سایت کارآفرینی میلیاردرهای آینده ایران

نسخه کامل: چطور اعتماد کنم؟ (لطفا شرکت کنید)
شما در حال مشاهده نسخه تکمیل نشده می باشید. مشاهده نسخه کامل با قالب بندی مناسب.
صفحه ها: 1 2
سلام به دوستان عزیز

دوستی ازم پرسید در محیط مجازی چطور میتوانم به کسی اعتماد کنم؟ وقتی که از فرد مورد نظر هیچ شناختی ندارم و حتی ملاقاتی باهاش نداشتم چطور بهش اعتماد کنم؟؟؟
و آیا با شناختی که فقط در این محیط ازشون پیدا کرده ام ، میتونم در مسائل کاری و تجاری با ایشون همکاری کنم؟؟؟

[تصویر: w7fwgcavb2wup8uh8he.jpg]

در جواب این دوست گفتم که:

اعتماد اساس یک ارتباط خوب است اما خدا به ما عقل داده است .
اعتماد نتیجه شناخت است. پس اگر کسی را خوب نمی شناسی با احتیاط با او تعامل کن.
رازت را به هر کسی نگو!
به غریبه ( کسی که او را نمی شناسی و امتحان پس نداده )اعتماد نکن!
با همه احتیاط کن!
از تجربه ی دیگران استفاده کن.
اجازه بده زمان بگذرد و شواهدی که دال بر قابل اعتماد بودن شخص است برای تو مشهود شود بعد اعتماد کن!
ساده انگاری نکن!
بدون فکر و تعمق قدم بر ندار!


از بقیه دوستان هم میخوام که نظرات خودشون رو اعلام کنند تا هر چه بیشتر در اهداف دوستانمون بهشون یاری کنیم.
سپاسگذارم
10_004
امام علی(ع) رازی که دل خودت نتوانسته نگه دارد چطور انتظار داری زبان دیگری نگه داری کند؟

برای اعتماد کردن ما باید حتما یک شناخت نسبی درخصوص همان موضوع داشت

اینجا بحث کارآفرینی واکسب کار هست

با اعتماد های بیجا وبدون شناخت امکان این هست که ایده وطرح ها ما توسط دیگران احرا شود وچیزی عاید ما نگردد

حتی سیاست کوکاکولا که بیشتر از یک قرن هست فعالیت میکند این هست که راز ساخت اصلی نوشابه این شرکت را در هیج جا بیان نکند
چون با بیان این راز دیگر کوکاکولایی وجود ندارد

برای اعتماد در کسب وکار:
1- شناخت اولیه از شخص یا شرکت یا گروه هدف
2- برسی زمنیه کاری وسوابق اجرای که توانایی کار مارا دارند یا خیر
3- عدم گفتن همه طرح ها در همان مراحل اولیه وتقسیم کردن واعتماد در چند مرحله
4- عقد قرار داد معتبر برای جلو گیزی ار سوء استفاده طرفین
به نظر من آدم در دنیای حقیقی که شناخت دیداری و تحقیقی از طرف مقابل خود دارد سرش کلاه می رود و ... وای به حال اینکه در فضای مجازی بدون اینکه طرف را بشناسیم، اسمش را، رسمش را، عقایدشرا و هدفش را بشناسیم به او اعتماد کنیم و نتایج چندین ماه و سال تحقیق و ایده خود را در اختیار او قرار دهیم.

پس بهتره که اول در همین فضای مجازی نسبت به عملکرد های او در سایت های دیگر (با توجه به ایمیل، نام کاربری، شغل و...) تحقیق و سرچی بکنیم

2- طرف خودش را کامل معرفی کنه و باز هم نسبت به این معرفی سرچ کنیم

3- وقتی تو فضای مجازی نسبت به هدفش مطمئن شدیم حالا نوبت اینه که طرف را در فضای حقیقی ببینیم

4- اگر کسی هدف سوء و کلاهبرداری نداشته باشد بدون هیچ نیرنگی قبول می کند شما را در فضای حقیقی ببیند، همانطور که اعضا و کاربران سطح بالای این انجمن بارها و بارها در جلسا حضوری شما را ملاقات کرده اند

پس بدون دیدن و تحقیق حضوری فرد به او به هیچ عنوان اعتماد نکنید. چون من و یا هر کس دیگری از پشت این نام کاربری می توانم خودم را چیزی که نیستم معرفی کنم ولی در حقیقت دنبال بدست آوردن چیز دیگری باشم!!!!
منهم با نظرات خانم M_SH موافقم.....


تو دنیای واقعی با وجود تمام اعتماد ها و رفت آمد ها آدم ها نسبت به هم خیانت میکنند چه برسه به دنیای مجازی که اون طرف ماجرا هیچ چیز مشخص نیست و هویت فرد ناشناخته اس....
پس همیشه قبل از شروع به کار با یک یا چند نفر....حتما اعتامدات و راه های قانونی رو طی کنید و بعد با او وارد همکاری شوید....
منم دقیقا با مواردی که خانم معاون فرمودند موافقم
اعتماد در طول زمان بوجود میاد با رفت و آمد و ملاقاتهای حضوری و تحقیق در مورد فرد یا افراد
اعتماد هیچ معنایی در دنیا نداره !
یه چیزیه که وجود خارجی نداره ! شما اعتماد رو به من نشون بده ، کجاست ؟ چیه ؟ چه شکلیه ؟
اعتماد پوچ و تو خالیه .

وقتی مالت رو سفت نگرفتی و اجازه دادی دیگران ازت سوء استفاده کنند ، اونموقعست که تو اعتماد بی جا کردی .
وقتی مالت رو سفت گرفتی و این احازه رو به دیگران ندادی تا ازت سوء استفاده کنند ، اونموقع هست که تو اعتماد کردی !

اما به کی اعتماد کردی ؟
به خودت .
آدم فقط میتونه به خودش اعتماد کنه . اگر حواست رو جمع کنی و بهترین تصمیم رو بگیری ، اونموقعس که به توانایی هات اعتماد کردی و اونموقعس که اگه با بدترین ادم دنیا هم شریک بشی میتونی کامل بهش اعتماد کنی .

اما تو دنیای مجازی ، اعتماد بی معنا تر از انچه که هست میشود ! و مفهوم اعتماد متفاوت خواهد شد

من خودم در دنیای مجازی متونم بگم فلان کارخونه دار هستم ! اصن از این به بعد من رو عسگر اولادی صدا کنید Big Grin
اعتماد در دنیای مجازی معقوله ای جدا دارد . متاسفانه در این دنیا میشود راحت دروغ گفت و حتی برای دروغ ها مدرک هم ساخت .
باز برمیگردیم به اون مثال زیبای مالت رو سفت بگیر همساده رو دزد نگیر .

صادقانه اگر میخواهید کاری را شروع کنید ، اعتماد کردن ها ، سفت گرفتن مالها و اجازه ندادن سوء استفاده کردن ها رو بیار توی دنیای حقیقی .
من خواهشم از دوستان این است به هیچ عنوان در دنیای مجازی به هیچکس اعتماد نکنند .
البته همونجور که گفتم از نظر من اعتماد بی معناست و منظور دقیق تر من این است که صرفا روی حرف های افراد که من فلانم ، من بیسارم ، اینکاره ام اونکاره ام و غیره حساب باز نکنید . اینطوری شما زرنگ بازی در میارید و دست پیش رو میگیرید و با اعتماد کردن به هوش و ذکاوت خودتون ، میتونید اساس اعتماد رو در دنیای واقعی بریزید و شروع کار رو یا در دنیای واقعی و یا در دنیای مجازی استارت بزنید .
من شخصاً تجربه اعتماد کردن بی جا رو دارم و از این اعتماد بی جا ضربه خوردم. تازه با کسی که رو در رو با هم جلسه داشتیم و صحبت کردیم و در واقع با یک شرکت طرف بودم که ثبت شده و اعتباری داشت ولی با اعتماد بی خودی کلی ضرر کردم وای به روزی که اصلاً طرف رو ندیده و نشناسیم! طرف من ظاهر بسیار جا افتاده مودب و خوش برخوردی بود ولی خوب دیگه اینجوری
پس واقعاً اعتماد کردن به کسی به این سادگی ها نیست. خیلی باید بررسی و بالا و پایین بشه تا بتونی حسابی طرف کارت رو بشناسی و تازه به اندازه ظرفیت هر کسی می تونی بهش اعتماد کنی.
بحث جالب و نظرات دوستان جالب تر
می دونید دوستان نظرهای دوستان یک نکته مشترک داشت یا اعتماد کلی یا هیچ .

ولی دوستان برای هر تجربه و اجرای عملی نیاز به ارتباط و ارتباط نیاز به اعتماد دارد، فقط عزیزان میزان اعتماد خیلی مهم هست که چقدر و چطوری و در چه شرایطی باشه .
من می گم هر انسانی ارزش اعتماد را دارد فقط باید حواست رو جمع کنی .

اعتماد یک ریسک هست که به تمرکز و جمعی هواس نیاز داره . شما باید ببنید برای اجرای کارتون به چقدر اعتماد نیاز دارید ، مثلا اگه می خواهید با یک شخصی کار مشارکتی انجام بدید لازم نیست برای اعتماد سند خونه رو به نامش بزنید چون شما اعتماد نکردید بلکه بی عقلی کردید و خودتون خیلی سریع به پزشک نشون بدید .

ببنید دوستان اعتماد در کار دونفره کاملا لازم است .
اعتماد برپایه صداقت و شفاف سازی ساخته و حتما باید همه چیز شسته و رفته باشد .
اگه قرار اعتماد برای فعالیت اقتصادی باشد حتما باید مکتوب باشد .


ولی من اعتماد رو کاملا توصیه می کنم و اعتقاد دارم حتما برپایه تعادل و عقل باشد اگه این کارو انجام بدید لازم نیست مالتون رو سفت بگیرید و ... .
من هم با نظر آقای سیدی زاده موافقم اعتماد یک امر نسبی هست و نمی توان آن را کاملاً انکار کرد!
مثلاً اعتماد مردم به بانک نزدیک به 100% هست و به همین دلیل تمام وجوه نقد خود را به آنها می سپارند و در قبال آن یک کاغذ ممهور تحویل می گیرند!
یا در بازار افرادی هستند که به واسطه تجربه اعتبار کافی کسب کرده و اعتماد دیگران را جلب کرده اند و می توانند صدها میلیون جنس و پول مردم را در اختیار داشته باشند بدون اینکه کسی نگران از دست رفتن آن باشد. این هم نوعی اعتماد با درصد بالاست.
در دنیای مجازی هم مثلاً سایت آمازون نسبتاً قابل اعتماد است، سایت علی بابا هم قابل اعتماد است اما درصد اعتماد مردم به آنها یکسان نیست.
در کشور ما هم مثلاً درگاه پرداخت انلاین بانکها کاملاً قابل اعتماد بوده و افراد با خیال راحت تراکنش های مالی خود را انجام می دهند.
اما در مورد افراد حقیقی در عالم مجازی با دوستان موافقم و باید بسیار محتاطانه عمل کرد البته اینجا هم نسبتی از اعتماد وجود دارد یا به تریج به وجود می آید و نمی شود آن را کاملاً منکر شد.
(04-30-2013 08:10 AM)dara نوشته شده توسط: [ -> ]من شخصاً تجربه اعتماد کردن بی جا رو دارم و از این اعتماد بی جا ضربه خوردم. تازه با کسی که رو در رو با هم جلسه داشتیم و صحبت کردیم و در واقع با یک شرکت طرف بودم که ثبت شده و اعتباری داشت ولی با اعتماد بی خودی کلی ضرر کردم وای به روزی که اصلاً طرف رو ندیده و نشناسیم! طرف من ظاهر بسیار جا افتاده مودب و خوش برخوردی بود ولی خوب دیگه اینجوری
پس واقعاً اعتماد کردن به کسی به این سادگی ها نیست. خیلی باید بررسی و بالا و پایین بشه تا بتونی حسابی طرف کارت رو بشناسی و تازه به اندازه ظرفیت هر کسی می تونی بهش اعتماد کنی.
آره تو دنیای تجارت همه رو به چشم کلاه بردار ببین مگر خلافش ثابت بشه
صفحه ها: 1 2
لینک مرجع