11-19-2012, 01:38 PM
سلام دوستان
دوباره من اومدم با کلی درخواست و درد دل.
همونطور که میدونید من شخصا خدامو خودم پیدا کردم و دینم رو خودم انتخاب کردم و رسیدم به امام ها.
نمیگم هیچ کدوم رو نمیشناسم و قبول ندارمها. میگم سعی میکنم خودم شناسایی کنم و اینطوری از ته دل قبولش کنم.
یکی از اشخاص دینی من که خب از یکسالگی مشکی پوشش بودم امام حسین ع بوده.
درد دل من ایندفعه در مورد همین شخصیت و ایام محرم هستش.
چندتا مورد هست که دونه دونه در موردش صحبت میکنم. خوشحال میشم نظر شما رو هم بدونم.
برای شناخت امام حسین و حضرت ابولفضل و دیگر عزیزان داستان عاشورا خواهشن زیاد به روزه ها و مداحی ها و این حرفا توجه نکنید. کتابهای معتبر تری هست. داستان هایی که از این افراد میشنوید خیلی وقتا به خاطر سوز بیشتر چیزایی بهش اضافه میشه که کلا اگر اونطوری بود نتایج عاشورا تغییر میکرد. کلا اگر امام حسین میدونست همچین چیزایی از شهادت این همه عزیز برداشت میشه همون اول با صلح و دوستی امامت رو میداد بهشون و میرفت دنبال زندگیش.
برای شناسایی امام حسین و شخصیتی مثل حضرت ابولفضل من اینطوری پیش خودم اثبات کردم.
کاری به امام بودن و شخصیت اسلامیشون ندارم.
کلا از قدیم تا حالا شخصی که خیلی جوانمرد بوده یا لوتی بوده یا کلا خصوصیات مردانگی در او وجود داشته مورد احترام بوده. توی فیلم های قدیمی هم ببینید همه افراد اینطوری کلی خدمت گذار داشتن و کلی احترام.
من چطوری ثابت کردم واسه خودم.
گیریم حضرت ابولفضل یه انسان معمولی مثل بقیه.
واقعا کی بوده که وقتی تنهایی اطراف چادرها وظیفه گشت داشته و به عنوان محافظ افراد داخل چادر ها بوده کل سپاه یزید جرآت حمله به چادرها رو نداشتن. به چه دلیل ؟ چون همشون میگفتن عباس اونجاست لرزه به بدنشون میافتاده. آدمی که انقدر هیبت داشته باشه قابل ستایش نیست ؟
حالا بریم شخصیت بعدی امام حسین ع. خب اینجا هم شخصیت امام در دین رو نادیده میگیریم.
هدفی داشت. زنده داشتن اسلام و امامت و قرآن و شیعه. میدونست در دو صورت به هدفش میرسه. یا پیروزی در جنگ ( محال بود ) یا کشته شدن همه خانواده و دوستان و یارانش جلوی چشمش. امام حسین ع میدونست همه خانوادش رو جلوی چشماش میکشن. توی دو روز همه کس امام حسین رو به بدترین شکل شهید کردن. پسراش که پسر 6 ماهش رو توی آغوشش شهید کردن. داداشش حضرت ابولفضل که جرآت نداشتن به بدن قطعه قطعه شدش هم نزدیک بشن. همه اینارو قبول کرد تا به هدف اصلیش برسه. برای من و افراد این انجمن دیگه هدف خودش کلی حرفه و به هدف رسیدن کمال موفقیت و بزرگی تلقی میشه.
این اشخاص رو اینطوری اگر بشناسید بهتر از اینه با توضیحات مبالغه آمیز و خصوصیاتی که شاید نبوده بشناسید.
یادش بخیر یکی میگفت. آغاسی دیدید چطوری میخوند. یه دستمال توی دستش بود با یه پاش که مشکل داشت راه میرفت و میرقصد و میخوند دل شده یک کاسه ی خون. به لبم داده جنون. به کنارم تو بمون. نرو با دیگری. شعرو دوباره بخونید
کلا غم و اندوهه بعد خودش و تماشاچیها دارن طوری میرقصن در حد مرگ.
خواهشن توجه کنید مداح محترم داره چی میگه فقط با ریتم و صدای خیر سرش گریه دارش زار نزنید.
یارو داره میگه شدم سگ ابولفضل
ابولفضل واسه زنده داشتن قرآن شهید شد. قرآن چی گفته . گفته انسان اشرف مخلوقات است. حالا اومدی میگی شدم سگ ابولفضل ؟
این یعنی احترام به کدومشون دقیقا ؟ قرآن ؟ ابولفضل ؟ خدا ؟
سبک شور. گفته شده یکی از نشانه های ظهور امام زمان خواندن قرآن و اینطور دعاها با آهنگ هستش.
در موسیقی سنتی ایران ریتم شاد و پرکاربردی داریم که معروفم هست 6/8 به اصطلاح برای ساده تر شدنش میگن آهنگی که بشه باهاش دست زد یا بشکن زد.
چقدر زیبا که مداح ما از این خصوصیت برای مداحیهاش استفاده کرده با این تفاوت که به جای دست سینه میزنن. واقعا دستشون درد نکنه که چیو با چی قاطی میکنن.
امام حسین و خاندانش رفتن شهید شدن که کسی نیاد و نتونه توی سر من و شمائه مسلمون بزنه. اینا دارن به اصطلاح شور میخونن تا مردم جوگیر بشن بیشتر خودشون رو بزنن.
یکم داغ شده بودم شاید خیلی چیزا گفتم که نباید بگم ولی خب درد دل بود دیگه.
نظراتم شخصی بود. قصد بی احترامی به هیچ شخصی رو نداشتم.
ازتون تقاضا دارم اگر عزادار امام حسین هستید. یکم بیشتر در موردش بدونید. خودتون و اطرافیانتون رو روشن تر کنید که خیلی سبک های مداحی کاملا خلاف اهداف امام حسین هستش.
بدونین عزادار واقعی اونی نیست که بیشتر خودش رو بزنه.
عزادار واقعی اونه که بدونه واقعا چرا این 10 روز پیش اومد. اهداف پشتش رو بدونه و دنبال اون اهداف رو بگیره.
ببخشید خیلی طولانی شد. سرتون رو درد آوردم. واقعا معزرت میخوام. خوشحال میشم دوستان دیگه هم نظراتشون رو بزارن.
دوباره من اومدم با کلی درخواست و درد دل.
همونطور که میدونید من شخصا خدامو خودم پیدا کردم و دینم رو خودم انتخاب کردم و رسیدم به امام ها.
نمیگم هیچ کدوم رو نمیشناسم و قبول ندارمها. میگم سعی میکنم خودم شناسایی کنم و اینطوری از ته دل قبولش کنم.
یکی از اشخاص دینی من که خب از یکسالگی مشکی پوشش بودم امام حسین ع بوده.
درد دل من ایندفعه در مورد همین شخصیت و ایام محرم هستش.
چندتا مورد هست که دونه دونه در موردش صحبت میکنم. خوشحال میشم نظر شما رو هم بدونم.
برای شناخت امام حسین و حضرت ابولفضل و دیگر عزیزان داستان عاشورا خواهشن زیاد به روزه ها و مداحی ها و این حرفا توجه نکنید. کتابهای معتبر تری هست. داستان هایی که از این افراد میشنوید خیلی وقتا به خاطر سوز بیشتر چیزایی بهش اضافه میشه که کلا اگر اونطوری بود نتایج عاشورا تغییر میکرد. کلا اگر امام حسین میدونست همچین چیزایی از شهادت این همه عزیز برداشت میشه همون اول با صلح و دوستی امامت رو میداد بهشون و میرفت دنبال زندگیش.
برای شناسایی امام حسین و شخصیتی مثل حضرت ابولفضل من اینطوری پیش خودم اثبات کردم.
کاری به امام بودن و شخصیت اسلامیشون ندارم.
کلا از قدیم تا حالا شخصی که خیلی جوانمرد بوده یا لوتی بوده یا کلا خصوصیات مردانگی در او وجود داشته مورد احترام بوده. توی فیلم های قدیمی هم ببینید همه افراد اینطوری کلی خدمت گذار داشتن و کلی احترام.
من چطوری ثابت کردم واسه خودم.
گیریم حضرت ابولفضل یه انسان معمولی مثل بقیه.
واقعا کی بوده که وقتی تنهایی اطراف چادرها وظیفه گشت داشته و به عنوان محافظ افراد داخل چادر ها بوده کل سپاه یزید جرآت حمله به چادرها رو نداشتن. به چه دلیل ؟ چون همشون میگفتن عباس اونجاست لرزه به بدنشون میافتاده. آدمی که انقدر هیبت داشته باشه قابل ستایش نیست ؟
حالا بریم شخصیت بعدی امام حسین ع. خب اینجا هم شخصیت امام در دین رو نادیده میگیریم.
هدفی داشت. زنده داشتن اسلام و امامت و قرآن و شیعه. میدونست در دو صورت به هدفش میرسه. یا پیروزی در جنگ ( محال بود ) یا کشته شدن همه خانواده و دوستان و یارانش جلوی چشمش. امام حسین ع میدونست همه خانوادش رو جلوی چشماش میکشن. توی دو روز همه کس امام حسین رو به بدترین شکل شهید کردن. پسراش که پسر 6 ماهش رو توی آغوشش شهید کردن. داداشش حضرت ابولفضل که جرآت نداشتن به بدن قطعه قطعه شدش هم نزدیک بشن. همه اینارو قبول کرد تا به هدف اصلیش برسه. برای من و افراد این انجمن دیگه هدف خودش کلی حرفه و به هدف رسیدن کمال موفقیت و بزرگی تلقی میشه.
این اشخاص رو اینطوری اگر بشناسید بهتر از اینه با توضیحات مبالغه آمیز و خصوصیاتی که شاید نبوده بشناسید.
یادش بخیر یکی میگفت. آغاسی دیدید چطوری میخوند. یه دستمال توی دستش بود با یه پاش که مشکل داشت راه میرفت و میرقصد و میخوند دل شده یک کاسه ی خون. به لبم داده جنون. به کنارم تو بمون. نرو با دیگری. شعرو دوباره بخونید
کلا غم و اندوهه بعد خودش و تماشاچیها دارن طوری میرقصن در حد مرگ.
خواهشن توجه کنید مداح محترم داره چی میگه فقط با ریتم و صدای خیر سرش گریه دارش زار نزنید.
یارو داره میگه شدم سگ ابولفضل
ابولفضل واسه زنده داشتن قرآن شهید شد. قرآن چی گفته . گفته انسان اشرف مخلوقات است. حالا اومدی میگی شدم سگ ابولفضل ؟
این یعنی احترام به کدومشون دقیقا ؟ قرآن ؟ ابولفضل ؟ خدا ؟
سبک شور. گفته شده یکی از نشانه های ظهور امام زمان خواندن قرآن و اینطور دعاها با آهنگ هستش.
در موسیقی سنتی ایران ریتم شاد و پرکاربردی داریم که معروفم هست 6/8 به اصطلاح برای ساده تر شدنش میگن آهنگی که بشه باهاش دست زد یا بشکن زد.
چقدر زیبا که مداح ما از این خصوصیت برای مداحیهاش استفاده کرده با این تفاوت که به جای دست سینه میزنن. واقعا دستشون درد نکنه که چیو با چی قاطی میکنن.
امام حسین و خاندانش رفتن شهید شدن که کسی نیاد و نتونه توی سر من و شمائه مسلمون بزنه. اینا دارن به اصطلاح شور میخونن تا مردم جوگیر بشن بیشتر خودشون رو بزنن.
یکم داغ شده بودم شاید خیلی چیزا گفتم که نباید بگم ولی خب درد دل بود دیگه.
نظراتم شخصی بود. قصد بی احترامی به هیچ شخصی رو نداشتم.
ازتون تقاضا دارم اگر عزادار امام حسین هستید. یکم بیشتر در موردش بدونید. خودتون و اطرافیانتون رو روشن تر کنید که خیلی سبک های مداحی کاملا خلاف اهداف امام حسین هستش.
بدونین عزادار واقعی اونی نیست که بیشتر خودش رو بزنه.
عزادار واقعی اونه که بدونه واقعا چرا این 10 روز پیش اومد. اهداف پشتش رو بدونه و دنبال اون اهداف رو بگیره.
ببخشید خیلی طولانی شد. سرتون رو درد آوردم. واقعا معزرت میخوام. خوشحال میشم دوستان دیگه هم نظراتشون رو بزارن.
گفتم مرتبط هست نوشتم