خنده دارو است.به ساختن ماهیچه ها کمک میکند و روحیه را بهبود میبخشد.وقتی ناراحت و اندوهگین هستید، به چهره خودتان در آینه نگاه کنید،منقبض و زشت به نظر می رسد.با آن چیزی که دوست دارید چهره شما باشد،خیلی فرق دارد.
انقباض صورتتان به خاطر احساسات منفی است که باعث آشفتگی ذهن شما شده اند.برای فرار از این نیروهای منفی یک راه ساده این است که آرام باشید.تمام بدنتان را آرام کنید.شما متوجه خواهید شد که آخرین قسمت بدنتان که آرام میگیرد ،صورت شماست و در صورت شما ،دهان آخرین جایی است که به آرامش میرسد.
بعد لبخند بزنید..بخندید!
میبینید که چه سریع ابرهای غم ناپدید می شوند و شما باز هم احساس خوشحالی خواهید کرد.
راز آرام شدن این جمله است :
"رهایش کن"
زندگی پر از اتفاقات خوشایند و نامطبوعی است.وقتی اتفاق نامطبوعی می افتد ، ما تعادل خود را از دست می دهیم ،این به خاطر حس منفی است که خودش را در ناراحتی و افسردگی نشان میدهد.راه عملی برای مواجه شدن با این موقعیت ،پیدا کردن ریشه مشکل است و بعد رها کردن چیزی که باعث پیدا شدن احساسات منفی شده است.
رهایش کنید!بگذارید همه چیز بگذرد!
من وقتی از زندگی نا امید میشوم و از تلاش دست بر میدارم که مطمئن شوم خدایی وجود ندارد
خدای خوب و مهربانم، تو را از صمیم
دوست دارم. زیرا تو هستی که مرا به جنبش وا میدارد. و امید را در دلم زنده میکنی
به عقب بنگرید و خدا را شکر کنید. به جلو بنگرید و به خدا اعتماد کنید او در هایی را میبندد که هیچ کس قادر به گشودنش نیست و در هایی را می گشاید که هیچ کس قادر به بستنش نمی باشد
خدایا من در کلبه فقیرانه خود چیزی را دارم، که تو در عرش کبریایی خود نداری!!!
من چون تویی دارم، و تو چون خود نداری!!!
(امام سجاد علیه السلام)