شروع سومین سال فعالیت سایت...

[کامیار کاظمی]

یادش بخیر زود دوسال گذشت!
خاطراتش هیچ وقت از ذهنم بیرون نمی رود
بقول دوستان، زمانی بود که همه اعضا را به نام و مشخصات می شناختیم و اکنون آنقدر دوست داریم که حتی نامشان هم بیادمان نمی ماند

علاقه دارم که متنی که در سرمقاله آخرین شماره ماهنامه بیان کردم را در اینجا بیاورم :

"سال ها می گذرد بزرگتر می شویم اما باورهای ما چقدر رشد می کند؟
دوم آذرماه1391 که بیاید، سومین سال فعالیت سایت هم آغاز می شود
دارم فکر میکنم اگر این بچه کوچک که روزبروز رشد می کند و بزرگتر می شود، نبود، اکنون باورهایم کجا بود؟
با او؛ با اعضایم با نوشته ها و تجربیاتشان، بزرگ شدم، فقط من نه؛ خیلی ها نیز بزرگ شدند، اما اگر پشتم به این کوه انرژی و دوستان بزرگانی که کنار خود دارم نبود...
آیا هنوز هم پیشرفت و موفقیت در اولویت زندگی ام بود؟
آیا هنوز هم آنقدر دوست های فوق العاده و پر انرژی داشتم که بفهمند چه می گویم؟
آیا بازهم کسانی بودند که برای تغییر باورهای غلط یک هم وطن، هورا بکشند؟
آیا بازهم کسانی بودند که اگر دوستشان، کارش را شروع می کرد، راهنمایی اش کنند؟ و پا به پای او قدم بردارند؟
آیا بازهم کسانی بودند که بی منت از خود از تجربیاتشان بگویند؟
و...
نمی دانم اما می دانم اکنون که سومین سال فعالیت سایت کارآفرینی میلیاردرهای آینده ایران را باهم جشن می گیریم، همه این چیزها را داریم!
ما کسانی شده ایم که به خود و به ایرانی بودن خود افتخار می کنیم
ما کسانی شده ایم که تغییر باورهای منفی را سر لوحه زندگی خود کرده ایم
ما کسانی شده ایم که دیگر باور داریم "اشرف مخلوقات" هستیم
ما کسانی شده ایم که می دانیم اگر او بتواند، پس من هم می توانم و اگر او نتوانست پس من باید اولین باشم
ما کسانی شده ایم که می دانیم، کسب حلال را نه یک شعار بلکه به عرق جبین می توان برآورد
ما کسانی شده ایم که ...

شاید فکر کنی که شعار می دهم، شاید به خیالت این نیز یکی است مانند همه؛ مانند همه شعار خوش رنگ و لعاب؛ اما دوستانه و برادرانه به تو می گویم شاید دیگر کسی پیشنهاد به این پر سودی به تو نکند:

بیا و ببین که ما؛ مانند هیچ کس نیستیم؛ ما خودٍ خودٍ خودمانیم
ایرانیان پرتلاش و موفق با آرزوهای بزرگ که افتخارشان توانستن است"



و جوابی که اخیرا برای یکی از دوستان نوشتم و در آن یک آرزو کردم :

"حسابی در این دو سال، که از امروز شروع سومین سال فعالیتش است، بواسطه این سایت توهین و ناسزا و حتی ادعاهای عجیب شنیده ام این انجمن فقط برایم یک سایت ساده نیست فرزندم است که دو سال با تمام سختی ها بزرگش کردم و حالا که باید منتظر به ثمر نشستن آن باشم دلم نمی خواهد که ویروس و بیماری آزارش بدهد..."

خدایا شکرت که کنار ما بودی، به تو توکل می کنم و با ایمان به خود، به آینده امید داریم، آینده ای روشن و زیبا...