02-24-2013, 03:06 AM
02-24-2013, 01:10 PM
سياه دانه چي هستش وكاربردش چي هستش؟
02-24-2013, 01:25 PM
طرف ما براي تزئين فطير كاربرد زيادي دارد ودر بعضي از غذا ها هم استفاده ميشود
طبق دانسته هاي من طرف هاي آذربايجان منبع اصليش است
طبق دانسته هاي من طرف هاي آذربايجان منبع اصليش است
02-24-2013, 01:27 PM
کشت و پرورش سیا دانه
گیاه شناسی:
سیاه دانه گیاهی است یکساله با ساقه های ایستاده به ارتفاع 60 تا 70 سانتیمتر برگها دارای بریدگی های نخی،برگچه های ریز،گل های زیبا به رنگ سفیدخاکستری تا آبی با پرچم های متعدد، کاسبرگ هایی به رنگ گلبرگ،میوه آن به رنگ کپسول(غلاف دانه دار) که درون آن تعداد زیادی دانه سیاه ومعطر قرار دارد.گل ها منظم و دو جنسی،مادگی مرکب و چند برچه ای می باشد.سیاه دانه دارای پرچم های مارپیچی نظم یافته اند.
استانداردهای بذری:
بذر تخم مرغی گوشه دار،دارای خللو فرج وبه حالت اسفنجی می باشد.حالت دور تخم می سه لته ی تیز و گاهی در اثر فشار چند جانبه میوه،دانه چند لبه مسطح است.انتهای یالانوک دار شده،انتهای پایین پهن تر و سطوح جانبی کمی برآمده است.رنگ بذر سیاه رنگ با چین های عرضی نا واضح و مات می باشد.نوع میوه ی بذری فندقه است.وزن هر دانه 2.03 گرم و از 1.6 تا 2.3 گرم متغیر است .
ارزش غذایی:
در دانه های سیاه دانه 40%روغن ثابت ساپونینی به نام ملانتین وحدود 1.4 در صد اسانس وجود دارد که دارای نیژلون است. ملانتین به صورت مجزا ماده ای سمی است. مواد سمی موجود در این خانواده از آلکالوئیدها (ترکیبات مضر برای قلب) تا اسید لاکتون با زنجیره کوتاه (محرک پوست) متنوع می باشد. حضور مواد دیگری چون ساپونین ها،گلوکوزید های سیانوژنیک نیز در این گیاه غیر معمول نمی باشد.
خواص دارویی:
قسمت های مورد استفاده و خواص درمانی:
قسمت های مورد استفاده در سیاه دانه،دانه و روغن فرار آن می باشدکه به عنوان داروی معرق،محرک،بادشکن،صفرا بر و هضم کننده غذا مصرف دارد.از بذر در خوراک نان،چاشنی و در شیرینی ها به عنوان تزئین نسبتا سمی است. از بذر برای زیاد کردن شیراستفاده شده و ملین بوده و دفع کننده ی کرم هم است.این گیاه به صورت موضعی در درمان زگیل و بثورات جلدی مورد استفاده قرار می گیرد.در پزشکی سنتی برای زیاد کردن شیر،ملین،دفع کننده کرم ونیز به عنوان نفخ و قاعده آور توصیه می شده است.عسل سیاه دانه نیز مصارف دارویی فراوان دارد.
اکولوژی:
موطن این گیاه جنوب اروپا و آسیای غربی بوده است و از قدیم این گیاه را خصوصا در کشورهای گرمسیر می کاشته اند.این گیاه به سادگی با محیط جدید خو می گیرد.سیاه دانه به کمبود آهن و خاکهای ضعیف حساس است و به سرعت زرد می شود همچنین به شوری و گرما نیز مقاومت خاصی ندارد.
کاشت،داشت،برداشت:
تکثیر سیاه دانه به وسیله ی برگ صورت می گیرد.کشت پائیزه وبهاره ی آن امکان پذیر است،ولی در کشت بهاره محصول بهتری خواهیم داشت.پس از تهیه ی بستر خاک با فاصله 30در30سانتی متر بذر ها کاشته می شوند.گاهی بذر به صورت درهم درکرت پاشیده می شود. در برخی از مناطق کشور مثل سمیرم کشت سیاه دانه به صورت انتظاری انجام می شود به عبارت دیگر به علت احتمال وقوع با زندگی رخ می دهد.زمان گل دادن آن در اواخر اردیبهشت تا تیر ماه می باشد.در کشت پائیزه سیاه دانه در تیرماه و در کشت بهاره در شهریور ماه قابل برداشت می باشند. با زرد شدن کپسول ها می توان اقدام به برداشت ویا پس از ریشه کنی کلی بوته و خشک کردن با خرمن کوبی،بذر های داخل کپسول را جدا کرد.
...........................................................................................................................
گل سیاه دانه
سیاه دانه Nigella damascena، از انواع گیاهان یکساله با گل هایی به رنگ سفید و بنفش است. بهترین زمان برای کاشت این گیاه، اواخر بهار یا اوایل تابستان است. آب و هوای گرم و مرطوب از نیازهای این گیاه برای پرورش در فضای آپارتمان است. دمای اتاق باید طوری تنظیم شود که از ۲۵ درجه سانتیگراد تجاوز نکند و حداقل دمایی که سیاه دانه می تواند آن را تحمل کند ۱۰ درجه سانتیگراد است.
بهترین روش برای کاشت این گیاه، از طریق بذر است. گلدان ها باید از خاک غنی از ماسه، سنگریزه و بارور کننده های آلی مانند نیتروژن و فسفر پر شده و بذرها در عمق ۲۵ سانتی متری خاک کاشته شوند.
مکان های کاملاً آفتابی برای پرورش این گیاه بویژه هنگام صبح ضروری است. قراردادن گلدان ها در مکان های نیم سایه و سایه، سبب متوقف شدن رشد گیاه و تأخیر در جوانه زدن یا گلدهی می شود.
آبیاری گیاه باید بطور منظم و حداقل، دوبار در هفته انجام شود. قبل از آبیاری گیاه، بهتر است، خاک خشک باشد. آبیاری بیش از حد احتمال آفت زدگی را بیشتر می کند.
مناسب ترین PH خاک برای پرورش گل سیاه دانه شش تا هفت و نیم است. خاک های اسیدی به تقویت و رشد سریعتر گیاه کمک می کند.
این گیاه یک سال پس از کاشت در فصل بهار، گل می دهد، آبیاری منظم و تعویض خاک گلدان در گلدهی و پیشگیری از توقف در رشد گل سیاه دانه نقش دارد. تکثیر این گیاه در فصل تابستان از طریق بذر و قلمه امکان پذیر است.
بابک افخمی
گیاه شناسی:
سیاه دانه گیاهی است یکساله با ساقه های ایستاده به ارتفاع 60 تا 70 سانتیمتر برگها دارای بریدگی های نخی،برگچه های ریز،گل های زیبا به رنگ سفیدخاکستری تا آبی با پرچم های متعدد، کاسبرگ هایی به رنگ گلبرگ،میوه آن به رنگ کپسول(غلاف دانه دار) که درون آن تعداد زیادی دانه سیاه ومعطر قرار دارد.گل ها منظم و دو جنسی،مادگی مرکب و چند برچه ای می باشد.سیاه دانه دارای پرچم های مارپیچی نظم یافته اند.
استانداردهای بذری:
بذر تخم مرغی گوشه دار،دارای خللو فرج وبه حالت اسفنجی می باشد.حالت دور تخم می سه لته ی تیز و گاهی در اثر فشار چند جانبه میوه،دانه چند لبه مسطح است.انتهای یالانوک دار شده،انتهای پایین پهن تر و سطوح جانبی کمی برآمده است.رنگ بذر سیاه رنگ با چین های عرضی نا واضح و مات می باشد.نوع میوه ی بذری فندقه است.وزن هر دانه 2.03 گرم و از 1.6 تا 2.3 گرم متغیر است .
ارزش غذایی:
در دانه های سیاه دانه 40%روغن ثابت ساپونینی به نام ملانتین وحدود 1.4 در صد اسانس وجود دارد که دارای نیژلون است. ملانتین به صورت مجزا ماده ای سمی است. مواد سمی موجود در این خانواده از آلکالوئیدها (ترکیبات مضر برای قلب) تا اسید لاکتون با زنجیره کوتاه (محرک پوست) متنوع می باشد. حضور مواد دیگری چون ساپونین ها،گلوکوزید های سیانوژنیک نیز در این گیاه غیر معمول نمی باشد.
خواص دارویی:
قسمت های مورد استفاده و خواص درمانی:
قسمت های مورد استفاده در سیاه دانه،دانه و روغن فرار آن می باشدکه به عنوان داروی معرق،محرک،بادشکن،صفرا بر و هضم کننده غذا مصرف دارد.از بذر در خوراک نان،چاشنی و در شیرینی ها به عنوان تزئین نسبتا سمی است. از بذر برای زیاد کردن شیراستفاده شده و ملین بوده و دفع کننده ی کرم هم است.این گیاه به صورت موضعی در درمان زگیل و بثورات جلدی مورد استفاده قرار می گیرد.در پزشکی سنتی برای زیاد کردن شیر،ملین،دفع کننده کرم ونیز به عنوان نفخ و قاعده آور توصیه می شده است.عسل سیاه دانه نیز مصارف دارویی فراوان دارد.
اکولوژی:
موطن این گیاه جنوب اروپا و آسیای غربی بوده است و از قدیم این گیاه را خصوصا در کشورهای گرمسیر می کاشته اند.این گیاه به سادگی با محیط جدید خو می گیرد.سیاه دانه به کمبود آهن و خاکهای ضعیف حساس است و به سرعت زرد می شود همچنین به شوری و گرما نیز مقاومت خاصی ندارد.
کاشت،داشت،برداشت:
تکثیر سیاه دانه به وسیله ی برگ صورت می گیرد.کشت پائیزه وبهاره ی آن امکان پذیر است،ولی در کشت بهاره محصول بهتری خواهیم داشت.پس از تهیه ی بستر خاک با فاصله 30در30سانتی متر بذر ها کاشته می شوند.گاهی بذر به صورت درهم درکرت پاشیده می شود. در برخی از مناطق کشور مثل سمیرم کشت سیاه دانه به صورت انتظاری انجام می شود به عبارت دیگر به علت احتمال وقوع با زندگی رخ می دهد.زمان گل دادن آن در اواخر اردیبهشت تا تیر ماه می باشد.در کشت پائیزه سیاه دانه در تیرماه و در کشت بهاره در شهریور ماه قابل برداشت می باشند. با زرد شدن کپسول ها می توان اقدام به برداشت ویا پس از ریشه کنی کلی بوته و خشک کردن با خرمن کوبی،بذر های داخل کپسول را جدا کرد.
...........................................................................................................................
گل سیاه دانه
سیاه دانه Nigella damascena، از انواع گیاهان یکساله با گل هایی به رنگ سفید و بنفش است. بهترین زمان برای کاشت این گیاه، اواخر بهار یا اوایل تابستان است. آب و هوای گرم و مرطوب از نیازهای این گیاه برای پرورش در فضای آپارتمان است. دمای اتاق باید طوری تنظیم شود که از ۲۵ درجه سانتیگراد تجاوز نکند و حداقل دمایی که سیاه دانه می تواند آن را تحمل کند ۱۰ درجه سانتیگراد است.
بهترین روش برای کاشت این گیاه، از طریق بذر است. گلدان ها باید از خاک غنی از ماسه، سنگریزه و بارور کننده های آلی مانند نیتروژن و فسفر پر شده و بذرها در عمق ۲۵ سانتی متری خاک کاشته شوند.
مکان های کاملاً آفتابی برای پرورش این گیاه بویژه هنگام صبح ضروری است. قراردادن گلدان ها در مکان های نیم سایه و سایه، سبب متوقف شدن رشد گیاه و تأخیر در جوانه زدن یا گلدهی می شود.
آبیاری گیاه باید بطور منظم و حداقل، دوبار در هفته انجام شود. قبل از آبیاری گیاه، بهتر است، خاک خشک باشد. آبیاری بیش از حد احتمال آفت زدگی را بیشتر می کند.
مناسب ترین PH خاک برای پرورش گل سیاه دانه شش تا هفت و نیم است. خاک های اسیدی به تقویت و رشد سریعتر گیاه کمک می کند.
این گیاه یک سال پس از کاشت در فصل بهار، گل می دهد، آبیاری منظم و تعویض خاک گلدان در گلدهی و پیشگیری از توقف در رشد گل سیاه دانه نقش دارد. تکثیر این گیاه در فصل تابستان از طریق بذر و قلمه امکان پذیر است.
بابک افخمی
02-24-2013, 01:35 PM
در ایران در نقاط مرکزی کشت می شود.بیشتر در اراک به صورت خودرو می روید و در اصفهان در مناطق شهرضا،سمیرم و مبارکه کشت می شود
![[تصویر: oisnklxq8nlxfx0odn8.jpg]](http://upload.tehran98.com/img1/oisnklxq8nlxfx0odn8.jpg)
ارزش غذایی:
در دانه های سیاه دانه 40%روغن ثابت ساپونینی به نام ملانتین وحدود 1.4 در صد اسانس وجود دارد که دارای نیژلون است. ملانتین به صورت مجزا ماده ای سمی است. مواد سمی موجود در این خانواده از آلکالوئیدها (ترکیبات مضر برای قلب) تا اسید لاکتون با زنجیره کوتاه (محرک پوست) متنوع می باشد. حضور مواد دیگری چون ساپونین ها،گلوکوزید های سیانوژنیک نیز در این گیاه غیر معمول نمی باشد.
خواص دارویی:
قسمت های مورد استفاده و خواص درمانی:
قسمت های مورد استفاده در سیاه دانه،دانه و روغن فرار آن می باشدکه به عنوان داروی معرق،محرک،بادشکن،صفرا بر و هضم کننده غذا مصرف دارد.از بذر در خوراک نان،چاشنی و در شیرینی ها به عنوان تزئین نسبتا سمی است. از بذر برای زیاد کردن شیراستفاده شده و ملین بوده و دفع کننده ی کرم هم است.این گیاه به صورت موضعی در درمان زگیل و بثورات جلدی مورد استفاده قرار می گیرد.در پزشکی سنتی برای زیاد کردن شیر،ملین،دفع کننده کرم ونیز به عنوان نفخ و قاعده آور توصیه می شده است.عسل سیاه دانه نیز مصارف دارویی فراوان دارد.
کاشت،داشت،برداشت:
تکثیر سیاه دانه به وسیله ی برگ صورت می گیرد.کشت پائیزه وبهاره ی آن امکان پذیر است،ولی در کشت بهاره محصول بهتری خواهیم داشت.پس از تهیه ی بستر خاک با فاصله 30در30سانتی متر بذر ها کاشته می شوند.گاهی بذر به صورت درهم درکرت پاشیده می شود. در برخی از مناطق کشور مثل سمیرم کشت سیاه دانه به صورت انتظاری انجام می شود به عبارت دیگر به علت احتمال وقوع با زندگی رخ می دهد.زمان گل دادن آن در اواخر اردیبهشت تا تیر ماه می باشد.در کشت پائیزه سیاه دانه در تیرماه و در کشت بهاره در شهریور ماه قابل برداشت می باشند. با زرد شدن کپسول ها می توان اقدام به برداشت ویا پس از ریشه کنی کلی بوته و خشک کردن با خرمن کوبی،بذر های داخل کپسول را جدا کرد.
![[تصویر: oisnklxq8nlxfx0odn8.jpg]](http://upload.tehran98.com/img1/oisnklxq8nlxfx0odn8.jpg)
ارزش غذایی:
در دانه های سیاه دانه 40%روغن ثابت ساپونینی به نام ملانتین وحدود 1.4 در صد اسانس وجود دارد که دارای نیژلون است. ملانتین به صورت مجزا ماده ای سمی است. مواد سمی موجود در این خانواده از آلکالوئیدها (ترکیبات مضر برای قلب) تا اسید لاکتون با زنجیره کوتاه (محرک پوست) متنوع می باشد. حضور مواد دیگری چون ساپونین ها،گلوکوزید های سیانوژنیک نیز در این گیاه غیر معمول نمی باشد.
خواص دارویی:
قسمت های مورد استفاده و خواص درمانی:
قسمت های مورد استفاده در سیاه دانه،دانه و روغن فرار آن می باشدکه به عنوان داروی معرق،محرک،بادشکن،صفرا بر و هضم کننده غذا مصرف دارد.از بذر در خوراک نان،چاشنی و در شیرینی ها به عنوان تزئین نسبتا سمی است. از بذر برای زیاد کردن شیراستفاده شده و ملین بوده و دفع کننده ی کرم هم است.این گیاه به صورت موضعی در درمان زگیل و بثورات جلدی مورد استفاده قرار می گیرد.در پزشکی سنتی برای زیاد کردن شیر،ملین،دفع کننده کرم ونیز به عنوان نفخ و قاعده آور توصیه می شده است.عسل سیاه دانه نیز مصارف دارویی فراوان دارد.
کاشت،داشت،برداشت:
تکثیر سیاه دانه به وسیله ی برگ صورت می گیرد.کشت پائیزه وبهاره ی آن امکان پذیر است،ولی در کشت بهاره محصول بهتری خواهیم داشت.پس از تهیه ی بستر خاک با فاصله 30در30سانتی متر بذر ها کاشته می شوند.گاهی بذر به صورت درهم درکرت پاشیده می شود. در برخی از مناطق کشور مثل سمیرم کشت سیاه دانه به صورت انتظاری انجام می شود به عبارت دیگر به علت احتمال وقوع با زندگی رخ می دهد.زمان گل دادن آن در اواخر اردیبهشت تا تیر ماه می باشد.در کشت پائیزه سیاه دانه در تیرماه و در کشت بهاره در شهریور ماه قابل برداشت می باشند. با زرد شدن کپسول ها می توان اقدام به برداشت ویا پس از ریشه کنی کلی بوته و خشک کردن با خرمن کوبی،بذر های داخل کپسول را جدا کرد.