واقعیت ها و افراد خلاقه و خوداتکا متنفر است.
انسان درهر وضعیت و منزلت،نباید دنباله رو باشد. فردی که درصدد گردآوری نخل های جاوید است نباید با پیروی ازالگوهای خاص جامعه این کار را به تآخیر اندازد. هیچ چیز به غیر از یکپارچگی ذهن نهایتاً مقدس نیست. رالف والد و امرسون

امرسون شاعر،مقاله نویس وفیلسوف آمریکایی که به خاطر مبارزه با افکارسنتی شهرت یافت. او با شرح وبسط نوعی فلسفه شهود را به عنوان راه درک واقعیت معرفی می کند.
تمام نوشته های من از "اعتماد به نفس" تآثیر پذیرفته است.گرچه امرسون یک قرن پیش رخت از جهان بربست اما هنوز هم یکی از بزرگترین استادان من است.مقاله های امرسون مانند اشعارش شهرت دارد و "اعتماد به نفس" مشهورترین مقاله او به شمار می آید. ما باید بر مبنای باورهایی که از ژرفای وجودمان برمی خیزد بیاندیشیم،نه براساس اعتقادهایی که جامعه و اطرافیان به ما القاء کرده اند. کوته سخن آنکه آزادی ما با آگاهی از الگوهای خاص جامعه و گسستن از آن ها میسر می شود.امرسون انسجام و یکپارچگی ذهن را ارج می نهد و آن را مقدس معرفی می کند.به این نکته توجه کنید که او به رغم اینکه کشیش است تآکید می کند که ذهن مقدس است و نه اصول و قوانین و افکار قالب جامعه.
با بررسی شرارت ها درطول تاریخ،به این نتیجه می رسیم که این بدخواهی ها جملگی تحت لوای حفاظت از اصول و قواعد اجتماعی صورت پذیرفته است.سقراط به قتل رسید،چراکه به استناد نص صریح قانون،مخالفان عقیدتی باید نیست و نابود می شدند.
افرادی که مفهوم اعتماد به نفس را به درستی درک کرده اند می بایستی به جای اصول و قواعد،زندگی شان را براساس علم اخلاق بنیان نهند.
امروزه مقاله "اعتماد به نفس" به ما یادآور می شود که بسیاری از اصول و قواعد اجتماعی که آکنده از باورهای متضاد،جدایی گرایی ها و اختلافات طبقات است ما را ترغیب می کند تا همرنگ جماعت شویم و هیچگاه خارج از الگوهای خاص جامعه به پرس و جو نپردازیم. از این رو برای آزاد زیستن و دستیابی به مقام و شآن انسانی ضرورت دارد که دیوارهای همنوایی را از بیخ و بن برکنیم وبه جای پیروی از سنت جامعه،از ندای باطنی خویش که با قوانین معنوی منطبق است تبعیت کنیم.
پیشنهاد می کنم که برای بکارگیری این حقیقت ژرف و عمیق،بهترین شیوه آن است که بیاموزید چگونه بدون قیل و قال در زندگی مؤثر باشید.برای مثال ضرورت ندارد که در هر محفل و مجلس همنوایی را نفی کنید و خط مشی خود را برای جلوگیری از دنباله روی با دیگران درمیان بگذارید. مثلاً در جریانی بخاطر اجبار برای شرکت در فعالیتی در نیروی دریایی،بخاطر این بی حرمتی برآشفتم وخشمگین شدم بنابراین از آمدن به روی عرشه خودداری کردم.خلاصه بجای اینکه بخاطر این بی حرمتی ازخشم منفجر شوم و با مسئولان نزاع کنم وعقیده خود را مبنی بر عدم دنباله روی ابراز کنم،این باور را در دل پنهان کردم و از انجام کاری که با ندای باطنی ام تطابق نداشت روی برتافتم.
وجود مقررات دلیلی برای زندگی کردن به شیوه ای خاص نیست. اگرقصد دارید که به هرشکل ممکن به اهرم اعتماد به نفس مجهز شوید،ضرورت دارد که با ندای باطن تان به شور و مشورت بپردازید.
_ مقاله "اعتماد به نفس" را به طور کامل بخوانید و نکته ایی را که این متفکر برجسته در این قطع کلاسیک برآن تآکید داشت فهرست وار بنویسید.

_وقت یقصد دارید برای توجیه عملی به شیوه ای خاص،به اصل و قانونی اشاره کنید،بی درنگ تغییر مسیر دهید و با وجود راستین خود مصلحت جویی کنید و آنچه را که با نداهای باطن وبا حقایق معنوی شما تطابق دارد انجام دهید. اگر یقین دارید که عفو وبخشش کاری الهی است،پس عدم تمایل خود را برای بخشودن با اشاره به یک اصل و قاعده توجیه نکنید.

_ با طرح پرسش هایی نظیر :"آیا چون این کار را دوست دارم،انجامش می دهم؟" و یا" آیا چون این لباس را می پسندم آن را می خرم؟" ببینید که آیا از رفتار و اخلاق تان خشنود هستید و یا از الگوهایی که رضایت دیگران را تآمین می کند پیروی می کنید. چنانچه پاسخ منفی است،با پیروی از ندای باطن خویش تصمیم گیری کنید و غلیان احساسات خوشایند و لذت بخش را که ناشی از انسجام و یکپارچگی شخصیت تان است شاهد باشید.

_ استقلال درجامعه را برحسب هویت خویش اعلام کنید. سقراط حکیم بیست و پنج قرن پیش گفت:" من یک شهروند جهانی ام و نه یک شهروند آتنی." براساس این قیاس شما نیز جزئی از پیکر عالم هستی هستید و نباید با انواع برچسب های اجتماعی برای هویت خود محدودیت قائل شوید.

_ از انجام هرکار، به صرف اینکه دیگران آن را انجام می دهند، اجتناب کنید. بعکس اگر کاری با تعریف شما از اصول اخلاق و درستی تطابق دارد،بدون توجه به نقطه نظرها و رفتار اطرافیانتان به هر ترتیب ممکن آن را به مرحله اجرا گذارید.

کوته سخن آنکه، خودتان باشید؛ برای خود احترام قائل شوید وبین انسجام و یکپارچگی شخصیت خویش و رفتار روزانه تان هماهنگی بیافرینید.

ارتباطات...............................ویلیام بلیک


درخت سمی
از دوستم خشمگین بودم خشم خود را شجاعانه با او درمیان گذاشتم خشم من فرونشست وآرام شد از دشمن خود خشمگین بودم این خشم را در اعماق ضمیر خود برهم انباشتم،این خشم اوج گرفت و تمام جسم و جانم را تسخیر کرد.

هرصبح وشب،لرزان و هراسان نهال خشم را با اشک هایم آبیاری کردم و با لبخندهای ظاهری و فریبکارانه براین نهال نور تاباندم.
و شب و روز رشد کرد تا اینکه روزی به ثمر نشست و یک سیب نورانی بر روی آن ظاهرشد و دشمن این سیب را که می درخشید مشاهده کرد و او می دانست که این سیب از آن من است.
وقتی شب چون ابری سیاه همه جا را دربرگرفت و او برای دزدی به باغ من آمد
صبح با خوشحالی دیدم که دشمن من در زیر درخت درازکش افتاده است. ویلیام بلیک

ویلیام بلیک،شاعر،حکاک،نقاش و عارف انگلیسی بود و اشعارش بیشتر بخاطر عرفانی بودن و نشانه های پیچیده اش شهرت یافت.
ویلیام بلیک که یکی از قهرمانان من است در طول عمرنقاش،هنرمند،عارف وشاعری کامل و تمام عیار بود.
"درخت سمی" حامل یک پیام اساسی برای حفظ و نگهداری روابط عاشقانه است. کلمه "روابط" در اینجا نقشی عمده واساسی به عهده دارد: " من از دوستم خشمگین بودم. خشم خود را شجاعانه با او درمیان گذاشتم. خشم من فرونشست و آرام شد." این قطعه شعر توصیه می کند هنگامی که از اطرافیانتان رنجش به دل می گیرید،به جای انباشتن هیجانات منفی در زوایا و اعماق ضمیر باطن،شجاعانه آن را مطرح کنید و با تخلیه هیجانات به تصفیه درونی خویش بپردازید. به این ترتیب خشم وغضب به گونه ای سحرآمیز ناپدید شده وآرامش بی سابقه ای بر روحتان مستولی می گردد.
هربار که شراره های خشم در درونتان جرقه می زند و رگ های گردنتان سیخ می شود تردید نکنید که به سوی باتلاقی زمینگیر کننده گام بردارید. برای گریز از این باتلاق مرگ آور ضرورت دارد که چند لحظه درنگ کنید و با اظهار دلخوری ها و رنجش های مکتوم در دل،این احساسات و هیجانات منفی را از قلمرو ذهن بیرون رانید و از فرد مقابل یک دوست بسازید.صرفاً به او بگویید:"حس می کنم که قصد داری مرا آلت دست کنی و ترجیح می دهم که از این کار دست برداری." این گفتار معقول وصادقانه چون آبی که برآتش بریزند،شعله های خشم را فرو می نشاند و از رشد درخت سمی در درون شما و فرد مقابل جلوگیری می کند.
به همین ترتیب،چنانچه از اعضای خانواده، رنجش به دل گرفتید وخشمگین شدید،درکمال متانت و ادب احساسات خود را با طرف مقابل درمیان گذارید.
درمیان گذاشتن احساسات وهیجانات نهانی خویش بادوست،فرزند،محبوب و مادرهمسرتان،تنها راهی است که زندگیتان را ازصلح و آرامش سرشار می سازد. این کار را از موضع استقلال و صمیمیت انجام دهید وآنگاه محو و ناپدید شدن خشم و رنجش خود را شاهد باشید.این کار امکان تولید و رشد درخت سمی را به طورکامل برطرف می کند.

_ هنگامی که وضعیت روحی خود را نامتعادل می یابید،با اظهار عبارتی نظیر:"آیا هردوی ما می توانیم بدون هیچگونه داوری صرفاً احساسات خود را با یکدیگر درمیان گذاریم." سکوت خود را بشکنید.

_ با عبارت:" احساس می کنم ..." گفتار خود را آغاز کنید. تآکید کنید که واکنشی برانگیخته از عشق،بیشترین چیزی است که در آن لحظه نیازمندش هستید. مالک احساس خویش باشید و به گونه ای آن را توصیف کنید که گویی آن احساس را با دوست مورداعتماد خویش درمیان می گذارید.