(11-26-2013 10:17 AM)melina نوشته شده توسط:  یکی از بزرگترین درسهایی که تو این سفر یاد گرفتم (قسمت سوم ) ویک سوال؟ :
8. لذتهای کوچک کنونی را در مقابل لذتهای بزرگ رسیدن به اهدافت،در آینده فدا کن... منافع آتی به مراتب با ارزشتر و مثمرثمرتر خواهند بود .
پ ن : همانطوری که دوستان می دونن رشته تحصیلی و نیز عشق من، " برق الکترونیک" است و در دو شرکت متفاوت شاغل هستم (یکی تمام وقت و دیگری پاره وقت ) اما طی صحبت با اقای زارعی وطرح ایده هام ایشون پیشنهاد دادند که کار پاره وقت را کنسل و به ایده هام بپردازم و طی بحث ومباحثه به این نتیجه رسیدیم که از دست دادن درآمد اینکار در طی دوسال و شکل دادن کارشخصی واجرای ایده هام می تونه درآمدی چندین برابر را در طی زمان ، حاصل کنه که به مراتب منو به آرزوها واهدافم نزدیکتر میکنه ....
خنده دارترین قسمت ماجرا اینه که به محض برگشت به تهران جهت تسویه حساب کردن با شرکتی که در آن کار پاره وقت می کنم رفتم و قبل از طرح استعفایم ، مدیرعامل پیش دستی و طی تقدیر از من پیشنهاد افزایش حقوق داد!!!و منتظر جوابمه! ای خدا...... حالا چیکار کنم؟؟؟ فکر اینجاشو نکرده بودم.... چطور درسی که گرفتم پس بدم آخه؟

سلام مجدد خدمت دوستان
در مورد برنامه ها و خاطرات سفر شیراز که خیلی مفصل و گسترده بود توضیحاتی میدهم و انشالله به تدریج دوستان دیگر هم آن را کامل می کنند.
من دومین نفری بودم که بامداد چهارشنبه حدود ساعت 3:30 با خودروی شخصی وارد مجتمع ستاره سهیل شدم.(نفر اول سبحان بود)
در مورد این مجتمع هم عرض کنم که در خارج از شهر شیراز و در جاده قلات واقع شده که اکثر ساختمانهای مجاور آن باغ و ویلای بزرگ می باشد این مجتمع یک حیات بزرگ دارد آرم انحصاری ستاره سهیل که می توانید آن را در سایت آقای شهیدی ببینید روی درب ورودی مجتمع، درب های داخلی، و بخشهای مختلف ساختمان حک شده است.
داخل حیاط باغچه و آلاچیق بزرگ و زیبایی وجود دارد و بنای اصلی در انتهای حیاط است که یک طبقه زیرزمین(استخر)
یک طبقه همکف(تالار اصلی و آشپزخانه)
تالار مجهز به سیستم حرفه ای نور و صدا(DJ)، دیتا پروژکتور، سینمای خانگی و...
یک راه پله از داخل تالار به بالا می رود که در پاگرد اول اتاق مستر اول واقع شده است و در پاگرد دوم اتاق بعدی را می بینید. کمی بالاتر که بروید یک هال نسبتاً بزرگ و یک آشپزخانه دیگر موجود است و در پاگرد بعدی اتاق سوم قرار دارد بعد اتاق چهارم و در انتهای راه پله سالن ورزشی و گیم نت قرار دارد که بازیهایی مانند ایرهاکی، بیلیارد، فوتبال دستی و تنیس روی میز در آن وجود دارد.
در قسمت گیم نت هم 6 سیستم حرفه ای قرار دارند.(از بازیهای نصب شده می توان متوجه قدرت آنها شد)
بیشترین چیزی که در این ساختمان جلب نظر می کند طراحی معماری و نور پردازی منحصر بفرد و بسیار زیبای آن است.
در مورد این مجتمع زیبا که توسط آقای سهیل شهیدی عزیز بنا شده به همین مقدار بسنده می کنم گرچه جزئیات و زیباییهای زیادی در آن وجود دارد.
روز چهارشنبه 29آبان ساعت حدود 9 صبح که بیدار شدم و به سالن رفتم چشمم به جمال بچه های اصفهان منور شد که تازه رسیده بودند. محمد شموسی عزیز و آقا جواد و همسرش در حال صرف صبحانه به همراه آقا سهیل و علی نیک پور (دوست سهیل) و سبحان بودند.
بعد از صرف صبحانه با ماشین من و ماشین سهیل به پیشواز مسافران تهران رفتیم که قبل از رسیدن ما به ایستگاه سوار مینی بوس شده و حرکت کرده بودند.
باران همچنان از روز قبل ادامه داشت!
همراه با دوستان به مجتمع آمدیم و بعد از خوش و بش و استقرار همگی به سالن آمدیم و بعد از صرف ناهار که جای همگی خالی قورمه سبزی بود و سالاد شیرازی و مابقی مخلفات آماده شدیم و سوار مینی بوس شده به شیراز رفتیم.
از ارگ کریم خان دیدن کردیم در یک هوای بارانی و بسیار عالی دیدن بخشی از تاریخ و تمدن با آن همه عظمت و زیبایی برای من یک حس رؤیایی داشت به خصوص در کنار دوستانی از جنس نشاط، محبت، شادی و انرژی...
و بعد بستنی و فالوده شیرازی خوردیم جای همه دوستان خالی زیر نم نم باران و هوای سرد اکثر بچه ها شروع به لرزیدن کردند



حرکاتی برای گرم شدن



فعلا تا همینجا را داشته باشید همسفران عزیز لطف کنند قسمت به قسمت این سفرنامه را تکمیل کنند.
دوستان عزیز من با کندی سرعت اینترنت مواجهم لطفاً عکسها را آپلود کنید.

(11-26-2013 04:38 PM)Delta.H نوشته شده توسط:  سبحان؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تو که خواب بودی!!!!!!
ولی سهیل جان اومد به استقبالم و علی هم داخل ساختمان منتظر بود هر دو به خاطر من تا ساعت 4 بیدار بودن تو خوااااااااااااااااااااب بودی!!!

حدود یکی دو ساعتی از راه افتادن قطار میگذشت

من و خانوم صدفی کلی نقشه واسه کشیدن ترمز قطار کشیدیم و فکر این بودیم که چقد حال میده یهو قطار رو تو این نصفه شبی تو بیابون نگه داریم

منو علی نشسته بودیم و داشتیم حرف میزدیم که یهو دیدم قطار وایساد و سر و صدا میاد

به علی گفتم نکنه کسی ترمز رو کشیده! که علی با گفتن " نه اگه ترمز بود سوت میزد " به من دلداری داد

ولی چشمتون روز بد نبینه دیدم کتایون خانوم تنهایی ترمز قطار رو کشیده به منم نگفته

خب اخه این چه وضعیه من می خواستم ترمز کنم

هیچی دیگه مام دیدیم ایده مون لو رفت رفتیم تو فکر برنامه های دیگه

یکی از بهترین بحث ها که البته کوتاه بود بحث با مصطفی قبادی در مورد بورس و تحلیل و اینا بود که واقعا اطلاعات خوبی داشت و چیزای خوبی در مورد تحلیل و بورس بهم یاد داد که واقعا ازش ممنونم

راستی وقتی منو اقا مصطفی داشتیم صحبت می کردیم عمو هوشنگ اومد و گفت که شما کی همو دیدین؟

گفتم امروز برای اولین بار

و به حدی با هم صمیمی بودیم که انگار چندین ساله که همو میشناسیم

و این صمیمیت رو به اقای کاظمی و این انجمن مدیونیم