+- سایت کارآفرینی میلیاردرهای آینده ایران (http://forum.unc-co.ir)
+-- انجمن: روانشناسی (/forumdisplay.php?fid=106)
+--- انجمن: روانشناسی شخصی (/forumdisplay.php?fid=37)
+---- انجمن: دیگر مطالب آموزنده روانشناسی فردی (/forumdisplay.php?fid=72)
+---- موضوع: تکنیکهای موفقیت ( امروز روزی است که باید کاری بزرگ را آغاز کنیم) (/showthread.php?tid=1429)
تکنیکهای موفقیت ( امروز روزی است که باید کاری بزرگ را آغاز کنیم) - koroshparsi - 12-24-2011 08:15 PM
یکی از این روزها، هیچ‌یک از این روزها نیست. امروز روزی است که باید کاری بزرگ را آغاز کنیم. چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید. مدیریت یعنی تحقق اهداف با دیگران و از طریق دیگران. ما باید کاری کنیم که افراد، خودشان کار انجام دهند، اما کاری که براساس خواسته‌های ما باشد.
سقف‌های موجود وضعیت کنونی خود را بشکنید: بهره‌وری یعنی همه جا فضای رشد است و محدودیتی وجود ندارد. آیا واقعا این‌طور است؟ باید قبول کنید واقعیت همین است. با توجه به شرایط موجود همیشه محدودیت وجود دارد. اما در عالم این قابلیت وجود دارد که اگر بخواهیم رشد کنیم، محدودیتی برای ما نباشد تا جلوی رشدمان را بگیرد. بهره‌وری افراد تابع آگاهی است. پس بیایید سقف‌هایی را که ایجاد شده بشکنید، از آن‌ها فراتر بروید و به طور صحیح اقدام کنید تا بتوانید وضعیت مطلوبی به‌وجود آورید. وقتی آگاهی لازم را در مورد مدیریت زمان به‌دست آوردید، می‌توانید از زمان دیگران نیز برای پیشبرد اهداف خودتان استفاده کنید.
شخصیت زمانی شما کدام است؟ هر یک از ما یک شخصیت زمانی خاص داریم که در ابتدا باید شخصیت زمانی خود را بشناسیم. بعضی‌ها دقیقه نودی هستند؛ یعنی زندگی در بحران. بعضی‌ها بسیار صبورند و گذر زمان را اصلا شناسایی نمی‌کنند. بعضی‌ها برعکس عجول هستند و عده‌ای دوست دارند عمیق شده و در موقعیت‌های مختلف تجربه کسب کنند و... عده‌ای بیشتر در زمان گذشته زندگی می‌کنند و عده‌ای درست برعکس در آینده زندگی می‌کنند. عده‌ای نیز بیشتر در زمان حال هستند. پس ابتدا خود را بشناسید و بدانید که چه شخصیت زمانی دارید، چرا که برنامه‌ریزی برای هر یک از آن‌ها متفاوت است.
زمان پدیده‌ای سه بعدی است: اکثر ما زمان را یک بعدی می‌دانیم. اما زمان سه بعدی است؛ بعد اول حرکت است. زمان به طرف جلو است و اصلا در اختیار ما نیست و نمی‌توانیم جلویش را بگیریم. بعدی از زمان که در اختیار ما نیست، طول زمان نامیده می‌شود؛ اما ما عرض زمان را هم داریم، عرض زمان یعنی اینکه من می‌توانم کاری نیز انجام دهم؛ مثلا از نقطه A به نقطه B بروم و با خود یک کتاب می‌برم، بعضی‌ها ۱۰ کتاب می‌برند، بعضی‌ها به همراه کتاب یک محصول هم می‌برند. پس افراد می‌توانند عرض زمان خود را گسترش دهند.
بعد سوم این است که ما به دنبال چه نتیجه‌ای هستیم که به نقطه وحدت برسیم. پس یک محصول تابع طول زمان، عرض زمان و عمق زمان در راستای یک هدف است و اینجاست که عرض زمان و عمق زمان ارزش پیدا می‌کنند، چون در اختیار ماست. این عرض زمان است که ارزش می‌آفریند. بیاییم از این پس روی عرض زمان کار کنیم، ولی هدفمند و دائم.عرض زمان تابع آگاهی و توانمندی افراد است و همه ما که این را می‌دانیم می‌توانیم به عمق زمان‌مان تسلط داشته باشیم.
آیا زمان به طور یکسان در اختیار همه است؟ پاسخ این است اگر تک بعدی ببینیم بله، ولی اگر زمان را سه بعدی ببینیم خیر. مهم‌ترین تفاوت آدم‌ها که عرض و عمق زمان‌شان تغییر می‌کند، در آگاهی آن‌هاست. میزان، آگاهی افراد است که باعث می‌شود پکیج‌های زمانی یکسانی نداشته باشند.