درسهایی برای کسب موفقیت روز افزون

[hadi-rahbord]

هدف یا مقصودی که ویژگی خاص و تاریخ سررسید نداشته باشد

چیزی نیست جز یک آرزو

و قطعا قدرت یا شتاب بسیار ناچیزی دارد.



اگر از میانه راه به ما پیوسته اید ، شما را دعوت می کنم تا ابتدا بخش یک و دو را کامل بخوانید. برای درک بهتر و کامل این بخش لازم است تا کمی وارد مباحث علمی شویم.



هرچیزی در این جها ن از یک درخت سیب گرفته تا یک خودروی پورشه

و از یک قصر گرفته تا یک سیاره ، همه پر از انرژی هستند.

بزرگ فکر کنید

و انرژی بزرگی دریافت کنید.



در مرحله پایه از موجودیت ، همه چیز انرژی است. چیزی که ما از انرژی می دانیم این است که مرتعش می شود. در علم انرژی را “نرخ ارتعاشی یک فرکانس” می نامند.

انرژی بر اساس علم فیزیک کوانتوم به عنوان ذره و موج آشکار می شود. این موج را “حالت معنوی” یا “حالتی از هیچ شکل” می نامیم.

حالا فکر کنید. فرکانس انرژی موج ها از دو دور در ثانیه (CPS) اندازه گیری می شود که موج هایی با حرکت بسیار کند است.

در اصل به قدری کند حرکت می کند که به نظر می رسد اصلا حرکت نمی کند.

نهایت ارتعاشی که تا کنون اندازه گیری شده است ، برای امواج کیهانی می باشد. امواج کیهانی با سرعت ۱۰ میلیارد میلیارد CPS ارتعاش دارند. ۱۰ میلیارد میلیارد

چقدر سریع است؟ این عدد یک ۱۰ با ۱۸ صفر روبروی آن است که واقعا دیوانه کننده است.

همچنین می دانیم که فرم های فیزیکی ، که آنها هم انرژی محسوب می شوند ، انرژی هایی با حرکت کند هستند. در حالی که امواج کیهانی ، امواج گاما ، فرابنفش و خیلی از موارد دیگر ، فیزیکی نیستند و با سرعت بسیار بیشتری حرکت می کنند.

خب ، ممکن است برای شما سوال شود که این مطالب چه ارتباطی با استراتژی خدایان موفقیت دارند؟

باید بگویم : خیلی زیاد.

متوجه شدیم که فرم های فیزیکی فرکانس های کندتری دارند. پس برای آوردن موج های انرژی از دنیای غیر فیزیکی افکار به دنیای فیزیکی نتایج ، باید امواج را به ذره تبدیل کنید. حواستان که هست!؟

و راه انجام این کار ، تعیین اهدافی است که ویژگی خاصی داشته باشند و قابل اندازه گیری باشند.



اهداف مبهم ،به نتایج مبهم منجر می شوند.

یک هدف مشخص ،منجر به نتایج مشخص و قابل اندازه گیری می شود.





در حالی که این مسئله ممکن است یک “دانش مشترک” برای افراد در انجام امور شخصی به نظر برسد، اما این اطمینان را به شما می دهم که تمرین و اجرای آن مشترک نیست.



چیزهایی که بصورت دانش مشترک به نظر می رسند

به ندرت اجرای مشترکی دارند.





جیمز ری می گوید :

” یادم می آید یک مرد متشخص پیش من آمد و گفت که خدا به من گفته است که امسال یک میلیون دلار به دست می آورم. من گفتم : واقعا؟ خیلی خوب است. از چه راهی؟ و او گفت : نمیدانم. فقط می دانم قرار است به دست بیاورم.

و به دست نیاورد.

منظور من این نیست که توانایی برای انجام کارهای افسانه ای را دست کم بگیرم. بلکه از روی تجربه می گویم : این اتفاقات بزرگ و غیرمترقبه بیشتر برای افرادی پیش می آید که آمادگی داشته باشند و اقدام مورد نیاز را انجام داده باشند.”





سرنوشت به کسانی که آمادگی و جسارت لازم را داشته باشند ، لطف می کند.

احتمال تجربه شما از “همزمانی” مورد نظر کارل یونگ زمانی بیشتر است که در مکان مناسب و زمان مناسب ، با افراد مناسب ملاقات داشته باشید ، فرصت مناسبی دریافت کنید ، تصمیمات مناسبی بگیرید و نتایج مناسبی دریافت کنید.



در زندگی هیچ جادویی در کار نیست ، اما زندگی سحرآمیز است.




اندازه گیری دقیق اهداف

چند مثال برای اندازه گیری اهداف :

“من می خواهم هیکل مناسبی داشته باشم” که با “تغذیه سالم و ورزش ۴ روز در هفته تا رسیدن به وزن مناسب (مثلا۷۵ کیلوگرم) ” امکان پذیر است.

“من می خواهم پدر/مادر خوبی باشم” که با “گذراندن یک ساعت اختصاصی در هفته با هر فرزند و صحبت با آنها در مورد موضوع مورد علاقه آنها یا هر کاری که از آن لذت می برند” امکان پذیر است.

“من میخواهم کسب و کاری موفق ایجاد کنم” که با “ایجاد کسب و کاری که حداقل ۳۰۰ میلیون تومان در سال از طریق فروش حق اشتراک های آنلاین به دست می آورد” امکان پذیر است.

هدف شما هرچقدر دقیق تر و قابل اندازه گیری تر باشد ، احتمال تجربه آن بیشتر خواهد بود. فقط با این روش می توانید امواج را به ذرات تبدیل کنید.



اگر نتوانید اندازه بگیرید ، به دست نخواهید آورد.





و این مسیر ادامه دارد.

[hadi-rahbord]

بازخورد ، صبحانه قهرمانان است.



اگر می خواهید به سطح نهایی از اجرا دست یابید و به یک اسطوره تبدیل شوید ، باید برای دریافت بازخورد ها همیشه آماده باشید. در واقع نه تنها آمادگی بازخورد گرفتن را داشته باشید ، بلکه باید خودتان به سراغ آن بروید.

حال به تحقیقاتی قابل توجه اشاره خواهیم کرد که بر پایه “حلقه بازخورد” انجام شده است.

اساساً “حلقه بازخورد” زمانی است بین یک عمل و یک عکس العمل. و آن مدت زمانی است که یک خروجی مشخص ، ورودی را پس می دهد. هر چقدر این زمان کوتاهتر باشد ، بهتر است.

بطور ایده آل این زمان باید تا جایی که ممکن است فوری باشد.

در سال ۲۰۰۳ در گاردن گروو کالیفرنیا مشکلی وجود داشت که به سختی می توانستند حل کنند. مردم معمولا در منطقه مدارس با سرعت بالایی رانندگی می کردند. دولت کالیفرنیا برای مقابله و رفع مشکل ، تاکتیک های زیادی را اجرا کرد که اکثرا تاثیری نداشتند و تعداد کمی از آنها نیز تاثیر بسیار ناچیزی داشتند.

تابلوهای محدودیت سرعت و افسرانی که رانندگان خاطی را جریمه می کردند در منطقه مدارس پر بودند. اما هیچکدام تاثیری در اصلاح رفتار رانندگان نداشتند.

در یکی از مناطق مدرسه ای ، اقدام به نصب دوربین سرعت سنج شد که با نمایشگری سرعت خودروها را نشان داده و بازخوردی فوری به راننده می داد. بطور تعجب

آوری رانندگان شروع به کاهش سرعت خود می کردند. حتی گاهی روی پدال ترمز می کوبیدند.

در این منطقه نه افسری وجود داشت و نه جریمه ای. اما با این حال ، این رفتار تغییر پیدا کرد.



چه اتفاقی افتاده بود؟



پاداش یا مجازاتی نهایی که می توانید دریافت کنید

از هیچ منبع بیرونی بر نمی آید.

در اصل هر دو آنها نتیجه حس و حال درونی شما است.



حال به این فکر کنید : هر راننده ای در هر لحظه می تواند به سرعت سنج خودرو خودش نگاه کند تا میزان سرعت خود را متوجه شود. درست؟ اما چیزی که مسلم است ، به مرور زمان ، دیگر از نگاه کردن به سرعت سنج غافل می شویم.



بدن شما را ذهن ناخودآگاه شما کنترل می کند.

با دانش بر این مسئله ، باید رفتار خود را تا حدی به عادت تبدیل کنیم

تا به نقطه ای برسیم که دیگر انجام آن ناخودآگاه شود و انرژی و اراده خاصی نخواهد.





ما معمولاً برای بررسی سرعتمان ، به سرعت سنج نگاه نمی کنیم ، مخصوصا زمانی که با عجله در راه رسیدن به محل مهمی هستیم. چیزی سریعتر از ماشین پلیس یا افسر پیاده در خیابان ، باعث نمی شود به سرعت سنج ماشین نگاه کنیم.

وقتی به سرعت در حال حرکت هستید و ناگهان یک افسر پلیس می بینید ، سریعاً ترمز می کنید و به سرعت سنج نگاه می کنید.

حلقه بازخورد

این یک پاسخ کاملا اتوماتیک است.



محرک های بیرونی که بصورت راهبردی در محیط اطراف شما

قرار داده شده اند ، می توانند رفتار شما را هم پر حاصل

و هم بی حاصل بروز دهند.



همین اتفاق در قضیه تابلو محدودیت سرعت و دوربین سرعت سنج نیز اتفاق افتاد. دیدن یک عدد چشمک زن که سرعت را نشان می دهد و به دنبال آن ترمز کردن و نگاه به سرعت سنج خودرو.

در اصل این بازخورد است که رفتار را بروز می دهد.



تمرین چیزی نیست که برای عالی شدن انجام بدهید.

تمرین کاری است که در زمان عالی بودن انجام می دهید

تا عالی تر بشوید.





حالا به تمرین یک بسکتبالیست فکر کنید.

پرش ، پرتاب ، امتیاز

پرش ، پرتاب روی لبه تور ، عدم دریافت امتیاز

پرش ، پرتاپ هوشمندانه ، امتیاز

کم کم متوجه قضیه می شوید ، یک حلقه فوری بازخورد.



کیفیت تمرین شما ، کیفیت اجرای شما را مشخص می کند.





اگر می خواهید اسطوره درون خود را بیدار کنید ، باید به دنبال بازخورد باشید و آن را تا جایی که می توانید به درجه آنی برسانید. در این مرحله است که داشتن یک مربی عالی (نه فقط مربی خوب ، بلکه عالی) بسیار بسیار ارزشمند است.

بگذارید آخرین سوال را هم بپرسم : چند بار باید به یک ظرف داغ دست بزنید تا یاد بگیرید که نمی خواهید دوباره آن را تجربه کنید؟

و این حلقه آنی بازخورد است. آن را به سایر اعمال و اقدامات خود تعمیم دهید تا به نتایج فوق العاده ای برسید.



همیشه بیشتر بخواهید ، اما ابتدا قدر داشته های خود را بدانید.

[hadi-rahbord]

تمام رهبران بزرگ جهان ، ابتدا شاگردان و پیروان بزرگی بوده اند.

اگر نتوانید پیرو باشید ، رهبر نخواهید شد.





در دنیای پاسخ های سریع ، ذهنیت های ریزموج و موفقیت های لحظه ای ، بسیاری از افراد در زمینه انتخابی خود چیزی را که برای رهبر واقعی شدن لازم است ، از دست می دهند.

نخست باید بدانیم : رهبری یعنی چه؟

تام پیترز ، مشاور مدیریت می گوید : “رهبری در حد جهنم گیج کننده است.”

آیا شخصی با چندین پیرو می تواند رهبر حساب شود؟ خیر.

اگر اینطور بود باید هر شخصی که دارای فالور های زیادی در شبکه های اجتماعی هستند را رهبر تلقی کنیم. اینجاست که ضرب المثل “هر گردی گردو نیست” صدق می کند.

آیا هر شخصی با عنوانی برجسته یا سمتی بالا رهبر تلقی می شود؟ خیر . این فقط قدرت موقعیتی است و قدرت موقعیتی زمانی کار می کند که سطحی از ترس در یک مجموعه حاکم باشد.

نظرتان درباره یک سخنران خوب چیست؟ رهبر بزرگی حساب می شود؟ خیر. این شخص هم رهبر نیست.

آیا حاضرید یک سخنور را برای جراحی بر روی قلبتان قبول کنید؟ یا استخدامش کنید تا شرکتتان را مدیریت کند؟



داشتن فالورهای زیاد از شما یک رهبر واقعی نمی سازد

حتی داشتن آرا زیاد در جامعه.

فاصله زیادی بین این و آن وجود دارد.

مخصوصا در دوران دیوانه واری که همه می توانند

بدون بدست آوردن سکو ، بر روی آن بایستند.





بیایید روراست باشیم. شما نمی توانید به طور مؤثر در مقابل کل کلاس بایستید تا زمانی که خودتان در راه رسیدن به آن کار کرده باشید.

در دنیایی جنون آمیز که همه می خواهند متخصص شوند و پیروان زیادی به دست آورند ، فراموش کرده ایم که شاگرد بودن چگونه است.



برای حضور در زمان موثر و انجام کار ، مشتاق باشید.



ما فراموش کرده ایم که داوینچی ۱۰ سال به عنوان پادو در حضور آندرئا دل وروکو شاگردی کرده است.

در حقیقت خیلی از متخصصان معتقدند که یکی از آثار بسیار معروف وروکو در اصل نتیجه تلاش های مشترک بین داوینچی و وروکو است. با این حال ، داوینچی اعتبار آن اثر را بدست نیاورد.

مشخصاً برای داوینچی مهم نبوده ، چون تجربه به دست آورده بود. به فکر شهرت و تشویق شدن نبود ، او متعهد به رسیدن به درجه استادی بود.

جان کلتران ، یکی از بزرگترین نوازندگان ساکسیفون ، در حضور مایلز دیویس و چارلی پارکر شاگردی کرده است. او در روز ۱۲ ساعت را تمرین می کرد. گاهی به قدری تمرین می کرد که لب هایش خونریزی می کردند. گاهی ۱۰ ساعت تمام را تمرین می کرد تا به خلوص کاملی از یک نت دست یابد.

این مورد ما را به سمت حقیقتی دیگر متوجه می کند : تمرین

اجرا نه

تمرین.

تمرین این نیست که فقط کاری را انجام بدهید تا به سطح بالا برسید

تمرین کاری است که زمانی انجام می دهید که در سطح بالا هستید و می خواهید بالاتر برسید.



بیشتر و سخت تر از کاری که روی بازاریابی ، استراتژی یا تکنیک های تخصصی خود

انجام می دهید ، سخت روی ذهنیت خود کار کنید

همه آنها مهم هستند اما راننده ، ذهنیت شما است.



آیا می خواهید عالی باشید؟

یا فقط نسخه ای کلیشه ای از بشر؟

مشتاق پرداخت بهای خواسته های خود باشید

مشتا

ق انجام الزامات خواسته های خود باشید

مشتاق کنار گذاشتن نفس سبک و ساده خود و مشتاق شاگرد بودن باشید



جیمز ری می گوید : “به مدت ۲ ساعت روی سطحی سیمانی روی زانوهایم می خزیدم تا فقط ۱۵ دقیقه یک استاد شرقی را ملاقات کنم. در آن زمان یک شخصیت برجسته اجتماعی ، نویسنده ای پر فروش و تاجری موفق بودم. اما همه آن ها را بیرون از آن صومعه گذاشته بودم.

او به من گفت که ظروف داخل آشپزخانه را بشویم (که اصلا خوشم نمی آمد) و من هم بالافاصله انجام دادم . با تمام قوا و مشتاقانه.

و آن کار فقط خراش دادن سطحی از مانع بود. من هزاران ساعت و هزاران دلار برای مطالعه ، گوش دادن ، یاد گرفتن و تمرین کردن ، صرف کرده ام.”



همانطور که متوجه شده اید ، هیچ دکمه ای برای موفقیت و هیچ التیام سریعی وجود ندارد. باید کار کنید و انجام دهید.



باید به حدی مشتاق باشید که ۱۰ سال از عمر خود را

در گمنامی سرمایه گذاری کنید تا شاید یک میراث جاودانه از خود باقی بگذارید.



اگر می خواهید استاد شوید ، باید بهای آن را بپردازید.

آیا مشتاق هستید؟

خیلی از افراد در آن حد مشتاق نیستند و این ایرادی ندارد.

دل بریدن از همه چیز برای رسیدن به درجه استادی کار هر کسی نیست.

[hadi-rahbord]

تمام رهبران بزرگ جهان ، ابتدا شاگردان و پیروان بزرگی بوده اند.

اگر نتوانید پیرو باشید ، رهبر نخواهید شد.





در دنیای پاسخ های سریع ، ذهنیت های ریزموج و موفقیت های لحظه ای ، بسیاری از افراد در زمینه انتخابی خود چیزی را که برای رهبر واقعی شدن لازم است ، از دست می دهند.

نخست باید بدانیم : رهبری یعنی چه؟

تام پیترز ، مشاور مدیریت می گوید : “رهبری در حد جهنم گیج کننده است.”

آیا شخصی با چندین پیرو می تواند رهبر حساب شود؟ خیر.

اگر اینطور بود باید هر شخصی که دارای فالور های زیادی در شبکه های اجتماعی هستند را رهبر تلقی کنیم. اینجاست که ضرب المثل “هر گردی گردو نیست” صدق می کند.

آیا هر شخصی با عنوانی برجسته یا سمتی بالا رهبر تلقی می شود؟ خیر . این فقط قدرت موقعیتی است و قدرت موقعیتی زمانی کار می کند که سطحی از ترس در یک مجموعه حاکم باشد.

نظرتان درباره یک سخنران خوب چیست؟ رهبر بزرگی حساب می شود؟ خیر. این شخص هم رهبر نیست.

آیا حاضرید یک سخنور را برای جراحی بر روی قلبتان قبول کنید؟ یا استخدامش کنید تا شرکتتان را مدیریت کند؟



داشتن فالورهای زیاد از شما یک رهبر واقعی نمی سازد

حتی داشتن آرا زیاد در جامعه.

فاصله زیادی بین این و آن وجود دارد.

مخصوصا در دوران دیوانه واری که همه می توانند

بدون بدست آوردن سکو ، بر روی آن بایستند.





بیایید روراست باشیم. شما نمی توانید به طور مؤثر در مقابل کل کلاس بایستید تا زمانی که خودتان در راه رسیدن به آن کار کرده باشید.

در دنیایی جنون آمیز که همه می خواهند متخصص شوند و پیروان زیادی به دست آورند ، فراموش کرده ایم که شاگرد بودن چگونه است.



برای حضور در زمان موثر و انجام کار ، مشتاق باشید.



ما فراموش کرده ایم که داوینچی ۱۰ سال به عنوان پادو در حضور آندرئا دل وروکو شاگردی کرده است.

در حقیقت خیلی از متخصصان معتقدند که یکی از آثار بسیار معروف وروکو در اصل نتیجه تلاش های مشترک بین داوینچی و وروکو است. با این حال ، داوینچی اعتبار آن اثر را بدست نیاورد.

مشخصاً برای داوینچی مهم نبوده ، چون تجربه به دست آورده بود. به فکر شهرت و تشویق شدن نبود ، او متعهد به رسیدن به درجه استادی بود.

جان کلتران ، یکی از بزرگترین نوازندگان ساکسیفون ، در حضور مایلز دیویس و چارلی پارکر شاگردی کرده است. او در روز ۱۲ ساعت را تمرین می کرد. گاهی به قدری تمرین می کرد که لب هایش خونریزی می کردند. گاهی ۱۰ ساعت تمام را تمرین می کرد تا به خلوص کاملی از یک نت دست یابد.

این مورد ما را به سمت حقیقتی دیگر متوجه می کند : تمرین

اجرا نه

تمرین.



تمرین این نیست که فقط کاری را انجام بدهید تا به سطح بالا برسید

تمرین کاری است که زمانی انجام می دهید که در سطح بالا هستید و می خواهید بالاتر برسید.



بیشتر و سخت تر از کاری که روی بازاریابی ، استراتژی یا تکنیک های تخصصی خود

انجام می دهید ، سخت روی ذهنیت خود کار کنید

همه آنها مهم هستند اما راننده ، ذهنیت شما است.



آیا می خواهید عالی باشید؟

یا فقط نسخه ای کلیشه ای از بشر؟

مشتاق پرداخت بهای خواسته های خود باشید

مشتاق انجام الزامات خواسته های خود باشید

مشتاق کنار گذاشتن نفس سبک و ساده خود و مشتاق شاگرد بودن باشید



جیمز ری می گوید : “به مدت ۲ ساعت روی سطحی سیمانی روی زانوهایم می خزیدم تا فقط ۱۵ دقیقه یک استاد شرقی را ملاقات کنم. در آن زمان یک شخصیت برجسته اجتماعی ، نویسنده ای پر فروش و تاجری موفق بودم. اما همه آن ها را بیرون از آن صومعه گذاشته بودم.

او به من گفت که ظروف داخل آشپزخانه را بشویم (که اصلا خوشم نمی آمد) و من هم بالافاصله انجام دادم . با تمام قوا و مشتاقانه.

و آن کار فقط خراش دادن سطحی از مانع بود. من هزاران ساعت و هزاران دلار برای مطالعه ، گوش دادن ، یاد گرفتن و تمرین کردن ، صرف کرده ام.”



همانطور که متوجه شده اید ، هیچ دکمه ای برای موفقیت و هیچ التیام سریعی وجود ندارد. باید کار کنید و انجام دهید.



باید به حدی مشتاق باشید که ۱۰ سال از عمر خود را

در گمنامی سرمایه گذاری کنید تا شاید یک میراث جاودانه از خود باقی بگذارید.



اگر می خواهید استاد شوید ، باید بهای آن را بپردازید.

آیا مشتاق هستید؟

خیلی از افراد در آن حد مشتاق نیستند و این ایرادی ندارد.

دل بریدن از همه چیز برای رسیدن به درجه استادی کار هر کسی نیست.

[hadi-rahbord]

چه کسی را سراغ دارید که حواسش پرت نشود؟
چه کسی را می شناسید که در کارش وقفه ای ایجاد نشود.
حواس پرتی مانند پارازیت های رادیویی است
که کیفیت عملکرد را کاهش می هد.


عملکرد انسان بستگی به فاکتور های بسیاری دارد ، اما مهمترین آن تمرکز بر روی اعمال مورد نظر است.

انسان در برخی از امور ، بر حسب تجربه و عادت ، ناخودآگاه کاری را با کمترین افت کیفیت انجام می دهد. اما مشخص است که در کارهای جدید و تصمیمات امروزش زمان بر است که به این مرحله دست بیابد. برای همین است که بارها و بارها به تمرین و پایداری در مسیر انتخابی خود تشویق می شویم.

بیایید به این مسئله فکر کنیم که حواس پرتی ها برای ما مانند لخته خون در رگ های مغزی است (البته دور از جان). زمانی که لخته خونی در دیواره رگ ایجاد می شود ، مسلماً جریان خون را دچار اختلال می کند. و اگر این لخته به قدری بزرگ شود که رگ را مسدود کند ، بسته به محل لخته و نوع رگ ممکن است در خون رسانی به مغز وقفه ایجاد شود که به سکته مغزی منجر می شود. رگ های مغزی مانند اعمال ریز و درشت ما هستند ، و حواس پرتی ها مانند لخته خون. نتیجه ای که خواهیم گرفت مانند مغز و سکته هم مانند شکست می باشد.

حالا تصمیم بگیرید که میخواهید سکته کاری را تجربه کنید یا خیر؟

همیشه به این فکر می کردم که چه چیزی باعث پرت شدن حواس و از دست رفتن تمرکز می شود تا اینکه به مقاله ای برخوردم که بصورت واضح و با یک عبارت به این سوال پاسخ داد : “عدم تعیین سطح اهمیت موضوع”

تعیین سطح اهمیت موضوع باعث می شود بدانیم با چه چیزی رو به رو هستیم و به سمت چه نتیجه ای متمایل شده ایم. این آگاهی باعث افزایش تمرکز شده و در عین حال باعث می شود از همان ابتدای کار سعی بر دوری از عوامل حواس پرتی داشته باشیم و تمام تلاش خود را برای عدم ایجاد وقفه در کار بکار بگیریم.



حواس پرتی همه جا وجود دارد.
مهم این است که چطور و در چه حدی با آنها مقابله کنیم

یا از همان ابتدا از وقوع آن جلوگیری کنیم.

در ادامه چند نکته برای مقابله و جلوگیری از ایجاد حواس پرتی ها را خواهیم خواند. اما مسئله اصلی این است که چقدر برای حل حواس پرتی ها متعهد هستید؟



۱- خودتان را بررسی کنید
حواس پرتی ها به همان اندازه که منبع بیرونی دارند ، به همان اندازه منبع درونی هم دارند. قبل ازهر کاری به چند ساعت قبل فکر کنید و ببینید علت درونی حواس پرتی چیست.



۲- اشاره دقیق به علت
بعد از اینکه خود را از درون بررسی کردید ، به محیط خود توجه کنید. آیا علت حواس پرتی شما نحوه چینش اتاقتان است؟ یا یک همکار فضول یا مهمان ناخوانده؟ یا نبود مهارت کافی ، ایده مناسب ، یا زمان کافی برای انجام آن کار؟
زمانی که بتوانید علت را شناسایی کنید و دقیقا به آن اشاره کنید ، می توانید تاثیر آن را رفع کنید.



همانطور که برای رسیدن به هدف ، باید دقیقا
مشخص کنیم که چه چیزی می خواهیم ،
برای حذف چیزی که تاثیر مشخص منفی بر ما دارد
هم باید دقیقا بتوانیم به آن اشاره کنیم.



۳- آماده باشید
تمام رهبران بزرگ ، برنامه ریزهای بزرگی هستند که به تک تک اهداف ریز و درشت اشاره کرده و لیستی از آنها تهیه می کنند.اگر برای انجام کارتان بر اساس برنامه

مدون اقدام کنید ، کمتر چیزی ممکن است حواس شما را پرت کند.



۴- آفلاین شوید
یکی از بزرگترین حواس پرتی ها به هنگام کار و انجام وظایف ، آنلاین بودن است. مگر اینکه کارتان آنلاین باشد. و از جمله حواس پرتی های تاثیر گذار حتی برای امور آنلاین ، گوشی موبایل ، شبکه های اجتماعی و ایمیل است. تا زمانی که کار مورد نظر را انجام نداده اید آفلاین باشید. سخت است ، قبول. اما همه چیز بستگی به اهمیت موضوع مورد نظر دارد.



هربار که آنلاین می شوید به خودتان یادآوری کنید
که من برای انجام کار مهمتری از دیدن کلیپ های خنده دار
و لایک کردن پست های بیهوده ، آنلاین شده ام.



۵- به خودتان استراحت دهید
یکی از کلید های انجام کارهای بزرگ این است که بدانید چه زمانی باید به خودتان استراحت بدهید. گاهی حواس پرتی ما درونی و از جمله عوامل جسمی است و گاهی تشویش های ذهنی. پس دانستن اینکه چه زمانی به خودمان استراحت بدهیم می تواند از این نوع حواس پرتی ها جلوگیری کند.

۶- محیط را بررسی کنید
در بسیاری از موارد حواس پرتی های ما از طریق عوامل محیطی ایجاد می شود. صدای ماشین ها و دستگاه های مختلف ، گرما و سرمای هوا ، سختی صندلی مورد استفاده و ده ها عامل دیگر می تواند از تمرکز شما کاسته و شما را از هدف دورتر کند. حذف هر کدام از این موارد هم روش های مختص خودشان را دارند که نسبت به امکان اجرا باید انجام دهید.



۷- تقسیم کنید
زمانی که حواس پرتی ها بسیار بزرگتر از توانایی ما در رفع آنها باشند ، بهتر است پروژه یا وظیفه مورد نظر را به قسمت های کوچکتر تقسیم کنیم تا هر بار در مدت زمان کمتری ، کیفیت بهتری ارائه کنیم.



اگر کارها را به قسمت های کوچکی تقسیم کنید ، هیچ کاری سخت نخواهد بود.

~هنری فورد

- تعیین ضرب الاجل
زمانی که روی پروژه های پیچیده کار می کنید ، معمولا در هر بار می توانید ۹۰ دقیقه بطور کامل روی آن متمرکز شوید و ۳۰ دقیقه هم طول می کشد تا ذهن خود را از موضوع مورد نظر جدا کنید. زمانی که وارد این جریان شده اید ، زمان مشخصی را برای انجام قسمت قابل توجهی از وظایف خود تعیین کنید و وقتی که این مدت زمان تمام شد ، دست بردارید. وقتی یک تاریخ یا زمان مشخصی تعیین می کنیم ، بهتر می توانیم بر روی کار متمرکز شویم.


۹- سحرخیز باشید
این یک اصل ساده است ، اما نتایج بزرگی در بر دارد. روز کاری خود را یک ساعت از همه زودتر شروع کنید. از آن یک ساعت برای سازماندهی آن روز استفاده کنید و قبل از اینکه حواس پرتی شروع به درگیر کردن شما کنند ، کار خودتان را شروع کنید. کمی از نهارهای طولانی فاصله بگیرید و بعد از خوردن یک غذای سبک و مغذی ، کمی قدم بزنید. این کار قند خونتان را متعادل نگه می دارد و ذهنتان را آزاد، که نتیجه آن زمان و انرژی بیشتر برای انجام وظایف است.



اگر به دنبال حواس پرتی باشید ، همیشه می توانید پیدا کنید.


زمانی که انسان به دوران نوجوانی می رسد با چالش های بیشماری رو به رو می شود. از کشمکش بین استقلال و وابستگی گرفته تا هویّت فردی و ترس و اضطراب. این چالش ها حواس پرتی های بزرگی برای یک نوجوان است که می خواهد از این دوران ، برای خودی نشان دادن ، خیز بردارد. والدین باید حواسشان به این مسئله باشد. هرچه سریعتر و عاقلانه تر برای رفع و کنترل این موارد اقدام کنند فرصت بیشتری برای شکوفایی استعداد های فرزندانشان ایجاد کرده اند.

انسان بالغ همیشه درگیر حواس پرتی های گوناگونی که مانع پیشرفت می شوند ، بوده و خواهد بود. مهمترین نکته در این مسئله ، نحوه نگرش فرد به این موارد است. یکی از بهترین روش های کنترل و رفع حواس پرتی ها این است که شخص تا زمان فراگیری مهارت کنترل احساسات ، از درگیری با حوزه های جدید و متعدد فعالیتی ، دوری کند.



در دوره ای زندگی می کنیم که پر است
از حواس پرتی های گوناگون و همه چیز
برای گوش و چشم انسان چالش بر انگیز است.




حواس جمع باشید ،

همیشه کمی بیشتر از دیروز ،

و کمی دقیق تر از هر ساعت قبل.

[hadi-rahbord]

برای آماده شدن در مقابل اتفاقات و تغییراتی که در دنیای کنونی وابسته به تحولات عظیم است ، باید برخی تغییرات را به نحو عالی درک کرده و با آنها همراه شویم. این تغییرات شکست ها و تحولات زیادی در صنایع و حرفه های مختلف ایجاد خواهند کرد که بیشتر آنها حول این پنج حوزه خواهند بود که در زیر توضیح داده شده است. این پنج مورد بزرگترین گزینه های تغییر دهنده ساز و کار جهانی هستند که در این دهه به شدت تجربه خواهید کرد.



در زیر توضیحاتی داده شده است تا بتوانید برای حقایق جدید خود را آماده کنید ، دید بهتری نسبت به ایده های آینده داشته باشید و از همه مهمتر ، یاد بگیرید که چگونه برای رونمایی از شکوه خود ، از این عوامل استفاده کنید.



مواردی که به آنها اشاره خواهد شد ، توضیحاتی مختصر در مورد آنها وجود دارد که مشخص خواهد کرد چرا این گزینه ها به زودی و پس از اتمام این دهه ، بر جای بسیاری از ابزار و ادراک انسانی خواهند نشست.

ممکن است بگویید : “این اتفاقات بزرگ هیچ تاثیری بر من و کارم نخواهند گذاشت چون من شرکت تکنولوژیک نیستم. من فقط یک سالن زیبایی دارم ، یک معاملات املاک دارم ، یا یک بازاریاب هستم.



اما در اشتباهید ، خیلی در اشتباهید. این ۵ گزینه بسیار مهم و خطیر هستند و تمام کسب و کار ها در جهان را شامل خواهند شد.



۱) واقعیت مجازی/واقعیت افزوده
صنعت سرگرمی یکی از بزرگترین صنایع در کل جهان است و نقش بسیار بزرگی در زندگی روزانه مردم دارد. اما واقعیت مجازی و واقعیت افزوده زندگی ما در زمینه های علمی ، پزشکی ، رسانه ای ، دولتی و … را تحت تاثیر قرار خواهد داد. و تاثیر موج وار بر همه این بخش ها بسیار عظیم خواهد بود.



۲) کلون کردن/ مهندسی بیوژنتیک
بله ، قرار است در دنیا انسان های کلون شده ، کودکان از پیش طراحی شده و اعضای بدن کاملا طبیعی کاشت شده داشته باشیم. و این مسئله یکی از سخت ترین و عمیق ترین معضلات اخلاقی بشر خواهد بود که تا کنون با آن روبرو شده است. تاثیرات آن بر امنیت ملی ، سلامت ذهنی ، سلامت فیزیکی ، طول عمر ، بیمه ، بازنشستگی و استخدام ( فقط چند مورد اشاره شد) به راحتی ذهن را مشغول خواهند کرد.



۳) شبکه های اجتماعی
شبکه های اجتماعی ، ساز و کار بازاریابی را به نحوی تغییر داده است که هنوز در ابتدای درک کامل آن هستیم. و قابلیت استریم ویدئو نیز سطح این ساز و کار را بیشتر و بیشتر کرده است. شبکه های اجتماعی هر چیزی را که در مورد برند فکر می کنید را به شدت تغییر داده است. این جریان بطور خرد کننده ای باعث تغییر در روابط ، سیاست ها ، رسانه ها ، حفظ حریم خصوصی ، حکومت و ارتباطات شده است.


۴) پرینت ۳ بعدی
حتی همین حالا هم گلوله ها و سلاح های کامپوزیتی تولید شده است که می توانند از بدن انسان و حتی تاسیسات امنیتی عبور کنند. پرینت ۳ بعدی ساز و کار تولید را بسیار بیشتر از هر چیز دیگری نسبت به دوران انقلاب صنعتی تغییر خواهد داد.



۵) اپلیکیشن های موبایل
دنیا به سرعت در حال رسیدن به تعداد ۵ میلیارد تلفن همراه هوشمند است. و نرم افزارهای موبایل مانند بازی ، سرگرمی ، پرداخت و سفارش ، ارتباطات و موارد جانبی و موارد بسیار بسیار بیشتر به این گوشی ها اجازه اجرای آسان عملیات های مختلف را می دهد. حتی این نرم افزارها می توانند بورد تجاری هر کسب و کاری را متحول کنند.



خب ، حالا وقت آن است که فکر کنید چگونه قرار است خود را برای واقعیت پیش رو درباره این پنج مورد آماده کنید؟

پاسخ : با پرسیدن سوالات صحیح

که در مطلب بعدی به آن اشاره خواهد شد.

[hadi-rahbord]

در مطلب قبلی پنج مورد از تغییر دهنده های ساز و کار جهانی را که در ۱۰ سال بعدی با آنها روبرو خواهیم شد ، توضیح دادیم. شما نیاز دارید که سوالات درستی را بپرسید ، سوالاتی بهتر از سوالاتی که تا کنون پرسیده اید. اگر سوال غلط را بپرسید ، جواب بی ربطی به دست می آورید ، و در برخی موارد جواب مضر.



برای پرسیدن سوالات صحیح ، به اطلاعات صحیح بر پایه فرضیه صحیح نیاز داریم. و باید بدانیم که خروجی واقعی که می خواهیم به دست بیاوریم ، چیست. زمانی که بدانید دقیقا به کجا می خواهید بروید ، می توانید مسیر درستی برای رسیدن به آن رسم کنید.



هر کارآفرینی باید سوالات زیر را از خود یا دیگران بپرسد و قطعا برای تفکر و تصمیم گیری های اساسی به شما کمک خواهند کرد.



سوالات درست را بپرسید


۳ چیز که مشتریان شما را شب ها بیدار نگه می دارد چیست؟
کسب و کار شما در گوشی همراه چگونه دیده می شود؟
یک نرم افزار موبایل چطور بین من و مشتریانم فاصله می اندازد؟
یک نرم افزار موبایل چطور می تواند فاصله بین من و مشتریانم را کم کند؟
محدودیت هایی که در کارم تا کنون داشته ام و هنوز هم رفع نشده اند کدامند؟
پرینت ۳ بعدی چطور می تواند مرا از کسب و کارم بیرون کند؟
کلون کردن چطور می تواند مرا از کسب و کارم بیرون کند؟
واقعیت افزوده/ واقعیت مجازی چطور می تواند مرا از کسب و کارم بیرون کند؟
چگونه از شبکه های اجتماعی برای ارتباط با مجموعه خودم استفاده کنم؟
چگونه با استفاده از شبکه های اجتماعی به یک منبع ضروری در فضای کاری خودم تبدیل شوم؟
آینده حوزه کسب و کار من چگونه خواهد بود؟
و چگونه این آینده را می توانم تغییر دهم؟

[hadi-rahbord]

مقداری را که می توانید کنترل کنید ، و روی ما بقی موارد تاثیر گذار باشید.



در هفته های گذشته در مورد “استراتژی های خدایان موفقیت” ، خصوصا بر روی “ورود به جریان بهره وری حد اعلی” بحث و بررسی کرده ایم.

اگر این سری از مطالب را دنبال نکرده اید ، به این مقاله مراجعه کنید.



بیایید روراست باشیم ، حقیقت این است که اکثر افراد مشکل کنترل دارند.



کنترل نهایی در زندگی این است که نیازی به کنترل نداشته باشید.





همانطور که هم شما و هم من می دانیم ، نمی توان بر روی شرایط و موقعیت های زندگی کنترل داشت. هر چقدر هم که بخواهیم ، نمی توانیم.

در بهترین حالت ، می توانید تجربه خودتان از شرایط و موقعیت های زندگی را کنترل کنید و در نتیجه تاثیر بهتری بر روی شرایط وموقعیت های زندگی داشته باشیم.

اگر متوجه نشدید ، دوباره بخوانید :



نمی توانید شرایط و موقعیت های زندگی را کنترل کنید.

در بهترین حالت ، می توانید تجربه خودتان از شرایط و موقعیت های زندگی

را کنترل کنید و در نتیجه تاثیر بهتری بر روی شرایط و موقعیت های زندگی داشته باشیم.



سال ۲۰۰۶ و حتی در این روز ها ، مردم علاقه دارند فکر کنند که می توانند با تمرین قانون جذب ، جهان را کنترل کنند. اما باید بدانیم که هنوز بسیاری از موارد درباره این قانون و سایر قوانین طبیعت ، ناگفته مانده اند یا اشتباه تفسیر می شوند.



شما باید تجسم کرده و دعا کنید

بعد شروع به حرکت کنید

خداوند کسانی را یاری می کند که

کار خود را انجام می دهند و به خودشان کمک می کنند.





ارزش بسیار زیادی در ایجاد نگرشی شفاف و واضح و تجسم آن نگرش بر اساس پایه های منظم ، وجود دارد. خود من نزدیک به ۶ سال است که این روش را انجام داده و تا همین امروز ادامه داده ام.

همچنین می دانم که تجسم بدون اقدام ، چیزی نیست جز خیال.



اگر تمام روز را به تجسم و خیال پردازی سپری کنید

زمانی به خودتان خواهید آمد که تمام اثاثیه شما را دزد برده است.





چه چیزهایی را می توانید کنترل کنید :

شما می توانید ارزیابی صادقانه خودتان از اینکه چه کسی هستید ، چه موهبتی برای استفاده به شما داده شده است و هدف شما در این زندگی چیست ، را کنترل کنید. این گزینه ما را یاد مورد شماره یک این سری از مطالب می اندازد.
خودآگاهی مهمترین اساس کنترل است و خواهد بود.

اگر پتانسیل عالی بودن در کاری را که انجام می دهید

نداشته باشید ، با انجام آن فقط زمان خود را هدر داده اید.



همچنین می توانید روی دروغ نگفتن به خودتان درباره جمله قبلی ، کنترل داشته باشید. در دروغ گفتن به خودتان هیچ ارزشی وجود ندارد.
می توانید بر روی سطح مهارت و توانایی خودتان در نبوغ موهبت شده به شما و سطح استادی متعاقب آن ، کنترل داشته باشید.
می توانید اخلاق کاری و زمان سرمایه گذاری شده در آن را کنترل کنید.
می توانید تعهد ، پایداری ، نظم ، انعطاف پذیری و استحکام خودتان را کنترل کنید.
می توانید قدرت احساسات و مهارت ذهنی خود را کنترل کنید.
برخی اوقات تنها چیزی که می توانید کنترل کنید ، نگرش و تجاربتان است.



زندگی همیشه توپ هایی را به سمت ما پرتاب می کند

اما می توان به توپ ها ضربه زد.



توجه داشته باشید که مهمترین چیزی که روی آن باید کنترل داشته باشید ، بازی درونی خودتان است. قدرت احساسات ، سطح استادی ، دسترسی به منابع متعدد و انعطاف پذیری.

همه این موارد با مقاومتی بسیار بزرگ مواجه خواهند شد و باید بر آن مقاومت فائق بیاییم.

انعطاف پذیری یعنی ، توانایی دریافت ضربات و در عین حال ادامه دادن رو به جلو است. توانایی زمین خوردن و دوباره برخواستن ، ده بار ،صد بار و هزار بار ، اگر این چیزی است که برای رسیدن به هدف ضروری است.

زمان آن است که قدرت خودتان را بازگردانید. زمان آن است که به اسطوره درونی خود دسترسی داشته باشید. زمان آن است که بر آن مقداری که می توانید کنترل داشته باشید و مابقی را رها کنید.

تمام رهبران و قهرمانان ، نیازهای درونی خود را محکوم کرده اند برای رسیدن به چیزی ورای راحتی های شخصی و نیاز های معمولی.

آنها توسط هدفی قدرتمند وادار شده اند و خودشان را بطور کامل برای انجام آن ، وقف کرده اند.

جان کولتران یکی از بزرگترین ساکسیفون نوازان تمام دوران ، ۱۲ روز در ساعت تمرین می کرد. تا زمانی ادامه می داد که لب هایش خونریزی می کرد. همسر او نقل می کند : “متوجه شدم که دیگر ساز نمی زند و فکر کردم فرصتی پیدا کرده ام که با او صحبت کنم ، اما وقتی سراغش رفتم دیدم در حالی خوابش برده که هنوز ساکسیفون در دهانش است.”

این همان سطحی از تعهد و کنترل است که برای اسطوره شدن لازم است.

اگر این مورد از آن مواردی نیست که شما انتخاب می کنید ، مشکلی نیست. چون خیلی ها انتخاب نمی کنند.

اما اگر این را انتخاب می کنید ، پس تصمیم بگیرید که بهایش را بپردازید و کنترل آن را به دست بگیرید.



اگر چیزی که دنبال می کنید ، تمام چیزهایی را که دارید از شما نگیرد،

پس احتمالا “طلب” شما این نیست.

همیشه غنیمت ، بهای بزرگی دارد.