خلاصه کتاب « مدیر یک دقیقه ای »

[dara]

.
.
دوستان گرامی تصمیم گرفتم که از امروز شروع به نوشتن خلاصه ای از کتاب مدیر یک دقیقه ای وقت شناس و هدفمند کنم. امیدوارم که عزیزان بتوانند بهره ای از آن ببرند.
نام کتاب : مدیر یک دقیقه ای وقت شناس و هدفمند
نویسندگان : کنت بلانچارد و استیون گاتری
مترجم : مهرداد مهاجر

برای اینکه نوشته ها طولانی نشوند و خواندن آن راحت باشد. سعی می کنم که در هر روز تنها چند خط کوتاه بنویسم که حوصله خواندن باشد.
.

همانطوری که تیم های ورزشی می برند و می بازند، سازمان های مختلف هم همین طور هستند. و همانطور که هر تیم ورزشی ای می تواند عقب نشینی ها و صدماتی را تجربه کند، تیم های کاری هم این گونه هستند.
غالباً، مخرب ترین علت این شکست ها،طفره رفتن و به تعویق انداختن کارهاست.
یکی از اعضای تیم شما که از روی عادت، همیشه دیر می آید، می تواند لطمات زیادی را به سایرین وارد سازد. این لطمات ممکن است به صورت افزایش فشار روی دیگران، زیان مالی و یا حتی شکست شرکت باشد.
این کتاب درباره قاتل مهلک مشاغل است که همیشه در اطراف ما پرسه می زند. در واقع این عامل بسیار بدتر از یک قاتل مهلک عمل می کند . سازمان ها، ازدواج ها، خانواده ها، روابط، ثروت ها و ... حتی زندگی ها را تخریب می کند.
نام این قاتل «به تعویق انداختن» است. «تعویق یعنی انجام کاری را عقب انداختن»
همه ما هرچند وقت یک بار با چنین دشمنی سروکار داشته و با او جنگیده ایم. زمانی که به مدرسه یا دانشگاه می رفتیم، برای نوشتن یک گزارش مهم یا درس خواندن، تا لحظه آخر صبر می کردیم. بعد تمام شب را بیدار می ماندیم تا کارمان را انجام بدهیم و روز بعد نمی توانستیم کارمان را درست انجام بدهیم.

[dara]

در شغلمان گاهی به خاطر به تعویق انداختن کارها، سررسیدهای مهم را از یاد می بریم و یا قبل از انجام کارهای مهم، یک مشت کارهای بی معنی انجام می دهیم.
در خانه هم اغلب یا سرمان خیلی شلوغ است و یا به قدری خسته هستیم که نمی رسیم برای فرزندانمان قصه بگوییم و به خودمان می گوییم:«اگر صبر کنم تا وقت مناسب تری پیدا کنم به کسی لطمه ای نمی خورد.» و بعد، موقعی که آن ها به دانشگاه می روند، از خودمان می پرسیم که چرا این « وقت مناسب » هیچ وقت پیدا نشد!
ما دائم در حال توضیح و توجیه هستیم، در نتیجه کار، همسر، فرزندان و سلامتیمان لطمه می بیند و همه این چیزها به خاطر این است که « کارها را به تاخیر انداخته ایم» یا « کم اهمیت ها» را اول انجام داده و «مهم تر ها» را برای بعد گذاشته ایم. البته اگر گذاشته باشیم!
انسان ها معمولاً به این دلیل کارهایشان را به تاخیر می اندازند که از اهمیت آن ها درک درستی ندارند.
انسان ها کارهایشان را به تاخیر می اندازند چون نمی دانند این شیوه به تصمیم گیری و اجرای ضعیف کارها منجر می شود و آن ها را از دسترسی به نتایج صحیح باز می دارد.
انسان ها به این دلیل کارهایشان را به تاخیر می اندازند که مجذوب انجام بعضی از کارها می شوند و نسبت به اهداف گسترده تر، ایده آل های بالاتر، وظایف مهم تر و سایر افراد، احساس مسئولیت نمی کنند.
بین علاقمند بودن به چیزی و احساس مسئولیت در قبال آن، تفاوت بسیار است.

[بهداد]

نویسنده / مترجم : اسپنسر جانسون - كنت بلانچارد
زبان کتاب الكترونيك : فارسي
نوع فایل كتاب : PDF
تعداد صفحات كتاب الكترونيك : 107
منبع ناشر كتاب : پايگاه كتاب ايران eketab.ir
پسورد كتاب الكترونيك : http://www.takbook.com
حجم فایل كتاب : 1.3 مگابايت

کتاب دانلود کتاب مدير يك دقيقه اي را در گوگل محبوب کنید:



دانلود رايگان كتاب :

http://dl.takbook.com/ebook/ebook6068%5B...com%5D.exe

[بهداد]

واقعا از جناب دهنوی سپاسگذاریم بابت معرفی این کتاب ارزشمند

بسیار عالی و به جا بود

با سپاس

[soltan_sal]

در کتاب قورباغه را قورت بده هم همین مطلب را تاکید کرده باید کارها را دسته بندی کرد،ابتدا باید مهمترین کارها را اولین لیست کاری خود قرار دهیم یعنی هر کاری نسبت به قبلی باید ارزش بالاتری داشته باشد.سپس در شروع کار به ترتیب لیست برنامه ریزی کرده و کارها را انجام می دهیم تا موفقیت بیشتری داشته باشیم

[dara]

افراد علاقمند همه جور بهانه ای جور می کنند تا ثابت کنند که «امروز» برای انجام کارها روز مناسبی نیست.«خسته ام، باران می آید، الان خیلی کاردارم، از دست دادن یک روز (یا یک هفته یا یک ماه) لطمه ای به کسی نمی زند. در مقابل این ها، آدم های مسئول، بهانه را نمی شناسند و فقط به نتیجه فکر می کنند، الان « این کاری است که باید برای خودم انجام بدهم. اگر هوا خیلی گرم است یا باران می بارد، درست مثل وقتی که برای خرید می روم، آن را به سرعت انجام می دهم.»
تاخیر انداختن دست کم منتج به سه نتیجه می شود:
1 . دیر شدن
2 . کیفیت پایین کار
3 . استرس ناشی از به تاخیر انداختن
خلاصه اینکه تعویق مشکل بزرگی است.

[dara]

فقط کمی تفکر لازم است. باید عمیقاً درباره اینکه کی هستی، چطور می توانی به شکل مفیدتری باشی، چطور می توانی زندگی ات را غنی تر کنی و موفق باشی فکر کنی . به تدریج می توانی بدانی بهترین آدم ها کسانی هستند که می فهمند کی هستند. چون آن ها برای کشف افکار، احساسات، رویاها و اهداف خودشان وقت می گذارند و نهایتاً متوجه این نکته می شوند که می توانند با تبدیل شدن به آدم های وقت شناس و هدفمندی که بیشترین استفاده را از ثانیه ها، دقیقه ها و ساعات زندگیشان می برند. و بهتر به اهداف خودشان می رسند.
اصول متعالی،عملکرد بدون خودخواهی و نگرش هایی که زندگی را تغییر می دهند، اجزای این فرایند هستند. به این طریق ما می توانیم کارایی خودمان را بالا ببریم. انسان ها باید تلاش خودشان را بکنند تا بهترین آن چیزی بشوند که آرزو دارند.

[dara]

نخست باید اولویت هایت را مشخص کنیم ، سپس متعهد به انجام به موقع آن ها شویم و آن ها را به مرحله اجرا بگذاریم.
ما تنها برای رسیدن به اهداف کوتاه مدت روی خودمان سرمایه گذاری نمی کنیم. ما باید برنامه های دراز مدت داشته باشیم و برای آن ها هم سرمایه گذاری کنیم. ما می خواهیم به بقای خودمان ادامه دهیم و تلاش کنیم. چون آن وقت است که ما بر مبنای یک پایه و اساس همیشگی از منافع فعالت هایمان منتفع می شویم.

در یک جای خلوت و با آرامش بنشینید و اولویت های خودتان را از شماره 1 تا 7 مشخص کنید. ( شماره 1 از همه مهم تر است )

ـ سلامتی و آمادگی جسمانی
ـ ایمان/ زندگی معنوی
ـ شغل
ـ همسر و .../ یا خانواده
ـ دوستان
ـ تحصیل / دانش
ـ تفریح / ورزش

سئوال بعدی رو هم پاسخ بدهید:
ـ رویدادها را بر اساس اولویتی که در زندگی فعلی شما دارند، طبقه بندی کنید. به عبارت دیگر، کدام یک از این مسئولیت ها را نخست «انجام می دهید» فرض کنید که همه آن ها در یک زمان، در فهرست شما قرار دارند.

ـ قرار ملاقات شخصی با پزشک از سه هفته قبل
ـ مسابقه، کنسرت فرزند/ یکی از اقوام نزدیک
ـ وضعیت اضطراری برای سلامتی خانواده
ـ جلسه بر اساس دستور کارفرما
ـ قرار ملاقات با یک مشتری مهم
ـ قرار با دوستان که از مدت ها قبل برنامه ریزی شده است
ـ قرار ملاقات با همسر یا فرد مهم دیگری
.
.
.
.
قبل از اینکه از این تاپیک بگذرید، لطفاً به معنی واژه « اولویت» نگاهی بیندازید.

اولویت
1 . زودتر یا مهم تر بودن، حق تقدم در درجه یا ترتیب، حق نخست بودن
2 . چیزی که مهم تر از بقیه اقلام یا ملاحظات است.

[dara]

تاخیر کننده ها با توجه به اولویت هایشان عمل نمی کنند و کارهای مهم را به تاخیر می اندازند. آن ها دائماً مشغول کارند، منتهی کار درستی انجام نمی دهند. آن ها کارهای مهم را انجام نمی دهند و در نتیجه اولویت های مهم، اغلب به تاخیر می افتند، و دیر کردن، جزو ویژگی های آن ها می شود.
حتی هنگاهی که بر اساس اولویت هایشان هم عمل می کنند، از این شاخه به آن شاخه می پرند. در نتیجه دائماً از «کارهای نیمه تمام» گلایه دارند و این نوع رفتار حقیقتاً مشکل بزرگی در کیفیت کار، ایجاد می کند.
سرانجام تاخیر کننده ها چه بپذیرند چه نپذیرند، در خودشان و دیگران ایجاد استرس می کنند، چون درست در دقیقه نود، این طرف و آن طرف می دوند و می خواهند به هر ضرب و زوری که هست کارهایشان را انجام بدهند. همچنین کسانی که در مورد رساندن به موقع کار ، حساس هستند، دائماً در هنگام مشاهده به تعویق انداختن امور توسط آن ها ، زجر می کشند.
بنابراین مشکل اصلی تاخیر کننده ها، دیر کردن، کیفیت پایین کار و ایجاد استرس برای خود و دیگران است.
شیوه اولویت بندی باید مانند اولویت بندی در فوریت های پزشکی باشد. اصولاً سیستم اولویت بندی درمان های پزشکی بر اساس جدی بودن جراحات و میزان شانس بیمار برای زنده ماندن طراحی شده. بنابراین در بخش فوریت های پزشکی، رسیدگی به قربانیان تصادفات شدید، نسبت به دست شکسته یک نفر اولویت بیشتری دارد.
آدم هایی که می دانند چه چیزهایی مهم هستند، خیلی بعید است که موقع روبرو شدن با اولویت ها ، آن ها را به عقب بیندازند.

چهار نوع طبقه بندی از فعالیت های روزانه وجود دارند که ماها همیشه با آن ها روبرو می شویم.
دو تای آن ها در دسته "بله" قرار می گیرند، یکی در دسته "شاید" و دیگری در دسته "نه"

دسته "بله" :
ـ کارهایی که می خواهیم انجام بدهیم و ناچاریم انجام بدهیم
ـ کارهایی که ناچاریم انجام بدهیم، ولی نمی خواهیم انجام بدهیم

دسته " شاید" :
ـ کارهایی که می خواهیم انجام بدهیم، ولی ناچار نیستیم انجام بدهیم.

دسته "نه" :
ـ کارهایی که نمی خواهیم انجام بدهیم، و ناچار هم نیستیم انجام بدهیم.

دو مورد نخست در دسته "بله" ها، سومی در دسته " شاید" و آخری در دسته " نه" قرار می گیرند. بدترین افراد آن هایی هستند که برخی کارها را در دسته " نه " انجام می دهند. این یعنی تراژدی

[dara]

انجام کارهایی که هم می خواهیم و هم می توانیم ، کاری ندارد. انجام کارهایی که می خواهیم ولی مجبور نیستیم انجام بدهیم آسان است. چون از نظر شخصی پاداشی می گیریم. کاری که می خواهیم انجام دهیم ولی ناچار نیستیم، امروز توی فهرست من هست. من دوست دارم امروز به بازی گلف بروم، ولی اگر این کار را بکنم با کارهایی که «باید انجام بدهم» تداخل پیدا می کند.
به اوقات زیادی فکر کنید که این کار را کرده اید. همه چیز به شرایط بستگی دارد. یعنی باید از اوضاع موجود آگاهی کامل داشته باشی و اولویت ها را بر اساس آن ها دسته بندی کنید.
باید بدانید که اولویت ها با توجه به شرایط دائماً تغییر می کنند. اصل موضوع این است که ما بدانیم چه کاری را در چه زمانی باید انجام دهیم.
آدم ها معمولاً مجموعه ای از وظایف بی معنی برای خودشان خلق می کنند و بعد هم آن ها را در اولویت اول قرار می دهند. از آن بدتر این که گاهی اوقات اجازه می دهند بقیه برایشان کارهای بی معنی ایجاد کنند.
گاهی اوقات ما فکر می کنیم یکی از مهم ترین جنبه های کاری ما این هست که تمام نشریات و اطلاعاتی که به دستمان می رسد را باید مطالعه کنیم و بعد به این نتیجه می رسیم که با خواندن کوهی از مطالب داریم نابود می شویم و از وظایف اصلی خودمان هم بازمانده ایم. تازه وقتی صدها صفحه را زیر و رو کردیم می بینیم که چیز خیلی زیادی هم دستگیرمان نشده.
مطمئناً توی خیلی از این نوشته ها نکات جالبی وجود دارند، ولی کار ما جمع آوری آن همه اطلاعات نیست، بلکه باید کار اصلی خودمان را پیگیری کنیم.