سخن امروز من: وقتی کسی را دوست دارید................

[mallarme]

سلام

امروز یک جمله خیلی خیلی خیلی خوب خوندم از یکی از دوستان گرامی راجع همسرشان....
حکایت قدرشناسی بود و دوست داشتن....


عده ای از مردم هرگز زندگی نمی کنند و زندگی را يک مسابقه دو می دانند و می خواهند هرچه زودتر به هدفی که در افق دوردست است دست يابند و متوجه نمی شوند که آن قدرخسته شده اند

که شايد نتوانند به مقصد برسند و اگرهم برسند ناگهان خود را در پايان خط می بينند. در حالی که نه به مسير توجه داشته اند و نه لذتی از آن برده اند.

دير يا زود آدم پير و خسته می شود....

در حالی که از اطراف خود غافل بوده است. آن وقت ديگر رسيدن به آرزوها و اهداف هم برايش بی تفاوت می شود و فقط او می ماند و يک خستگی بی لذت و فرصت و زمانی که ازدست رفته و به دست نخواهد آمد. ...


در جهان تنها يک فضيلت وجود دارد و آن آگاهي‌ است.
و تنها يک گناه و آن جهل است.................

شما باید آگاه باشید چه چیز را میخواهید و یا طلب کرده اید....
آگاه باشید وقتی کسی را دوست دارید برایش از دنیا بگذرید نه از خودش......

برایتان یک ترانه زیبا میگذارم این ترانه زینت نوشته امروز من هست:

(فراموش نکنید حرفهایتان را تزئین کنید)

این ترانه هدیه به همه کسانی که آگاهانه زندگی میکنند و آگاهانه ستایش میکنند....

http://dnl.3eke.ir/dnl/music/kamran.homa...t.Dari.zip

وقتی کسی را دوست داری،از همه دنیا میگذری
تولد دوبارته اسم اونو که میبری
وقتی کسی را دوست داری میخوای بهش تکیه کنی
بگی که محتاجشی و بخاطرش گریه کنی


[color=#800000][b]وقتی کسی را دوست داری حاضری دنیا بد باشه
فقط اونی که دوست داری عاشقی را بلد باشه


حاضری که بگذری ازمقررات و دین و درس
وقتی کسی را دوست داری معنی نداره دیگه ترس
وقتی کسی را دوست داری بخاطرش میری به جنگ


وقتی کسی را دوست داری دنیا را از یاد میبری
دارو ندارت را میدی تا اون را بدست بیاری


حاضری هر چی دوست نداشت بخاطرش رها کنی
حسابتو حسابی از مردم شهرجدا کنی

حاضری هر روز سر اون با آدمها دعوا کنی
غرورت را بشکنی وباز خودت را رسوا کنی

............

[jahanagahi]

دير يا زود آدم پير و خسته می شود....

در حالی که از اطراف خود غافل بوده است. آن وقت ديگر رسيدن به آرزوها و اهداف هم برايش بی تفاوت می شود و فقط او می ماند و يک خستگی بی لذت و فرصت و زمانی که ازدست رفته و به دست نخواهد آمد. ...

[venus2]

مقایسه عشق ودوست داشتن

عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی
دوست داشتن پیوندی خود آگاه و از روی بصیرت روشن و زلال

عشق بیشتر از غریزه آب می‌خورد و هرچه از غریزه سر زند بی ارزش است
دوست داشتن از روح طلوع می‌کند و تا هرجا که روح ارتفاع دارد همگام با آن اوج می‌گیرد

عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست، و گذر فصل‌ها و عبور سال‌ها بر آن اثر می گذارد
دوست داشتن در ورای سن و زمان و مزاج زندگی می‌کند

عشق طوفانی و متلاطم است
دوست داشتن آرام و استوار و پر وقار وسرشار از نجابت

عشق جنون است و جنون چیزی جز خرابی و پریشانی “فهمیدن و اندیشیدن “نیست
دوست داشتن، دراوج، از سر حد عقل فراتر میرود و فهمیدن و اندیشیدن را از زمین می‌کند و باخود به قله ی بلند اشراق می‌برد
عشق زیبایی‌های دلخواه را در معشوق می‌آفریند
دوست داشتن زیبایی‌های دلخواه را در دوست می‌بیند و می‌یابد

عشق یک فریب بزرگ و قوی است
دوست داشتن یک صداقت راستین و صمیمی، بی انتها و مطلق

عشق در دریا غرق شدن است
دوست داشتن در دریا شنا کردن

عشق بینایی را می‌گیرد
دوست داشتن بینایی می‌دهد

عشق خشن است و شدید و ناپایدار
دوست داشتن لطیف است و نرم و پایدار

عشق همواره با شک آلوده است
دوست داشتن سرا پا یقین است و شک ناپذیر

از عشق هرچه بیشتر نوشیم سیراب تر می‌شویم
از دوست داشتن هرچه بیشتر، تشنه تر

عشق نیرویی است در عاشق ،که او را به معشوق می‌کشاند
دوست داشتن جاذبه ای در دوست ، که دوست را به دوست می‌برد

عشق تملک معشوق است
دوست داشتن تشنگی محو شدن در دوست

عشق معشوق را مجهول و گمنام می‌خواهد تا در انحصار او بماند
دوست داشتن دوست را محبوب و عزیز میخواهد و می‌خواهد که همه ی دلها آنچه را او از دوست در خود دارد، داشته باشند

در عشق رقیب منفور است،
در دوست داشتن است که:”هواداران کویش را چو جان خویشتن دارند”

عشق معشوق را طعمه ی خویش می‌بیند
و همواره در اضطراب است که دیگری از چنگش نرباید
و اگر ربود با هردو دشمنی می‌ورزد و معشوق نیز منفور می‌گردد

دوست داشتن ایمان است و ایمان یک روح مطلق است
یک ابدیت بی مرز است ، که از جنس این عالم نیست

(دکترعلی شریعتی)

[venus2]

پشت سر هر معشوق، خدا ايستاده است
پشت سر هر معشوق، خدا ایستاده است. پشت سر هر آنچه که دوستش می داری.
و تو برای اینکه معشوقت را از دست ندهی، بهتر است بالاتر را نگاه نکنی. زیرا ممکن است چشمت به خدا بیفتد و او آنقدر بزرگ است که هر چیز پیش او کوچک جلوه می کند.

پشت سر هر معشوق، خدا ایستاده است. اگر عشقت ساده است و کوچک و معمولی، اگر عشقت گذراست و تفنن و تفریح، خدا چندان کاری به کارت ندارد. اجازه می دهد که عاشقی کنی، تماشایت می کند و می گذارد که شادمان باشی.

اما هر چه که در عشق ثابت قدم تر شوی، خدا با تو سختگیرتر می شود. هر قدر که در عاشقی عمیق تر شوی و پاکبازتر و هر اندازه که عشقت ناب تر شود و زیباتر، بیشتر باید از خدا بترسی. زیرا خدا از عشق های پاک وعمیق و ناب و زیبا نمی گذرد، مگر آنکه آن را به نام خودش تمام کند.

پشت سر هر معشوقی، خدا ایستاده است و هر گامی که تو در عشق برمی داری، خدا هم گامی در غیرت برمی دارد. تو عاشق تر می شوی و خدا غیورتر.

و آنگاه که گمان می کنی معشوق چه دست یافتنی است و وصل چه ممکن و عشق چه آسان، خدا وارد کار می شود و خیالت را درهم می ریزد و معشوقت را درهم می کوبد؛ معشوقت، هر کس که باشد و هر جا که باشد و هر قدر که باشد. خدا هرگز نمی گذارد میان تو و او، چیزی فاصله بیندازد.

معشوقت می شکند و تو ناامید می شوی و نمی دانی که ناامیدی زیباترین نتیجه عشق است. ناامیدی از اینجا و آنجا، ناامیدی از این کس و آن کس. ناامیدی از این چیز و آن چیز.
تو ناامید می شوی و گمان می کنی که عشق بیهوده ترین کارهاست. و برآنی که شکست خورده ای و خیال می کنی که آن همه شور و آن همه ذوق و آن همه عشق را تلف کرده ای.

اما خوب که نگاه کنی می بینی حتی قطره ای از عشقت، حتی قطره ای هم هدر نرفته است. خدا همه را جمع کرده و همه را برای خویش برداشته و به حساب خود گذاشته است.

خدا به تو می گوید: مگر نمی دانستی که پشت سر هر معشوق خدا ایستاده است؟ تو برای من بود که این همه راه آمده ای و برای من بود که این همه رنج برده ای و برای من بود که این همه عشق ورزیده ای. پس به پاس این، قلبت را و روحت را و دنیایت را وسعت می بخشم و از بی نیازی نصیبی به تو می دهم. و این ثروتی است که هیچ کس ندارد تا به تو ارزانی اش کند.

فردا اما تو باز عاشق می شوی تا عمیق تر شوی و وسیع تر و بزرگ تر و ناامیدتر. تا بی نیازتر شوی و به او نزدیکتر.
راستی اما چه زیباست و چه باشکوه و چه شورانگیز، که پشت سر هر معشوقی خدا ایستاده است!

(عرفان نظرآهاری)

[Fateme-S]

غریب است دوست داشتن.

و عجیب تر از آن است دوست داشته شدن...

وقتی می‌دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد ...

و نفس‌ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده؛

به بازیش می‌گیریم هر چه او عاشق‌تر، ما سرخوش‌تر، هر چه او دل نازک‌تر، ما بی رحم ‌تر.

تقصیر از ما نیست؛

تمامیِ قصه هایِ عاشقانه، اینگونه به گوشمان خوانده شده‌اند

دکتر شریعتی

[safire mehrabani]

توجه کردین پدرها و مادرها مقابل فرزندشون همدیگر را نوازش نمی کنند .
و در آغوش نمی کشند و اينکار رو مقابل کودک زشت می دانند .
(البته خانواده های فرهیخته هم وجود دارند که چنين نيستند) .
اما هنگام مشاجره رعايت فرزند را نمی کنند و مقابل او با هم مشاجره می کنند . و فرزند چه بسا از داد و بيداد آنها به گريه می افتد .
خوب در ايران کودکان از کجا مهرورزی بياموزند ؟
نوازش و مهرورزی در رسانه ها ممنوع است . در مدرسه ممنوع است . در خانواده ممنوع است .
البته در آغوش گرفتن کودکان فقط مرسوم است . کودک نيز می آموزد که فقط در آغوش گرفتن کودکان مرسوم است .
از طرف ديگر مشاجره در خانواده آزاد است . خبرهای پر از جنجال و وحشت در رسانه ها آزاد است .
پس ذهن کودک در ايران بيشتر از مهرورزی ، خشونت را می آموزد .
حال نمی شود انتظار داشت که اين کودک بزرگسال بتواند خشونت نورزد و مهر بورزد .
بيايد از خود آغاز کنيم . بياييد کمتر انتقاد کنيم و بيشتر تشکر کنيم . بياييد بيشتر مهر بورزيم .