سایت کارآفرینی میلیاردرهای آینده ایران

لوى اشتراوس يك آلمانى مهاجر به آمريكا بود كه اولين شركت توليد كننده شلوارهاى لى (جين) در دنيا را در سال 1853 در سانفرانسيسكو كاليفرنيا تاسيس كرد و چون برادر او در نيويورك به تجارت كالا مشغول بود، لوى اشتراوس شعبه جديدى براى تجارت او در اين شهر احداث كرد.او پس از مهاجرت به آمريكا چندين سال درنيويورك مشغول فراگيرى رو شهاى تجارت بود و در طى 20 سال به يكى از تاجران موفق پارچه تبديل شد. يكى از مشتريان لوى اشتراوس خياطى به نام ژاكوب ديويس اهل لاتويا بود كه در نوادا زندگى ميكرد و از شركت اشتراوس به صورت عمده پارچه خريدارى ميكرد. ماجراي شلوارهاي جين از آنجا شروع شد كه در ميان مشتريان ژاكوب شخصى بود كه جي ب شلوارهايى كه ژاكوب برايش ميدوخت
دائما پاره ميشد. ژاكوب به فكر راه حلى براى دوام بيشتر شلوارهاى اين مشترى بود. روزى به فكرش رسيد كه شايد با استفاده از نوعى پرچ فلزى در نقاطى از شلوار كه پاره شده يا آسيب ديده، مثل گوش ههاى جي بها و در زير دكم ههاى شلوار، بتواند باعث استحكام بيشتر براى شلوار شود. مشتريان ژاكوب خيلى سريع از اين شلوارهاى پرچ دار استقبال كردند. او نگران شد كه شايد كسى اين ايده ماهرانه اش را بدزدد، بنابراين تصميم گرفت حق امتياز اين كار را به نام خود ثبت كند. اما 68 دلارى را كه براى كارهاى ادارى لازم بود نداشت. بنابراين به عنوان شريك تجارى فوراً به فكر لوى اشتراوس افتاد. در سال 1872 طى نامه اى كه به لوى اشتراوس نوشت، پيشنهاد كرد كه حق امتياز اين كار متعلق به هر دو نفرشان باشد. اشتراوس كه يك تاجر خبره بود، با ديدن اين محصول جديد، بلافاصله پيشنهاد ژاكوب را پذيرفت. در بيستم ماه مه سال 1873 ، اين دو نفر حق امتيازى به شماره 139,121 را در آمريكا به نام خود ثبت كردند. اين تاريخ امروزه به عنوان تاريخ تولد رسم يبلوجين شناخته شده است. لوى اشتراوس، ژاكوب را به عنوان سرپرست توليد اين شلوارهاى جديد در شركت خود استخدام كرد. اين شركت تا سال 1875 به توليدات خود ادامه داد و دو كارخانه ديگر در سانفرانسيسكو را ه اندازى كرد.
پارچه هاى كتان براى دوخت اين شلوارها از يكى از معرو فترين كارخانه هاي پارچه سازي منچستر تامين ميشد. در مدت زمانى كوتاه، تمام كارگران ازاين شلوارهاى جديد استفاده ميكردن. قيمت يك دست لباس كار با دوام توليد شركت لوى اشتراوس 1.25 دلار بود؛ رقمي كاملا باور نكردنى!
حق امتياز اين محصول تا 20 سال منحصرا در اختيار شركت اشتراوس بود. در سال 1890 اين شلوارها مدل 501 نام گرفت كه هنوز هم با اين نام در بازار به فروش ميرسد. با به پايان رسيدن حق انحصار اين محصول، بسيارى از كارخانجات توليد پوشاك از اين محصول پرطرفدار شركت لوى اشتراوس كپى بردارى كردند. تا سال 1950 دان شآموزان دبيرستانى به عنوان اعتراض به بزر گترها كه اين شلوارها را نمي پوشيدند و براى اينكه متفاوت تر به نظر برسند، شروع به پوشيدن اين شلوارها كردند. در سال 1970 شلوارجين بيش از هميشه طرفدار پيدا كرد. از زمانى كه مردم لغت ليوايز را براى اين شلوارها به كار بردند، شركت لوى (Levi's)
اشتراوس نيز اين لغت را به عنوان علامت تجارى اش ثبت كرد.بعد از مدتي شلوار جين با تبليغات تلويزيونى و فيلمها بين نسل جوان رايج شد و جيمز دين در فيلم شورش بي دليل، پوشيدن اين شلوارها را كه سمبل طغيانگرى بين نسل جوان بود، رايج تر كرد.