گران ترین مجریان تلویزیون ایران با دستمزدهای میلیونی
هفت صبح: دستمزدهای مجریان تلویزیونی در سال های اخیر همواره حاشیه ساز بوده است، این گزارش درباره دستمزدهای مجرانی چون فردوسی پور، رشیدپور، شهریاری و… است.
این روزها دستمزد یک مجری تلویزیونی به نام فرزاد جمشیدی کلی حاشیه ساز شده است. ماجرا هم به زمانی برمی گردد که شایعه شد او گرانترین مجری برنامه های تلویزیون در ماه رمضان بوده اما دیروز مهدی فرجی مدیر شبکه اول سیما در مصاحبه ای ضمن اینکه مقدار متنابهی از این مجری تعریف و تمجید کرد، گفت: «طبیعی است که دستمزد جمشیدی با مجری که برنامه ساده ای با مخاطبان محدود را اجرا کند یکی نیست اما اینکه بگوییم او گران ترین مجری سازمان است را تایید نمی کنم.»
این یعنی یک تکذیبیه ای که به نوعی تایدیه هم در دل خود دارد! تایید اینکه فرزاد جمشیدی مجری خوب سیماست و دستمزد خوبی هم می گرد، هرچند که گرانترین مجری سیما نیست. این حرف و حدیث ها باعث شد در گزارش امروز «هفت صبح» به درآمدهای مجریان صدا و سیما بپردازیم. موضوعی که چندین مرتبه در سانه ها جنجال ساز شده و هنوز از موضوعات مرموز و مبهمی محسوب می شود که مردم با علاقه آن را دنبال می کنند.
نان آن سال ها
در سال های دهه ۸۰ فضای کار برای مجریان تلویزیونی هم بازتر شد و آنها هم در قامت ستارگان تلویزیونی مورد توجه عام مردم قرار گرفتند. حالا مردم از درآمدهای شومن ها و مجریان صحبت می کنند، اینکه مثلا فلان مجری از صداوسیما چقدر حقوق می گیرد یا برای اجرای یک شب برنامه مناسبتی از سازمان ها و نهادها چقدر طلب می کند.
خیلی با قاطعیت نمی شود درباره درآمدهای فعلی مجری ها اظهارنظر کرد و حکم صادر کرد که زیاد یا کم می گیرند اما واضح است اوضاع مالی مجری های فعلی تلویزیون با تعدد شبکه ها و برنامه ها خیلی بهتر از دوره های پیش شده است.
چندی پیش خانم الهه رضایی مجری سابق برنامه های کودک و نوجوان گفته بود: «در سال ۱۳۵۸ ماهه ۱۲۰۰ تومان حقوق می گرفتم.» این حقوق در آن سال ها حقوق کمی بود که البته ناگفته نمایند این مبلغ برای اجرای ۱۲ برنامه بود، یعنی هر اجرا ۱۰۰ تومان. خانم گیتی --------------- هم در سال ۵۸ همزمان با خانم رضایی وارد صداوسیما شد. خانم خاممنه در مصاحبه ای گفته بود در آن مقطع ۲۵۰۰ تومان از صداوسیما حقوق می گرفته و به دلیل علاقه ای که به اجرا داشته گله ای از دستمزد پایینش نمی کرده است.
وضعیت متفاوت مجریان رادیو
«تعیین کنندگان حقوق مجریان رادیو بر این تصورند که حرف زدن پول نمی خواهد.» این جمله را ژاله صادقیان یکی از پیشکسوتان اجرا در رادیو می گوید. او در اعتراض به حقوق پایین مجریان رادیو می گوید هنوز پس از سال ها کارکردن در صداوسیما خبری از قرارداد رسمی نیست و به عنوان میهمان با آنها قرارداد می بندند.
چندی پیش فرزاد حسنی هم که چندسالی هست از تلویزیون به رادیو کوچ کرده گفته بود برای اجرای برنامه هفتگی اش در رادیو ماهانه ۲۰۰ هزار تومان حقوق می گیرد و می گویند برای اجرای یک ماهه هر شب در سیما بین ۳ تا ۴ میلیون دستمزد می گیرد. او در گفت و گویی که با یکی از نشریات انجام داده نصیحتی از مرحوم منوچهر نوذری را به مجری ها یادآوری کرده که می گفت: «مبلغ دستمزد اجرای خود را برای بیرون زیاد بگویید و رقم بالایی را طلب کنید.» به گفته حسنی: «این کت و شلواری که ما می پوشیم، به واسطه مبلغ دستمزد اجراهایمان در بیرون از صداوسیما و در این رماسم ها مبلغ خوبی هم می گیریم اما در صداوسیما دستمزد آنچنانی ندرایم.» اگر صورت هزینه های نهادها و سازمان های دلوتی و خصوصی را در برگزاری مراسم و جشن های مناسبتی نگاهی بیندازیم، متوجه می شویم واقعا مجریان صداوسیما به این نصیحت مرحوم نوذری خیلی خوب جامه عمل پوشانده اند! چندی پیش در خبرها آمده بود یکی از مجریان برنامه کودک سیما برای یک شب اجرا از حوزه هنری ۱۶ میلیون تومان پول گرفته است. راه دوری نرویم همین چند وقت پیش مسئولان یکی از دانشگاه های آزاد تهران برای یک شب مراسم جشن فارغ التحصیلی دانشجویان شان مجبور شدند یک و نیم میلیون تومان پول به «علیرضا» یکی از مجریان نسل سومی صداوسیما بدهند.
فردوسی پور، ماهیانه ۶-۵ میلیون تومان؟
دستمزد اجرای عادی فردوسی پور یکی از جذاب ترین سوژه های مورد بحث بین مردم بوده و هرازچندگاهی اعداد عجیب و غریبی از دستمزد او به گوش می رسد. شاید مهم ترین نکته ای که تا چند ماه پیش باعث می رشد رقم های حدسی درباره دستمزد این مجری بسیار متفاوت باشد، سکوت همیشگی او درباره شایعات بود. در تابستانی که گذشت، یک روزنامه صبح با اعلام رقم نجومی دقیقه ای ۱۰۰ هزار تومان برای اجرای فردوسی پور در برنامه ۹۰، جنجال ها درباره دستمزد او را وارد فاز تازه ای کرد و فردوسی پور را مجبور کرد که در برنامه ۹۰ به شفاف سازی روی بیاورد.
شفاف سازی که با پاسخ رشیدپور هم رو به رو شد. ماجرا از این قرار بود که در آن روزنامه ادعا شده بود فردوسی پور سال گذشته برای «نود»، دقیقه ای ۶۰ هزار تومان دریافت می کرده که قرار بوده این مبلغ به دقیقه ۱۰۰ هزار تومان در سال جاری افزایش پیدا کند که در این صورت، در طول یک سال مبلغی حدود یک میلیارد تومان عایدی او از این برنامه می شود و لقب مجری میلیاردی را به فردوسی پور داد! این ادعا چندان به مذاق فردوسی پور در آن برنامه خوش نیامد او در حرکتی جالب در یکی از برنامه های نود درمورد حقوق خود شفاف سازی کرد.
فردوسی پور در آن برنامه میزان کل درآمدهای برنامه اش را در سال ۸۹ حدود ۲۵۸ میلیون تومان عنوان کرد و گفت: براساس قرارداد منعقدشده با صداوسیما، میزان پولی که به هر برنامه «۹۰» داده می شود به صورت دقیقه ای و تا سقف ۱۲۰ دقیقه است و اگر برنامه ای بیش از ۱۲۰ دقیقه به طول بینجامد، برای دقایق اضافی هیچ پولی به عوامل برنامه پرداخت نمی شود.
او در ادامه بیان کرد که درآمد خودش برای اجرای برنامه، تهیه کنندگی، نویسندگی و «قس علیهذا»، در طول ماه از یک و نیم میلیون تومانی برای فردوسی پور هم اما کمی عجیب و دور از ذهن به نظر می رسید به طوری که رضا رشیدپور هم در برنامه م/ا/ه/و/ا/ر/ه های خود و هم در مصاحبه ای به آن واکنش نشان داد. رشیدپور گفت فردوسی پور درآمدش ۱۵ میلیارد تومان هم نیست اما ماهی یک و نیم میلیون تومان هم امکان ندارد. او ادعا کرد که برای تهیه کننده یک برنامه اینچنینی در سازمان، حداقل ماهی ۶-۵ میلیون تومان درآمد وجود دارد و ما نباید نه از این طرف بام بیفتیم نه از آن طرف.
احسان علیخانی، گران ترین مجری
احسان علیخانی در غیاب مجریانی چون فرزاد حسنی، رشیدپور و… در حال حاضر به یکی از گران ترین مجریان تلویزیون تبدیل شده است. مجری که در اوایل کارش از او به عنوان نسخه کپی از فرزاد حسنی نام برده می شد، در روزگار کمبود مجری صداوسیما به نسخه اصلی تبدیل شده است. شنیده شده علیخانی برای اجرای روتین یک ماهه چیزی در حدود پنج – چهار میلیون تومان دستمزد می گیرد. او به تازگی وارد جرگه تهیه کنندگان برنامه تلویزیونی هم شده است و با این حساب از این به بعد رقم دریافتی او به میزان قابل توجهی بالا خواهد رفت. دستمزد او برای یک شب اجرا در مراسم های بیرون هم بین دو تا چهار میلیون تومان است.
محمد سلوکی، تا چهار میلیون
دوران حضور محمد سلوکی در تلویزیون با فراز و نشیب های زیادی همراه بوده و در دوره هایی حوضر او در صداوسیما به صفر می رسد و در دوره هایی به یک مجری پرکار تبدیل می شود. از آخرین اجراهای خوب او در تلویزیون می توان به برنامه تهران ۲۰ که از شبکه تهران پخش می شد، اشاره کرد که چند مصاحبه زنده در این برنامه او سروصدای زیادی به پا کرد. او البته کمی بعدتر ترجیح داد با تیم جدید تهران ۲۰ کار نکند و از آن برنامه جدا شد. درمورد دستمزد او از برنامه های تلویزیونی شنیده می شود او ماهانه حدود ۸۰۰ هزار تومان از تلویزیون حقوق ثابت دریافت می کرده که همین باعث شده به سمت دنیای تجارت روی بیاورد و سراغ برند و پوشاک برود. شنیده شده هاین رقم فقط حقوق ثابت او است و هزینه اجرای او در برنامه های روتین البته بسیار بالاتر از این حرف هاست و به ماهی چهار، پنج میلیون تومان هم می رسد.
محمود شهریاری، محبوب در اجرا
از محمود شهریاری به عنوان یکی از مجریان محبوب در اجراها و مراسم ها نام برده می شود. او به دلیل کاراکتر شخصیتش توانایی اجرا در بسیاری از مراسم ها را دارد و طرفداران زیادی هم بین شرکت ها و موسسات برای خودش دست و پا کرده است. گفته می شود او برای هر شب اجرا در برنامه ماه رمضان حدودا شبی ۱۰۰ هزار تومان دریافت می کرده است که با این حساب در طول یک ماه چیزی نزدیک به سه میلیون تومان از آن برنامه کسب درآمد کرده است. رقم دریافتی او برای نهادها و سازمان هم از دو میلیون تومان هست به بالا…
دستمزدهای میلیونی برای اصلاح لبخند؟!
دندان‌پزشک‌ها هم به اندازه متخصصان زیبایی و جراحان پلاستیک در مطب‌های خود با بیمارانی روبرو می‌شوند که مشکل عمده‌ای ندارند و تنها می خواهند زبیاتر جلوه کنند.
به گزارش برنا تب زیبایی در سن جوانی بیشتر دامن آدم را می‌گیرد و وسوسه زیباتر شدن تقریبا سراغ هر جوانی می رود، چون اصولا انسان‌ها ذاتا زیبایی را دوست دارند و این حس در جوان‌ها معمولا چند برابر است،. شاید از این جهت که احساس می کنند در هر جمعی مرکز توجه هستند. خلاصه اینطور می شود که در نهایت مطب‌های زیبایی پر می شوند از متقاضیانی که مشکل عمده‌ای ندارند و تنها هدف‌شان زیباتر شدن است.
گاهی این خواسته و نیاز در افراد از حالت طبیعی خارج و شکل بیمارگونه‌ای به خود می‌گیرد. جراحی‌ها و کارهای زیبایی دندان از پرطرفدارترین‌ها در تمام دنیا و البته ایران است. یکی از کارهای زیبایی که متقاضیان زیادی دارد و یکی از مشکلات شایع زیبایی دندان است پرکردن فاصله بین دندان‌ها است.
دکترسیدحسین رجالی، جراح، دندانپزشک و ایمپلنتولوژیست در گفت‌و‌گو با برنا از این مشکل، دلایل بروز آن و البته راه‌های درمانی و عوارض آن گفت. در ضمن از هزینه‌ها و میزان ماندگاری این روش‌ها هم از او پرسیدیم.حاصل این گفت‌و‌گو را در ادامه می‌خوانید.
دلایل دوری دندان‌ها از یکدیگر!
برای رفع این مشکل در ابتدا باید بدانیم علت فاصله به وجود آمده بین دندان‌ها چیست. این فاصله به چند دلیل پیش می آید؛ گاهی در اثر تناسب نداشتن اندازه فک با اندازه دندان‌ها، یعنی یا اندازه فک بزرگ‌تر از حد معمول است، یا اندازه دندان‌ها کوچک‌تر از حد معمول. گاهی هم این فاصله به دلیل نداشتن بعضی از دندان‌ها به صورت ارثی یا مادرزادی است. یکی از دلایل دیگر وجود فرنوم بین دندانی؛ چسبندگی عضلانی است که مانع از چسبیدن دندان‌ها به یکدیگر است.
همه راه‌حل‌های موجود
اولین روش درمانی که برای رفع این مشکل وجود دارد، ارتودنسی است که معمولا برای کودکان از سن 12 سالگی به بالا انجام می شود. با ارتودنسی دندان‌ها به یکدیگر می‌چسبد. اما در خیلی از موارد فاصله‌های دندانی که به دلیل کوچ‌تر بودن اندازه دندان‌ها نسبت به اندازه فک است تنها با ارتودنسی قابل درمان نیست، چون اندازه دندان‌ها کوچک‌تر از حد طبیعی است و باید اندازه دندان‌ها اصلاح شود. در این حالت نیاز است از نظر زیبایی روی دندان‌ها کار کنیم و این فاصله را اصلاح کنیم.
برای این مورد 2 روش زیبایی وجود دارد. روش اول باندینگ کامپوزیت است که موادی از جنس کامپوزیت همرنگ دندان به کناره آن اضافه می شود و فاصله‌ها به این روش بسته می شود و روش بسیار خوبی است از این جهت که معمولا دندان تراش نمی خورد و از نظر شکل و فرم ظاهری کاملا شبیه دندان طبیعی است و از نظر هزینه نسب به سایر روش‌ها به نفع بیمار است.
روش دوم استفاده از لامینت چینی است. در این روش دندان مقداری تراش می خورد ،گاهی تا نیم میلیمتر،بعد غشای چینی مخصوص روی دندان قرار می گیرد و فاصله‌ها را پر می کند.البته این روش هزینه زیادی دارد.
طبق گفته‌های دکتر رجالی اگر بخواهید این عمل‌های زیبایی راروی دندان خود پیاده کنید حتما باید با جیب پر پول راهی مطب‌های دندان پزشکی شوید. او البته در صحبت‌های خود به حقیقتی تلخ مرتبط با عمل‌های زیبایی دندان اشاره کرد و گفت:هزینه انجام این کارها از هر مطب تا مطب دیگر و یا از هر شهر تا شهر دیگر و البته در مورد هر شخصی بسته به میزان کاری که برای او انجام می شود متفاوت است و این نشان از خودرای بودن و نبودن تعرفه مشخصی در این زمینه است.
هزینه و دوام زیبایی
این جراح و دندان پزشک در این زمینه به برنا توضیح داد: به طور معمول هزینه ارتودنسی در تهران بین یک میلیون و 500 هزار تومان تا 2 میلیون تومان است. هزینه روش باندینگ کامپوزیت برای پرکردن هر فاصله بین 2 دندان 300 هزار تومان است. در روش زیبایی پر کردن لامینت چینی برای هر واحد دندان 400 هزار تومان دریافت می شود.
دوام این روش‌ها به این صورت است که در روش ارتودنسی اگر خوب انجام شود نتیجه همیشگی است، اما در روش باندینگ کامپوزیت و لامینت چینی در صورتی که خوب نگهداری و مراقبت شوند دوام خوبی دارند. این دوام به موادی که استفاده می شود، کار دکتر و میزان مراقبت متقاضی بستگی دارد. باندینگ کامپوزیت در یک جلسه و در دهان بیمار انجام می شود، اما روش لامینت زمان می برد.
البته طبق گفته دندان‌پزشکان دیگر این روش‌ها در مدت زمانی چند ساله نیاز به ترمیم دارند و جرم گیری باید سالانه انجام شود که البته جرم‌گیری مداوم دندان‌ها هم می تواند برای لثه مشکل ایجاد کند و جدا از این موارد همان طور که دکتر رجالی اشاره کرد میزان هزینه‌های دریافتی در هر مطبی متفاوت است.
حرف آخر: در حالی که ظاهرا هیچ تعرفه خاصی برای انجام خدمات زیبایی دندان وجود ندارد، هر روز بر تعداد متقاضیانی که از هیچ کدام از عوارض این خدمات که شامل،سفید کردن‌دندان‌ها(بلیچینگ)،کاشت نگین مصنوعی،جواهر و طلا ،اصلاح طرح لبخند،روکش‌های سفید،پکیج عروس شامل سفید‌سازی دندان و کاشت نگین و روکش‌های بلوری، اطلاعاتی ندارند و با صرف هزینه‌های میلیونی حاضر به دریافت این خدمات می شوند افزوده می شود. آیا بر روند کار کلینیک‌های دندان پزشکی نظارتی وجود دارد؟ این سوالی است که جواب آن را باید از مسوولان جویا شد.
http://www.tabnak.ir/fa/news/195168/%D8%...9%86%D8%AF
مداحانی که دستمزدهای میلیونی دارند
مرتضي محسني در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:
در آستانة ماه محرم و ايام عزاي آل الله بر آن شديم تا به جهت تذكري برادرانه ودر عين حال خاضعانه براي جماعت ذاكر و مرثيه خوان حضرت سيدالشهداء (ع) چند سطري را نگارش و انشاء كنيم.
بدون ترديد يادآوري و تكرار بعضي از موضوعات در اين عرصه بخصوص پرداختن به آسيب ها و آفت ها يك ضرورت دائمي، قطعي و اجتناب ناپذير است، به همين علت علاوه بر آنچه كه در بيان و تعريف وقايع كربلا مباحثي دور از اصل آنچه كه رخ داده روبرو شده ايم و از آن به عنوان تحريفات عاشوري ياد مي كنيم، يا به جاي بازگويي مناقب و فضايل اهل بيت عليه السلام و ايستادگي آنها در برابر ظلم ستمگران تنها به جنبه هاي احساسي آن بسنده نمائيم، يا به خاطر عقب نماندن از سياست و انجام تكاليف سياسي به سياست زدگي دچار مي شويم و يا باغفلت اين صاحب منسبان (نوكري اهلبيت عليهم السلام) از رعايت توصيه هاي اخلاقي مورد تأكيد با بدبيني ها و ذهنيت هايي از طرف جامعه روبرو مي شويم و... شايد از مهمترين آسيب ها و آفت هاي امروز فضاي مداحي اتكا بعضي از ايشان به موضوعات مادي و حق الزحمه هاي دور از ذهن و هنگفت مي باشد.
اگر چه شأن بسياري از بزرگواران از اين نقيصه بدور است ليكن هستند كساني كه متأسفانه در اين وادي گرفتار شده و در تغافل و تجامل بسر مي برند.
اشاره به يك نمونه از اين دست غفلت ها، ما و شما را بر اين ادعا و استدلال قانع خواهد نمود.
از يك مداح براي اجراء مراسم عيد غدير دعوت شد اما بدليل تراكم برنامه هاي وي مراسم با توافق برگزار كنندگان هر چند دشوار به دو شب قبل از عيد موكول گرديد.
تماس براي هماهنگي بيشتر با ايشان و احالة موضوع به فرد ديگري كه مدير برنامه هاي وي بوده تهيه و تكثير بنرهاي تبليغاتي، تأمين سيستم صوتي عليرغم مشكلات موجود از جمله اموري بود كه با دشواريهاي خاص خود انجام گرفت، ليكن چهار روز قبل از مراسم از طرف مدير برنامه تماس گرفته شد كه ميزان صلة (پاكت) در نظر گرفته شده چقدر است؟!
پاسخ اين بوده كه مبلغي به عنوان هديه مد نظر است تشريف آوردند خدمت ايشان تقديم ميگردد. اما متأسفانه چنين بيان مي شود كه خير! مبلغ 000/000/15 ريال (براي يك شب يا بهتر براي يك ساعت) به شماره حسابي كه اعلام مي كنيم واريز نمائيد. متعاقباً برگزار كنندگان اظهار ميدارند كه آيا اين رفتار كار درستي است؟ گفته مي شود اين ديگر به شما ربطي ندارد! درجواب يادآوري مي شوند كه بالاخره مطابق رسم مبلغي به عنوان هديه و صله تقديم ايشان مي كنيم. نهايتاً مدير برنامه افاضه مي نمايد كه رسم و سنت شما با رسم حاجي!؟ جور در نمي آيد.
در پايان ضمن منتفي شدن موضوع دعوت واجرا، مراسم، به مداح ياد شده و مدير برنامه وي از طريق پيامك مطالبي از باب نصيحت يادآور مي شوند كه تنها پاسخي كه مي رسد اين بوده: يا حق يا علي! قضاوت با اهل فن، قضاوت با خوانندة اين سطور يا قصاوت با مردم، هر چه هست اين حركت چه عوارضي را در پي خواهد داشت؟ براي چند جوان شهرستاني با انرژي، عاشق اهلبيت عليهم السلام و هيئتي با تلاش و زحمت و شوري خاص مراسمي را برنامه ريزي كرده ليكن با اين پديده غيرمترقبه روبرو شده و سردرگم بدنبال راه چاره اي كه جز اتكا به خود و ذاكران و مداحان بومي راه ديگري را پيدا نمي نمايند، چه بايد كرد؟
باشد كه اخلاص و صداقت و پاكي سرلوحة كار اين عزيزان قرار گيرد و مسائل مادي و مالي، هديه هاي سنگين نقدي و دوري از اخلاص در اين مسير ارزاني آناني باشد كه به صرف داشتن نام و شهرت از اين طريق ناصواب و بي ثواب كسب روزي مي كنند
http://www.irantrack.com/View/madaah-dastmozd.html
باب شدن دستمزد های میلیونی در تئاتر
این پول ها تا الان کجا بوده!
تا همین چند سال پیش هنرمندان تئاتری وقت خود را با بازیگران سینما مقایسه می کردند و از دستمزد های پایین تئاتری تا پول های نجومی که در سینما خرج می شود می نالیدند. تئاتری ها خودشان و هنرشان را بالاتر از آن می دانستند که با مسائل مالی آلوده شوند. به نظر آنها عشق به نمایش و خاک صحنه خوردن بیشتر از هر چیز دیگری ارزشمند بود اما این رفتار های شعارآمیز تئاتری های قدیمی در حال رنگ باختن است به طوری که با سیر صعودی دستمزد های بازیگران در نمایش ها، این بار بازیگران بیکار سینما که روزی روزگاری سوپراستار بوده و تضمین کننده فروش چند ۱۰۰ میلیونی فیلم ها بوده اند، سر از تئاتر درآوردند و کمتر نمایشی را می توان دید که از بازیگرانی که ریشه سینمایی دارند، استفاده نکند. با گسترش رکود در سینما و جایگزین شدن بازیگران جدید با قدیمی تر ها عده زیادی از بازیگران سینما بدون پیشنهاد کاری بیکار مانده اند. در این میان چه چیزی بهتر از آنکه سری هم به سالن های تاریک تئاتر بزنند و هم کمی ذائقه تنوع پسندشان را قلقلک بدهند و هم در این ماه های بیکاری در سینما، درآمدشان قطع نشود. دستمزد های میلیونی که این بازیگران در تئاتر طلب می کنند، از یکسو باعث شده تا بودجه های بیشتری برای کار های نمایشی خرج شود و از سوی دیگر یک تکان جدی به بازیگران قدیمی تئاتر وارد کرده که چرا ما تا پیش از این از چنین دستمزدهایی بی نصیب بوده ایم.
تئاتری های قدیمی البته نوع بازی بازیگران سینمایی را هم قبول ندارند. هم اکنون کشاکش واقعی بر سر اینکه چه کسی باید چقدر دستمزد بگیرد راه افتاده، بازیگران سینمایی که تکلیفشان مشخص است و هر روز هم بر اعداد و دامنه حضورشان افزوده می شود اما تئاتری ها که نه معروفیت سینمایی ها را دارند و نه پیش از این دستمزد میلیونی طلب کرده بودند، برای گرفتن حقشان با مشکل روبه روگشته اند. هم اکنون در یکی از نمایش های در حال اجرا در مجموعه تئاترشهر یک بازیگر زن که سابقه کار های سینمایی دارد، ۲۰ میلیون تومان دستمزد برای حضور در نمایش می گیرد؛ دستمزدی که پیش از این می شد با آن چند کار تئاتری قوی را روی صحنه برد. بازیگر دیگری نیز برای حضور در کار مرحوم سمندریان مبلغی میلیونی را طلب کرده بود که باعث دلخوری و آزردگی استاد شده بود. این پول ها معلوم نیست تا امروز کجا بوده اند و اگر واقعاً تئاتر توان پرداخت چنین دستمزدهایی را دارد پس چرا تا به حال خساست به خرج می داده است؟!
هم اکنون چیز دیگری که باعث ناراحتی تئاتری های قدیمی شده است، مسئله ای به نام بازی دادن به چهره ها برای جذب مخاطب بیشتر است. کارگردان های تئاتر تمایل دارند نقش اول کار هایشان را در اختیار بازیگران سینمایی قرار دهند تا تماشاگران عادی تئاتر یا کسانی که به صرف نام یک بازیگر مشهور سراغ نمایش فیلم های سینمایی می روند، با دیدن نام آن بازیگر مجاب شده و برای تماشای تئاتر صف بکشند؛ چیزی که چندی پیش برای یکی از نمایش های مجموعه ایرانشهر پیش آمد و یک نمایش عادی با استفاده از حربه حضور بازیگران سرشناس سینما و البته تبلیغات گسترده، فروش خوبی داشته باشد. این رسم جدید از طرفی به نفع کلیت تئاتر است و بیننده های جدید را برای نمایش جمع می کند و از سویی به ضرر تئاتری هایی است که هیچ وقت چهره ای شناخته شده برای مردم نبوده اند. آنها با این روند به گوشه ای می روند و کم کم به فراموشی سپرده خواهند شد.
http://rasadkhane.jamnews.ir/News/FullSt...wid=624808