چرا ارسطو درخواست دوستی مرا در ف/ی/س/ب/و/ک نمی پذیرد؟ - نسخه قابل چاپ +- سایت کارآفرینی میلیاردرهای آینده ایران (http://forum.unc-co.ir) +-- انجمن: روانشناسی (/forumdisplay.php?fid=106) +--- انجمن: روانشناسی شخصی (/forumdisplay.php?fid=37) +--- موضوع: چرا ارسطو درخواست دوستی مرا در ف/ی/س/ب/و/ک نمی پذیرد؟ (/showthread.php?tid=5803)

چرا ارسطو درخواست دوستی مرا در ف/ی/س/ب/و/ک نمی پذیرد؟ - mallarme - 12-07-2012 07:47 PM امشب میخواهم ترجمه نوشته آلن رول رو که توسط آقای امیرحسین آقا نوری انجام شده را بگذارم..... آلن رول بعد از بیان نوشته خود به تقسیم بندی دوستان از نگر ارسطو میپردازد تا به بهترین دوست برسد.... آیا دوستان ارسطو در ف/ی/س/ب/و/ک می توانستند به واقع دوستان او باشند؟ من تا امروز در صفحه ف/ی/س/ب/و/ک خودم 128 ارتباط (contact) دارم، که هریک به طریقی – کما بیش – با من در ارتباط هستند. با گروهی از آنها رابطه قلبی عمیق دارم و با برخی شاید تنها کمتر از 2 ساعت در میهمانی که ماه ها از آن می گذرد گپ و گفتی داشته ام و حتی با عده ای 10 سالی می شود که صحبت نکرده ام. از نظر ف/ی/س/ب/و/ک همه آنها دوستان من به حساب می آیند. (منتظر روزی هستم که بالاخره یک سایت برای من درخواست دشمنی یا سزای دشمنی بفرستد.) ولی در نگاه دقیق تر، متوجه شدم عنوان دوست دچار نوعی ابهام و کژفهمی شده است. چگونه می توان تمامی این افراد را دوست خود دانست. من حتی زمان آن را ندارم که با افراد زیادی در تماس باشم. از این گذشته همه به برای برقراری رابطه دوستی باایشان روی خوش نشان نمی دهند. بازهم اگر جزئی تر نگاه کنیم علاوه بر پیام های پیش پا افتاده و بی مایه ای که افراد به عنوان " در چه فکری هستی " می گذارند – که می تواند نکاتی شخصی درباره خودشان باشند (فارغ از جنسیتشان) بازی های مجازی مختلف، هواداران گروه های متفاوت از هرآنچه شما دوست داشته باشیدیا انواع مختلف آزمون ها و پرسش ها و... هم در ف/ی/س/ب/و/ک یافت می شود. اما با وجود آنکه می توان از این طریق ارتباط خود را با بسیاری حفظ کرد، فکر نمی کنم عنوان دوست انتخاب مناسبی باشد. اگر جانب احتیاط را نداشته باشیم این سیستم ها می توانند روابط را به سطحی ترین شکل تنزل دهند. در آن صورت روابط می توانند نه برای خود دوستی که برای لذت و منفعت. هیچیک از این دوستان مجازی در بحران ها و تنش های عاطفی با من همراه نبوده اند و هرگز کمکی نکرده اند. ارسطو در دفتر هشتم از اخلاق نیکوماخوسی (350 قبل از میلاد) سه شکل مختلف دوستی را از یکدیگر تشخیص می دهد: 1- دوستی های مصلحتی: شما با شخص تا زمانی رابطه دارید که به کارتان می آید و هرگاه شخص از رساندن خدمات سرباز زند شما دلیلی برای حفظ رابطه با او ندارید. من به آرایشگر خود هرگاه احتیاج به اصلاح دارم سر می زنم. هیچ وقت او را به صرف چای سبز، کافه یا گفتگو درباره آخرین فیلم تارانتینو دعوت نمی کنم. هرچنداگرهمان شخص بتوانددرموردتارانتینو، فلسفه ویا هریک ازدلبستگی های من صحبت کند، من هم سراپاگوش خواهم بود. 2- 2-دوستی برای تفریح و خوش گذرانی: شما با شخص تا زمانی رابطه دارید که نقاط مشترک دارید، در واقع از مصاحبت یکدیگر لذت می برید. بنابراین شما - علاوه بر مصلحت اندیشی -چون یکدیگر را سرگرم می کنید مایلید با هم دوست باشید و اگر شیرینی این دوستی به ترشی گراید از هم فاصله خواهید گرفت. بطور قطع من هیچ علاقه ای به معاشرت با کسی که می خواهد پیرامون جراحی زگیل و یا هموروئید صحبت کند ندارم. 3- دوستی برای دوستی: از نظر ارسطو این شکل از دوستی عالی ترین گونه آن است. شما دیگر به دنبال منفعت و خوش گذرانی نیستید، بلکه تنها فرد را به خاطر خودش می پذیرید – به این مفهوم که تمام وجوه آن شخص را قبول می کنید - مهم نیست چه هستند. به هر حال شما می خواهید این دوستی را حفظ کنید چون نظر خوبی نسبت به فرد دارید. ارسطو سومین نوع دوستی را پیچیده ترین نوع برقراری رابطه می داند هرچند از نظر او با دوام ترین نوع آن هم هست. دو نوع اول رایج تر هستند اما خیلی سریع تر نیز به سردی می گرایند، چون نیازها و تمایلات [پیوسته] تغییر می کنند. دوستی های ف/ی/س/ب/و/کی تأکید زیادی بر تفریح و منفعت دارند. روشن است که بازی ها و سرگرمی های افراد بر پایه تفریح است و وقتی که شما انبوهی از ارتباطها را حفظ می کنید (حتی با آنهایی که چشم دیدنشان را ندارید)، آنها شکل مصلحتی به خود می گیرند. چون به عنوان مثال شما دوست دارید چهره محبوب به خود داشته باشید یا ممکن است از طریق آنها با افراد دیگری در تماس باشید و یا هنر یا قلم توانای خود را به آنها نشان دهید. بلصمیمی ترین دوستان من آنهایی نیستند که در مسابقه فیلم پاسخ های مشابه یا نزدیک به من ارائه کرده اند یا برای عضویت در فلان گروه هواداران برای من درخواست فرستاده اند، بلکه آنهایی هستند که هرگاه نیازمند یاری هستم می توانم به ایشان اعتماد و تکیه کنم و آنها نیز در مقابل به همین گونه به من اطمینان دارند. شما با دوست واقعی خود پیشینه دارید. نه تنها دیدگاه هایتان مشترک است، بلکه خصوصیات شخصی یکدیگر را به چالش می کشید و از دل آن توانایی های بالقوه خود را بیرون می کشید. شما به وجود یکدیگر وابسته هستید، و برای هم از حوزه های شخصی ای پرده بر می دارید که نمی توانید با سایرین در میان بگذارید. شما زندگی خود را برمبنای گوش بودن، توجه کردن، مشارکت کردن و بخشیدن سرمایه گذاری می کنید. برای من ست قلم موهای خوشنویسی چینی که دوستم از سفر چین سوغات آورده ارزش و الفتی بیشتر از هر هدیه مجازی دارد که از افراد مختلف بی هدف وبه صورت گذرابه دست من یا هزاران مثل من رسیده است. ممکن است که در این عالی ترین نوع دوستی تفریح و مصلحت هم باشد ولی همان هم از حفظ این رابطه سرچشمه می گیرد. بنابراین من با استفاده از حکمت/خرد ارسطو ف/ی/س/ب/و/ک را نه به عنوان جایگزینی برای دوستی بلکه تنها به منزله ابزاری برای دوستی در نظر می گیرم. منبع: http://www.philosophynow.org/issues/82